Są ateiści prawdziwi. tak jak w wielu przypadkach ateiści wychowywali się w jakiejś wierze. W moim przypadku jest to wiara katolicka. W pewnym okresie dojrzewania czlowiek tworzy własne teorie i utożsamia się z czyimiś poglądami. Wiadomo ze rodzice wpajaja swojemu dziecku jakas okreslona wiare, dziecko nie ma jeszcze wykształconego rozumu aby decydować o swoich poglądach, to przychodzi z czasem.
Tak było i w moim przypadku. Pozatym nie jestem potworem bo jestem ateista.

to potworne być niepotwornym ateistą
:lody:

jak możesz

to jest nie do zniesienia

samo znosi :witka:

może zle sie wyraziłem, ale czesto ateizm jest wiazany z satanizmem ,komuną, nazizmem itp....Ja podchodze naukowo do religii, interesuje mnie temat opętania.
Pozatym to co odbiega od normy społecznej zawsze było uważane za zło. Tak jest i bedzie niestety.

Witaj Hitch:). Jestes ateista. Zatem nie wierzysz w Boga, tak?

A mnie zastanawia jeden fakt. Jako kolejną niezaszufladkowaną i nieszufladkowywalną, potwornie niepotworną

Dlaczego ilekroć mówi się "wiara" słyszy się "religia" do tego często Katolicka ? Dlaczego kiedy chce się powiedzieć o "religii" nie mówi się "religia tak, czy religia ta, lub tamta" ale "ta wiara, tamta wiara ..." Ma to oczywiście swoje uzasadnienie. Ale czy można zawłaszczyć całkowicie słowo "wiara" dla religii? To raczej sposób wyznania nawet jeśli wiary. Ale religia to religia, a wiara to wiara. Ja bez wiary nie potrafię wstać z krzesła nawet a bez religii i owszem. Niby błahostka ale wypacza nawet rozumienie wszelkich nauk.

Więc jeśli ateista to ktoś kto nie ulega żadnej religii, i ani Go ona ziębi ani grzeje to ja jestem ateistką pełną buzią

A jeśli to ktoś kto neguje to czego nie wie i twierdzi iż jest tylko to co wie, to ja guzik nie jestem wyznawczynią takiej religii i nie jestem ateistką

A jeśli ateista to ktoś kto nie wierzy w istnienie Boga bo wszyscy błądzą, więc jak twierdzi prawda nie może istnieć, to również nią nie jestem

Myślę więc iż zależnie od tego jak kto rozumie ateizm, i co chce przez to wyrazić. Jak wyrazić siebie. To decyduje dla niego. Szkopuł w tym że wiele osób fizycznie nie wydaje się być zdolna do rozpatrywania siebie inaczej jak wyznawca religijny kontra tak zwany ateista. Cy cuś jakuś

Ja widzę oczyma wyobraźni taką skalę. Jeśli ktoś ma czyste serce i jedynie intuicje czy jak zwał. Operuje jedynie tym co daje mu religia z powodu swojej wiary. Bywa że kończy jako fanatyk niestety. Ale jeśli do tego ma sprawny umysł i zadaje sobie pytania, to studiuje pisma. Wtedy nazywa siebie wolnym od religii, człowiekiem Wiary. Tyle że często nic poza świętymi księgami nie zna i niewiele wie choć faktycznie wie wszystko. Toteż bywa postrzegany jako religijny, przez wyznawców. Jeśli jednak pójdzie w naukę rozszerzy swoje horyzonty to okazuje się że nauka pięknie świadczy o jego prawdach opartych dotąd jedynie na natchnionych księgach. Uczy się rozmawiać pomijając kwestie które są odbierane jako religijne a są wiarą, nawet jeśli poparte wiedzą.
Im zaś mniej czystego serca, podobnemu dziecinnego nieskażonego tym czy tamtym, niewolą itp. Tym szybciej natrafi na ścianę i zatrzyma się wcześniej. Zostając lub negując dalej nie pójdzie. Tak w wielkim skrócie. Bo jest jeszcze kwestia tych którzy mają religie ale wiary nie mają i mają swoją skalę, stąd biorą się uczeni w pismach którzy całe życie się uczą i głupi umierają. I wiele więcej bo to są sprawy dość skomplikowane. Jednak Oni są z tych nieczystego serca.

