Monada jest władzą ponad którą niema nikogo. Ona jest Bogiem i Ojcem pełni, jest niezniszczalny, bo istnieje ponad pełnią istniejąc w niezniszczalności i jako światłość czysta. On jest tym którego nie moze zadne oko oglądać, on jest duchem niewidzialnym, o którym nie mozna niczego pomyśleć, jakby był Bogiem albo czymś podobnym. On jest bowiem czymś więcej niz Bogiem, niema nikogo ponad nim, ani nikogo kto byby nad nim panem. Bo nie istnieje nic co było by mu podporządkowane, bo wszystko jest w nim, bo to on ustanowił siebie samego. On jest wieczny bo nie potrzebuje niczego. On jest całkowitą doskonałością. Niepotrzebuje niczego aby muc się udoskonalić, przeciwnie jest zawsze doskonały w światłości, jest nieograniczony bo niema nikogo kto byłby ponad nim, by go ograniczył. Jest niezgłębiony bo niema nikogo kto byłby ponad nim, by go zgłębił. Jest niezmierzony bo niema nikogo ponad nim by go zmierzył. Jest niewidzialny bo niema kogoś, kto by go widział. Jest wieczny bo wiecznie istnieje. Jest niewymowny bo niema nikogo kto by go zrozumiał i mówił o nim. Jest nienazwany bo niema nikogo kto by istniał ponad nim i kto by nadał mu imię. Jest światłością niezmienną która jest czysta, święta i nieskalana. Jest nie do wypowiedzenia, bo jest doskonały w niezniszczalności. On nie istnieje w doskonałości, ani w błogosławieństwie ani w bóstwie, bo jest czymś więcej. Nie jest cielesny ani bezcielesny. Nie jest ani wielki ani mały. Nie istnieje sposób aby powiedzieć o nim jak jest wielki? Albo jakiego jest rodzaju? Bo nikt nie jest w stanie go poznać. Nie jest kimś wśród istniejących bytów, lecz czymś więcej, i to nie jakby wobec siebie był czymś więcej, ale jest tym czym jest.Nie ma zadnego udziału w eonie, ani w czasie. Ten bowiem kto ma udział w eonie został najpierw przygotowany. Nie został rozdzielony w czasie, poniewaz nie otrzymał niczego od kogoś innego, bo otrzymał by to jako dar. Jednak nie odczówa braku ten który jest pierwszym, tak zeby miał coś otrzymać. On jest raczej tym który z podziwem patrzy na siebie samego w światłości. Jest wielkiego majestatu. Ma niezkazitelną czystość, jest wiecznością i daje wieczność. Jest zyciem i daje zycie.Jest błogosławiony i daje błogosławieństwo. Jest gnozą i daje wiedze. Jest dobry i obdarza dobrocią. Jest miłosierny i obdarza miłosierdziem i zbawieniem. Jest łaską i daje łaskę. Nie dlatego ze jej sam doznaje,ale poniewaz daje niezmierzone i niepojęte światło. Jak mam mówić z tobą o nim?
Jego eon jest niezniszczalny. Trwa w spokoju i istnieje w milczeniu, odpoczywa, gdyz zachowuje pierwszeństwo wobec pełni. To on jest głową wszystkich eonów i to on daje im moc i obdarza swą dobrocią. My sami bowiem nie znamy rzeczy nie do wypowiedzenia i nie rozumiemy rzeczy, które są niezmierzone, za wyjątkiem tego, który objawił się występując z niego, to jest z Ojca. On bowiem tylko nam samym opowiedział. Bo on bowiem ogląda siebie samego w jego świetle które go otacza, to jest w żrudle wody zywej. I on daje je wszystkim eonom i w kazdej postaci przyjmuje jego obraz, gdy tylko widzi go w żrudle Ducha.