Caritas jest to miłość oparta na braterstwie, mająca na celu podnosić oraz wspierać i akceptować wszystkich potrzebujących. To forma miłości z taką pomocą, która dostarczana jest w miarę możliwości dla wszystkich potrzebujących. Podupadłych ubogich oraz słabych. Nie ważne są tutaj pobudki rasowe, a także związane z wyznaniem, czy pochodzeniem narodowościowym. Miłość ta wzywa, a jej cel to uzdalnianie chrześcijanina przez łaskę samego Jezusa Chrystusa. Najważniejsze związane z kolejnością oraz hierarchią stało się zwyczajne otwarcie wobec potrzebujących i zgnębionych bliźnich. Tak tłumaczy Caritas wspólnota Kościoła pokazując jej szczególny sens, który stanowi racją działalności organizacji, noszącej nazwę CARITAS.
Historia organizacji Caritas
Kościół działalnością charytatywną zajmował się od samych jego początków. Próby ujednolicania oraz ścisłego scentralizowania tej działalności podjęto w XIX oraz XX w. Działalność dobroczynna Caritas w samej Polsce została powołana najpierw jako Instytut Caritas w 1929 r. Instytut Caritas scalał całą działalność Caritas związanych z poszczególnymi diecezjami, które powstawały w latach trzydziestych ubiegłego stulecia. Działalność Caritasu diecezjalnego w swój zakres objął podmioty pracujące jako bezinteresowne czyli zakony, wszelkie stowarzyszenia oraz bractwa. Działalność ofiarna Kościoła nie przerwanie kontynuowano podczas wojny niemieckiej. Jej szczególny rozkwit przypadł na lata tuż po wojnie. W 1950 r. przerwano tą działalność wydając dekrety ówczesnych władz komunistycznych, które doprowadziły do zlikwidowania Caritas. Cały majątek przekazany został organizacji skupiającej Katolików Świeckich tego stowarzyszenia. Działalnością dobroczynną nadal zajmowały się zakony. Istniała jeszcze poprzez podejmowanie decyzji w duszpasterstwie Komisja Episkopatu do spraw Miłosierdzia. Cały czas zwoływano Tygodnie Miłosierdzia, gdzie mnóstwo osób uzyskiwało określone wsparcie w parafii. Lata 80 - te przyniosły nową formę działalności pomocy zagranicznej, w której znaczną rolę odgrywała powołana Komisja Charytatywna Episkopatu Polski. Ważnym odcinkiem w drodze do ciągłego odrodzenia się aktywności społecznej wspólnoty kościelnej związane jest z powstaniem specjalnej rozporządzenia Episkopatu wydanego w 1986 r. Powołano tutaj parafialne grupy dobroczynne. Większość z nich powstała z myślą działalności rozdziału darów będących z zagranicy. Później przeradzały się w organizacje społecznej samopomocy. Caritas samego Kościoła powracała w diecezjach do swojej działalności od 1989 r. W trzydziestu dziewięciu diecezjach powstały samodzielne Caritas diecezjalne. W 1990 r. został powołany instytut koordynacyjny określany jako Caritas Polska. Analogiczność struktur występująca pomiędzy Caritas obecną a Caritas sprzed 1930 r, że w swoje zrzeszenie wzięła już istniejącą całą rzeczywistość. Obecnie istniejąca Caritas nie włączyła tych podmiotów, które przetrwały okres komunistyczny w Polsce, w tym także zgromadzenia ściśle zakonne. W skład dzisiejszej Caritas weszły grupy charytatywne działające w parafii. Były i takie diecezje, gdzie struktury organizacji Caritas powoływane były od nowa. Obecny Caritas do swej działalności nie włączył wspólnot zakonnych oraz organizacji katolickich. Stanowi ona urzeczywistnienie tej funkcji Kościoła w naszym państwie, która działa dla najbardziej potrzebujących.
Caritas na całym świecie.