I na tej skali można umiejscowić w dowolnym miejscu ateistę, tylko że zawsze to będzie co innego oznaczało. Czasem niezrozumienie i bunt, a czasem wręcz odwrotnie.

Z przemyśleń heretyczki

Heretyczko Ty:). Czym jest wiara, a czym religia, potrafisz to zdefiniowac ? Tylko krotko i zwiezle, blagam:(.
A swoja droga....ateista nie wierzy w istnienie Boga. To w co wierzy? A w nieistnienie Boga. Zauwazylas dwa punkty stale: podmiot i przedmiot wiary? Zmienia sie tylko jej oblicze; zeby nie wierzyc, tez trzeba miec kogos lub cos. Ja jestem strasznie religijna SeJu:p

Myślę że religia to nieporozumienie, jednak odpowiadające na społeczne zapotrzebowanie. Religia to odzwierciedlenie społeczeństwa. Skoro nie potrafi odrzucić religii by przyjąć Boga. Zawsze potrzebuje symboli, rytuałów, pośrednictwa choćby i nawet w kawałku kamienia czy płótna jeśli nie kapłana. Więc substytut jednym słowem. Dla tego na przykład Jezus powiedział "Niech umarli grzebią umarłych"

A wiara to język Ducha Świętego, albo jak kto woli "Powszechnej podświadomości" albo "Fizyki kwantowej" dla tego Jezus powiedział "O cokolwiek prosić będziecie, a wierzycie. Otrzymacie!" dodając "Jeśli by ktokolwiek z Was miał wiarę jak ziarno gorczycy, najmniejsze z ziaren. A powiedział by tej Górze unieś się i rzuć się w morzę, to ona to zrobi" co udowadniał już Mojżesz i nie tylko. Wiara to miecz obosieczny, który nie myśli kategoriami dobra i zła, a wykonuje to co ręka karze, i wszystko jej jedno kto trzyma miecz, tnie równie dobrze w prawo jak i w lewo ... A jego językiem wiara właśnie. Bo z wiary ma się ducha i nie inaczej. Wiele by pisać ale już to opisywałam.

Taak wiedzę jak na dłoni, pisałam że Bóg nie słyszy słów, a to co płynie z serca. Jeśli ktoś Woła ... Pamiętasz?
Dodam w tym kontekście. Jeśli mówisz: Chcę pieniędzy. Wtedy mówisz nie mam pieniędzy. A Bóg daje Ci to co mówisz brak pieniędzy. Więc on słyszy to co nie jawne, dla tego powiedziano by się modlić w skrytości, a Bug odda to co skryte jawnie. Więc nie to co wymawiają Twoje usta ale to co jest ich powodem. Tak zwane prawa Murphiego.

Co do religii to ja jakoś nie jestem religijna ani troszkę. Ale Kościół czyli Kość w Ciele bardzo mnie interesuje jak świątynia Boga, i to jestem "religijna" choć tu nie jest religia.

Znów mam De ja wu. To już było i stanie się coś Ważnego.

A miala byc krotka definicja. Rozwiewasz sie.
no jazda: wiara to co?
Jedno zdanie
religia to co? Jak wyzej, bez edytowania. Skoncentruj sie :Dscentruj Siostra. Sil do Ciebie nie mam, zostaje calowac po giczolach. No jazda

Religia- Substytut.

Wiara - Miecz Boga.

Nauka - Rusztowanie dla małej wiary.

Oczywiście można to ująć innymi słowami.

Albo inaczej. Religia to obraz nędzy
Wiara to język wyższego poziomu.

Religia to obraz Boga stworzony przez człowieka któremu człowiek oddaje cześć. Słowem Obraz Bestii i pokłon jemu.

Jest jeden Kościół w duchu i prawdzie. My jednym ciałem w nim. Więc dawaj giczoły to Ci Siostra w wodzie wypluskam Bo wszelka władza jest po to by służyć innym, a nie po to by ktokolwiek jej służył.

Sorki za oftopek, zaś jakoś tak wyszło no ino na kolano i ehm :stu:

Po ludzkiemu to ujme, mniej odlotowo:
wiara- glebokie przekonanie o prawdziwosci czegos powstale na podstawie wewnetrznego odczucia lub rozumowej dedukcji.
Religia- zespol, zbior tych przekonan ujety w okreslone ramy. Ludzki zbior ludzkich przekonan.
Jesli zycie jest Bogiem to co jest domem Boga? Czy cokolwiek nie jest? A w jaki sposob jesli nie poprzez zycie mozna modlic sie do Zycia? A my kim jestesmy jesli nie Zyciem ujetym w ludzkie formy, jednym, tym samym, i jedynym. To co nas oddziela od nas, jesli nie forma? Co ulega przemijaniu, a co jest wiecznie zywa trescia Zycia? Komu nie wierzymy mowiac ze nie wierzymy w Boga...samym sobie, temu co czujemy a czego nie akceptuje nasz rozum? W miejsce tego co plynie z nas i w nas- tworzac swoje fantomy.... Ot i cala tajemnica wiary- niewiary. W jednego Boga, na tyle rzeczywistego na ile my jestesmy swiadomi siebie jako Jego czastki.

No i Gitara Choć przyznam że, ja mam problemy z rozumieniem języka Ludziowego Ale co ja bym miała tu (na ziemi) do szukania jak by tu były same SeJe ?

Seja jest jedyna prawdziwa, tak jak Andra jest nie do podrobienia I w tym nasza siła, bo co bym zrobiła bez jednego ze swoich organów?
Bo czy wszyscy mamy się stać Jezusami z Nazaretu ? No nie ma tak wielkiego domu wariatów chyba że ziemia. Ale wszyscy mamy moc się zbawić ode złego. I w ten sposób stać się jak Jezus. Być Chrystusem = Zbawicielem. Siebie a przez to i całego świata kiedy się zjednoczymy. Czy potrzebny nam wspólny wróg w tym celu? A mało mamy tego wspólnego wroga jedności w sobie? Jedności która czerpię siłę i upatruje potencjału w różnorodności. Gdybyście dostrzegli że ten strach przed najezćcami podsycano przez wieki by usankcjonować własny ucisk...

Tyyy. Organistka sie znalazla:D. Przeszczepilabys sie. Splywam, pa...

No cuż nie ma zabawy w "A co to jest ... ?" Skoro ktoś odpowiedział.

Kiedys kiedys kiedys.........za górami za lasami:P
Uważano Słońce za Boga a noc gdzie panuje Zło..W dzień czujemy się bezpieczni z wiadomych powodów wszystko widzimy, w nocy czujemy niepewność taką lekką mistyke jest chłodno. I tak jest dziś Bóg to metafora słońca. Pozatym chrzescijanie maja Jezusa, żydzi-Mojżesza, muzułmanie-Mahometa. Każda z tych religii ma swoją świętą księgę, można by podobieństwa wymieniać i tu nasuwa się pytanie, czy to nie jest dziwne?

Nie, a dlaczego mialoby byc? Co laczy tych trzech wielkich Ludzi? Moim idolem ostatnio stal sie Abraham, o ile to On zapisal Sefer. Najmniej naprzekrecal. :p

SeJa pisze:Więc jeśli ateista to ktoś kto nie ulega żadnej religii, i ani Go ona ziębi ani grzeje to ja jestem ateistką pełną buzią

A jeśli to ktoś kto neguje to czego nie wie i twierdzi iż jest tylko to co wie, to ja guzik nie jestem wyznawczynią takiej religii i nie jestem ateistką

A jeśli ateista to ktoś kto nie wierzy w istnienie Boga bo wszyscy błądzą, więc jak twierdzi prawda nie może istnieć, to również nią nie jestem