Caritas stanowi organizacją, która swą działalnością obejmuje światowy zasięg.
Caritas Internationalis jest związkiem 146 stowarzyszeń Caritas pochodzących z 194 krajów rozmieszczonych na całym świecie. Posiada organy koordynujące również informacyjne oraz reprezentujące ją podczas niesienia pomocy potrzebującym w skali światowej.
Do struktury personalnej organizacji Caritas należy:
Komitet Wykonawczy, który jest kierownikiem Caritas Internationalis, spełnia on funkcję przewodniczącego Caritas poszczególnych regionów.
Caritas Internationalis tutaj przewodniczącym jest biskup Brazylii A. F. Gregory
Zgromadzenie Generalne składające się z reprezentantów wszystkich stowarzyszeń należących do Caritas.
W 1999 r. Caritas naszego państwa stałą się jednym z członków Caritas Internationalis.
Stowarzyszenia członkowskie związku są podzielone na 7 zespołów regionalnych, do których należy Caritas:
* Afryka
* Ameryka Płd.
* Ameryka Płn.
* Azja
* Bliski Wschód
* Oceania
* Europa
Caritas Europa jest organizacją zrzeszającą 42 kraje. W swojej działalności podejmuje obowiązki koordynacyjne, a także informacyjne. Pełni również funkcje reprezentacyjną w Europie.
Do struktury personalnej należy:
Caritas Europa, której przewodniczącym jest Francuz Denis Vienot
Sekretariat Regionalny mieszczący się w Brukseli, którego Sekretarzem Generalnym jest Hermann Icking
Caritas Polska należy do Caritas Europa. W 1999 r. Caritas Polska stała się ciałem, które ma funkcje reprezentatywną oraz wchodzi w skład Komisji Stałej.
Caritas Polska to instytucja dobroczynna działająca w ramach Episkopatu Polski. Wobec Caritas diecezjalnych spełnia funkcję pomocniczą. Episkopat Polski sprawuje władzę nadrzędną wobec organizacji Caritas. Caritas w Polsce ma status prawny oraz cywilny. Posiadając instytut centralny oraz ogólnokrajowy spełnia ona poszczególne role:
* koordynacyjną, której celem jest usprawnianie oraz ujednolicanie zadań wspólnych podejmowanych przez Caritas poszczególnych diecezji
* reprezentacyjną, w którym Caritas sprawuje w stosunku do podmiotów znajdujących się w kraju oraz poza jego granicami
* operacyjną, polegającą na samodzielnej organizacji pomocy na terenie naszego państwa, a w szczególności: zbiórki żywnościowe i pieniężne dla osób najbardziej potrzebujących
* formacyjno oraz informacyjną działalność ta przejawia się w organizowaniu specjalnych szkoleń wraz z sympozjami; wykrywanie tych terenów w Polsce, gdzie występuje największe ubóstwo
Jak działa Caritas na terenie Polski?
Caritas Polska jest organizacją, która działa na podstawie samodzielnych jednostek, opartych na organizacjach diecezjalnych. Składa się ona z 39 Caritas poszczególnych diecezji, które mają swoje centrale w największych miastach diecezji. Na skale Polską instytucją reprezentatywną stanowi Caritas Polska mieszcząca się w Warszawie. Caritas diecezjalna posiada centralę diecezjalną, która prowadzi poszczególne placówki, a także swoim zasięgiem obejmuje Caritas parafialne. W niektórych środowiskach w związku z potrzebą prowadzi się również na poziomie pierwszoplanowym, tzw. koła Caritas. Zrzeszają one osoby niepełnosprawne oraz uczniów. Praktyka pokazuje, że zamiast działalności Caritas najczęściej w ramach parafii powstają parafialne grupy dobroczynne, które powołane są funkcjonowania według instrukcji wydanej przez Polski Episkopat w roku 1986. Sytuacja jest różna i zależy ona od funkcjonowania Caritas w poszczególnych diecezjach. Takie diecezje jak: tarnowska, opolska oraz gliwicka będące tam grupy parafialne zostały przekształcone w organizację Caritas parafialne. Niektóre diecezje posiadają stopień pośredni, który występuje pomiędzy po między samą centralą w diecezji, a poszczególnymi parafiami, które podzielone są na okręgi oraz rejony poszczególnych Caritas. Należą tutaj następujące diecezje elbląska, rzeszowska, opolska, gliwicka.
Poszczególne diecezje Kościoła występujące w Polsce. Diecezje mają stolice, które równocześnie są miejscami central Caritas na stopniu diecezjalnym. Okręgi, w tym również rejony oraz dekanaty działają w nielicznych diecezjach. Caritas diecezji stanowi niezależny, a także samodzielny podmiot wchodzący w zakres prawa kościelnego oraz cywilnego. Funkcjonuje on na podstawie statutu. Biskup ordynariusz jest jej oficjalnym przedstawicielem. Jednak praktyka pokazuje, że obowiązki pełni w imieniu samego biskupa dyrektor stopnia diecezjalnego Caritas. Diecezja Caritas składa się z: centrala Caritas i Caritas stopnia podstawowego. Nieliczne diecezje działają na zasadzie posiadania jeszcze stopnia pośredniego, mającego postać okręgów a także rejonów.
Centrala Caritas mieszcząca się w poszczególnych stolicach diecezji. Składa się ona z małej grupy ludzi tj. dyrektora, wicedyrektora oraz sekretarza. Centrala wyposażona jest w biuro, które zajmuje się prowadzeniem placówek z zakresu specjalistycznej pomocy. Przy biurach tych działają magazyny rozdające dary oraz udzielają one bezpłatnych porad.
Zadania jakimi się kieruje centrala Caritas, na stopniu diecezjalnym:
* organizowanie oraz prowadzenie instytucji udzielającej pomocy;
* niesienie pomocy osobom fizycznym
* powoływanie struktur Caritas parafialnych
* prowadzenie oraz formowanie pracowników mających zajmować się działalnością charytatywną
* organizowanie stałych, a także okazjonalnych kampanii mających finansować działalność dobroczynną.
Caritas parafialna stanowi zasadnicze ogniwo Caritas. Oba te ogniwa: centralny oraz parafialny współgrają ze sobą, doskonale uzupełniając się. Działalność przejawiana na etapie centralnym jest podstawą do realizacji tych zadań, które przeznaczone są na działalność o szerszej skali. Centrala w diecezji pełni funkcję koordynacyjną oraz formacyjną. Obok tego na najbardziej niskim szczeblu działają wolontariusze, które zmieniają obraz Caritas, który dzięki nim staje się mniej fasadowy. Faktem jest to, że do osób najbardziej potrzebujących trafiają z większą skutecznością Caritas parafialna, przez co przewyższa ona znacznie liczbę tych osób, które zostały włączone w pomoc niesioną przez poszczególne centrale diecezjalne. Wolontariusze działający w środowisku parafialnym budują w nich specjalistyczne formy i są bezcennym środowiskiem wychowawczym. Praktyka pokazuje, że działania dobroczynne w parafiach spełniają parafialne grupy ofiarne. Swoją działalność zaczęły wtedy, gdy działanie Caritas Kościoła było oficjalnie zawieszone. Obecnie dokonuje się proces utożsamiania grup charytatywnych z organizacją Caritas Polska. Caritas funkcjonująca na etapie parafii została zatwierdzona mocą decyzji wydanej przez dyrektora na szczeblu Caritas działającej w diecezji. Przedstawicielem Caritas w poszczególnych parafiach są proboszczowie. Często zastępuje go człowiek świecki. Członkowie należący do parafialnej Caritas mają status wolontariusza.