Myślę więc iż zależnie od tego jak kto rozumie ateizm, i co chce przez to wyrazić. Jak wyrazić siebie. To decyduje dla niego. Szkopuł w tym że wiele osób fizycznie nie wydaje się być zdolna do rozpatrywania siebie inaczej jak wyznawca religijny kontra tak zwany ateista. Cy cuś jakuś

No ja mam identyczne odczucia, wogóle te usilne przypinanie łatek jest denerwujące, albo podejście ze jeśli czegoś nie widziałem czy niewiem to znaczy ze tego niema, jeśli chodzi o naukę to istotne są dla mnie tylko wynalazki, natomiast zdanie nauki na jakieś inne tematy mało mnie obchodzi.

SeJa pisze:Religia to obraz Boga stworzony przez człowieka któremu człowiek oddaje cześć. Słowem Obraz Bestii i pokłon jemu.

Coś w tym jest, religie i ideologie to zachłanne potwory, takie totalniactwo.

SeJa pisze:Ja widzę oczyma wyobraźni taką skalę. Jeśli ktoś ma czyste serce i jedynie intuicje czy jak zwał. Operuje jedynie tym co daje mu religia z powodu swojej wiary. Bywa że kończy jako fanatyk niestety. Ale jeśli do tego ma sprawny umysł i zadaje sobie pytania, to studiuje pisma. Wtedy nazywa siebie wolnym od religii, człowiekiem Wiary. Tyle że często nic poza świętymi księgami nie zna i niewiele wie choć faktycznie wie wszystko. Toteż bywa postrzegany jako religijny, przez wyznawców. Jeśli jednak pójdzie w naukę rozszerzy swoje horyzonty to okazuje się że nauka pięknie świadczy o jego prawdach opartych dotąd jedynie na natchnionych księgach. Uczy się rozmawiać pomijając kwestie które są odbierane jako religijne a są wiarą, nawet jeśli poparte wiedzą.
Im zaś mniej czystego serca, podobnemu dziecinnego nieskażonego tym czy tamtym, niewolą itp. Tym szybciej natrafi na ścianę i zatrzyma się wcześniej. Zostając lub negując dalej nie pójdzie. Tak w wielkim skrócie. Bo jest jeszcze kwestia tych którzy mają religie ale wiary nie mają i mają swoją skalę, stąd biorą się uczeni w pismach którzy całe życie się uczą i głupi umierają. I wiele więcej bo to są sprawy dość skomplikowane. Jednak Oni są z tych nieczystego serca.

I na tej skali można umiejscowić w dowolnym miejscu ateistę, tylko że zawsze to będzie co innego oznaczało. Czasem niezrozumienie i bunt, a czasem wręcz odwrotnie.

Z przemyśleń heretyczki

Jak dla mnie kapitalny post ,pelen szacunek A.Wszelkie katalogowanie i definiowanie to szkic stworzony na potrzeby uczniakom.Swiat pedzi,wszystko sie zmienia.Wyjatki zmieniaja teorie tworzac nowe .Jezyk,niestety,nie potrafi oddac tego co....Dlatego Andrejowego serca i swiatla czasem trzeba by cokolwiek zrozumiec

Wiesz SeJu. Obojetnie- wierzacy w to co wierzy czy tez wierzacy ze nie wierzy w cos, i tak obaj jak i to wszystko w co wierza lub nie wierza, zawiera sie w jednym Bogu. A tyle nieporozumien, popatrz sama. Niezrozumienia?:p

tak sie zajmujecie ateizmem, wierzyc znaczy ufac, nie potraficie zaufac zwyczajnemu człowiekowi a Bogu ufacie? jak nawet niewiecie skad sie on sam wzial.