Caritas parafialna spełnia następujące zadania:
* uaktywnienia działalność dobroczynną wspólnoty jaką stanowi parafia
* rozpoznaje konieczność niesienia potrzeb tam, gdzie jest ona najbardziej potrzebna
* dostarcza pomoc najbardziej potrzebującym
* współpracuje z centralą Caritas oraz z Caritas działającej w parafiach
Obecnie w Polsce odpowiedniki grup charytatywnych w parafii stanowią koła Caritas, które działają przy szkołach. Zrzeszają one uczniów, którzy przez charytatywne niesienie pomocy kształtują własna osobowość.
Praca Caritas w Polsce
Samodzielność poszczególnych Caritas opierającym się na stopniu diecezjalnym w zależności od potrzeb, w określonych diecezjach jest bardzo zróżnicowana. Taki stan rzeczy wynika nieraz z ogromnych dysproporcji, a przede wszystkim zaawansowania działalności Caritas na terenie całego kraju. Różnice te mają swoje podłoże w socjologii. Występują takie regiony, gdzie tradycja niesienia pomocy i organizowania jej jest bardzo zakorzeniona. Ze względów umiejscowienia poszczególnych centrów diecezjalnych stało się przyczyną skuteczniejszego niesienie pomocy na obszarach wielkomiejskich, gdyż dotarcie do nich jest o wiele prostsze.
Caritas nie dysponuje dużymi nakładami finansowymi, dlatego wszystkie placówki Caritas dofinansowywane są przez samorządy. Pomoc ta polega na podpisywaniu z Caritas umów, które zakładają świadczenie różnej pomocy socjalnej. Zasadniczą funkcję w działalności na rzecz osób niepełnosprawnych stanowi utworzony fundusz, który ma na celu rehabilitację osób z różnymi niepełnosprawnościami. Caritas coraz częściej zwraca się z prośbą o pomoc do sponsorów zagranicznych oraz rodzimych. Istnieją też ludzie, którzy ofiarują drobne datki na rzecz Caritas przez co stali się dla tej organizacji niezbędnym zapleczem niosącym pomoc najbardziej potrzebującym. Caritas korzysta także ze środków finansowych związanych z funduszami europejskimi.
Dziedziny niesienia pomocy przez Caritas. Oto najważniejsze szczeble aktywności, do których należy:
* dziecko, osoby w wieku młodzieńczym oraz rodzina
* osoby niepełnosprawne
* osoby chore oraz w podeszłym wieku
* osoby żyjące w skrajnym ubóstwie
Te obszary aktywności Caritas najczęściej nakładają się na siebie. Oprócz tych dziedzin Caritas, także niesie pomoc, chociaż już w mniejszej skali, tam gdzie występuje duże bezrobocie, częsta migracja, a także różnego rodzaju uzależnienia.
Wyróżnia się następujące formy pomocy niesione przez Caritas. Działalność Caritas nie ma konkretnej jednej określonej postaci. Najczęściej przybiera niejednorodne formy. Pomocy udziela ona za pomocą działających ogniw na różnych szczeblach, a także w specjalnie przeznaczonych do tego placówkach.
Działalność poszczególnych ogniw organizacji Caritas:
* przedsięwzięcia systematyczne
* niesienie pomocy indywidualnej
* prowadzenie akcji
* formacja oraz edukacja
Do przedsięwzięć systematycznych zaliczamy:
* zbiórki
Organizowane są one systematycznie. Najczęściej dla potrzebujących. Nie obce są kwesty powiązane z obchodzeniem dwóch najważniejszych świąt. Z Bożym Narodzeniem związane jest Wigilijne Dzieło Pomocy Dzieciom. Związane ściśle z rozpowszechnianiem świec na stół wigilijny. Z kolei na Święta Wielkanocne Caritas rozsyła skarbonki, do których wierni składają jałmużnę wielkopostną.
* wakacje
Caritas również organizuje pomoc finansową oraz formę wypoczynku wakacyjnego i zimowego. Pomoc swą ofiaruje głównie dla dzieci pochodzących z rodzin najuboższych oraz zaniedbanych. Wszystkie diecezje w swojej praktyce organizują kolonie, półkolonie oraz obozy. Organizuje się również odpoczynek u rodzin, które są otwarte na pomaganie innym. Niesienie pomocy występuje na wszystkich szczeblach Caritas.
Caritas parafialne angażują się przy wybieraniu oraz dostarczaniu kadry wychowawczej na kolonie, a także kwalifikowaniem do wypoczynku uczestników. Niejednokrotnie są to uczestnicy terenów należących do najbiedniejszych w Polsce. Również przez Caritas organizowane są turnusy rehabilitacyjne dla osób dotkniętych niepełnosprawnością.
* tydzień Miłosierdzia
Tydzień Miłosierdzia organizowany jest przez Caritas początkiem października. To czas szczególny do rozbudzania ludzkiej wrażliwości na potrzeby innych ludzi. Szczebel parafialny daje tutaj szczególna możliwość do pogłębionego zastanowienia się nad sensem oraz celem działań. Zaprezentowane zostają szerszemu spektrum decyzje przyszłych planów. Cała ten tydzień zapowiadają wcześniej rozwieszane plakaty oraz specjalne materiały na czas tygodnia.
* specjalne dni
Specjalne dni organizowane są dla osób najbardziej potrzebujących. Należą do nich takie dni jak: Dzień Matki, Dzień Dziecka, Święta Wielkanocne, Dzień Chorych. Zapraszane na te uroczystości są szczególnie dzieci z niewydolnych wychowawczo rodzin, osoby starsze oraz dotknięte samotnością również osoby niepełnosprawne. Na tych specjalnych okazjach organizuje się dla nich koncerty, jedzenie, wycieczki. Na koniec wręczane są im pakunki w postaci paczek z żywnością.
* pomoc indywidualna
Caritas udziela również pomoc osobom, które zgłaszają się po nią indywidualnie. Przed udzieleniem pomocy następuje ocena sytuacji, w jakiej znalazł się proszący o pomoc. Pomoc indywidualna poszczególnym osobom przejawia się poprzez: opłacenie posiłków dzieciom z rodzin najuboższych podczas pobytu w szkole, dostarczanie paczek z żywnością, opłacanie recept oraz rachunków związanych z elektrycznością oraz gazem. Działalność parafialna umożliwia lepszy kontakt z osobami, które są najbardziej potrzebujące. To okazywanie pomocy chociażby przez odwiedzanie samotnych.
* akcje
Na całym świecie występują takie sytuacje, gdzie jest potrzebna natychmiastowa pomoc. Do nich należą: katastrofy, wojny oraz wydarzenia związane z żywiołami. Caritas działa dla poszkodowanych nie tylko jednorazowo lecz w miarę możliwości kontynuuje swoja pomoc. Jeżeli sytuacja tego wymaga to Caritas niesie pomoc długofalową. Akcje były podejmowane w wyniku powodzi np. w części południowej Polski. Stało się tradycją organizacja pomocy dla osób dotkniętych klęskami żywiołowymi poza granicami kraju. Pomoc ta ma formę wysyłania transportów, a także zbiórek pieniężnych. Sprawami niesienia pomocy dla innych krajów odpowiedzialna jest Caritas Polska. Ma ona z a sobą doświadczenie w organizacji pomocy na wysyłanej do: Białorusi, Rwandy, Czeczenii oraz Litwy. Zbiórki pieniężne są zazwyczaj organizowane na ten cel.
* formacja oraz edukacja
W organizacji tej duże znaczenie ma budzenie wrażliwości oraz motywacja do działania dobroczynnego. Wśród wolontariuszy działającej na rzecz Caritas prowadzone są szkolenia, które uczą fachowej wiedzy, bardzo niezbędnej potem przy niesieniu pomocy. Organizowanie szkoleń w formie rekolekcji nieustannie podejmuje Caritas działająca na stopniu diecezjalnym. Rekolekcje te są przeprowadzane dla pracowników zatrudnionych w Caritas i wolontariuszy.