Ooo? A z czego taki wniosek? Odpowiem Ci przewrotnie: ufam Bogu= sobie = ufam ludziom, bezwarunkowo i bez wyjatku. Ale za grosz im nie wierze, potrafia krecic, lgac, oszukiwac, nie wspominajac o innych rzeczach. Nie mowie o wierze w istnienie czegos, bo to jest brak wiedzy. Ale tez nie utozsamiam ufnosci plynacej z wiedzy, a wiec nie pozostawiajacej miejsca na watpliwosci, z wiara komus, wiara ze mowi prawde. Porownaj prosze:
ufam Ci jak sobie, poniewaz wiem ze jestesmy jednym. Wiec czego bys nie zrobil, nie zmieni to faktu ze jestesmy jednym...spojrz- moja ufnosc warunkuje tylko moja swiadomosc ze jestesmy jednoscia, a nie to co Ty zrobisz lub nie.
A teraz:
wierze Ci...wierze ze to co mowisz jest prawda. Poniewaz nie wiem tego, pozostaje mi tylko wierzyc ze nie klamiesz. Ale tak naprawde nie wiem- i tu jest watpliwosc- nie wiem, ale wole Ci wierzyc...
Zwroc uwage na jeszcze jedna, kardynalna rzecz w tym wszystkim:
- ufam niezaleznie od tego co Ty wiesz, robisz, itd. Wiedza= swiadomosc skutkujaca miloscia = ufnoscia nie jest zalezna od tego czy na nia zasluzyles, ba, nie musisz na nic zaslugiwac.
A jak jest z wiara? Czy jesli wierzysz komus= zakladasz ze nie oszukuje Cie, a on oszuka Cie kilka , kilkanascie razy- nadal bedziesz mu wierzyl? Widzisz, ufnosc, tak jak milosc, nie warunkuje, bo nie ocenia. Nie jest nagroda a wiec i nie karze odchodzac. Jest. Wiara komus, czemus, to ufnosc ktora przechodzac przez ludzki rozum, warunkujacy, klasyfikujacy i oceniajacy staje sie niepewnoscia. Wiara nigdy nie jest bezwarunkowa, totalna i niezniszczalna, ufnosc wylacznie jest taka. Nie moglabym nie ufac, ale wierzyc nie musze. Rozumiesz na czym polega roznica?:)

wiara ze boga nie ma, to też jest wiara

Oczywiscie Merkabo, wiara i nie wiara to dwa oblicza Boga, tylko ci ktorzy tak glosno krzycza ze nie wierza w Niego, nie widza tego ze w tym samym momencie przyznaja ze istnieje. Wiec mowiac nie wierze- po prostu wyrazaja to w co watpi ich rozum. Dlaczego wola sluchac go niz siebie, diabli wiedza. A mamy tylez samo powodow do wiary jak i niewiary. Zalezy kto gdzie szuka...rozum to poddawanie w watpliwosc, serce to pewnosc. A ludzie w drodze, jak zawsze pomiedzy jednym a drugim:)

Andra pisze:Oczywiscie Merkabo, wiara i nie wiara to dwa oblicza Boga, tylko ci ktorzy tak glosno krzycza ze nie wierza w Niego, nie widza tego ze w tym samym momencie przyznaja ze istnieje. Wiec mowiac nie wierze- po prostu wyrazaja to w co watpi ich rozum. Dlaczego wola sluchac go niz siebie, diabli wiedza. A mamy tylez samo powodow do wiary jak i niewiary. Zalezy kto gdzie szuka...rozum to poddawanie w watpliwosc, serce to pewnosc. A ludzie w drodze, jak zawsze pomiedzy jednym a drugim:)

-dialektyczna prawda? Andro - wcieleniu Hegla.
-diabli wiedzą?
To i też się podpisuję pod Twoim ,,spozierciem" na rzeczywistą prawdę.

Nie znam goscia, cos obilo mi sie o uszy, ale musze poguglac, na razie wcinam figi, pycha:). Dialektyka stosowana?
ostatnio zafrapowalo mnie ,, mysle wiec jestem". Dlugo tego nie lubilam, teraz odnalazlam w tym przyczyne i skutek, zawierajace sie w jednym, przy czym przyczyna jest potwierdzeniem skutku, doprawdy zdumiewajace:)