Placówki Caritas Polska
Na terenie Polski znajdują się również wyspecjalizowane oraz niosące profesjonalna pomoc placówki z wygospodarowaną na ten cel nieruchomością. Są one pod opieką centrali diecezjalnych Caritas bądź włączone są w poszczególne rejony. Placówki takie jak kuchnie czy świetlice funkcjonują w kręgach parafialnych. Prowadzone są też specjalne placówki nazwane informatorze Caritas hospicjami.
* krąg problemowy w obrębie, którego znajduje się dzieci wraz młodzieżą oraz rodzina
Caritas swą działalnością obejmuje także osoby, którym los nie specjalnie sprzyja. Zakładając domy dla samotnych matek oraz ich dzieci. Tutaj samotne matki mają zapewniony stały pobyt. W nich mogą również przebywać kobiety czekające na poród, a które nie mogą liczyć na pomoc w środowisku, w którym żyją. Niejednokrotnie jest tak, że okres tych pobytu samotnej matki znacznie się przedłuża, dlatego podejmowane są akcje szukania miejsca, gdzie mogłaby zamieszkać podopieczna palcówki po wyjściu z niej. Domy nie mogę te zapewnić utrzymanie potrzebującym pomocy ciągle, gdyż zazwyczaj są one małe i posiadają kilkanaście miejsc.
Domy przeznaczone dla samotnych niejednokrotnie niosą również pomoc oraz możliwość czasowego zamieszkania kobietom oraz ich dzieciom, które narażone są na ataki agresji przez swoich mężów lub ojców. Obecnie Caritas ma cztery placówki, w których oferuje taka pomoc. Największa z nich znajduje się w Krakowie. Kobiety mieszkające w tej placówce mają zapewnioną pomoc psychologiczną, pedagogiczną oraz pielęgniarską.
Dzieci pochodzące z patologii oraz ubogiego środowiska objęte są ochroną przez organizowane dla nich świetlice. Spędzają tam czas po szkole. Tutaj w spokoju mogą odrobić lekcje, a potem bawić się i grać. W świetlicach tych także mają zapewnione posiłki. W niektórych z nich zdarza się, że jest obecny terapeuta. Niejednokrotnie świetlice te prowadzone są przez wolontariuszy. Centrale działające w poszczególnych diecezjach są odpowiedzialne za prowadzenie na terenie Polski dwudziestu sześciu świetlic. Natomiast na terenie parafii działa powyżej stu świetlic. Z kolei młodzież oraz dzieci, które wymagają pieczołowitej troski przebywa na stałe lub tylko przez pewien okres w określonym rodzaju domu. Tutaj stara stworzyć im się środowisko przypominające dom. Najczęściej do tych placówek przyjmuje się osoby, które nie mają rodziców, pochodzą niewydolnego środowiska wychowawczego. Schronienie otrzymują również osoby upośledzone oraz będące w konflikcie z prawem. Obecnie na terenie Polski występuje pięć takich ośrodków, które mają różny charakter działania. W Szczecinie znajduje się ośrodek, który spełnia również funkcję mieszkalna dla najuboższej młodzieży. Z kolei w Szczecinku Caritas prowadzi bursę, w Warszawie działa internat dla młodzież i dzieci szkół specjalnych.
Z Caritasem związane też ośrodki wypoczynkowe, ośrodki w których odbywają się rekolekcje oraz ośrodki wypoczynkowe. Stanowią również bazę wypoczynku dla gości przyjeżdżających na różnego rodzaju turnusy. Generalnie ośrodki te stanowią miejsce do wypoczynku wakacyjnego dla młodzieży oraz dzieci. Obiekty Caritasu służą również osobom w wieku starczym oraz osobo niepełnosprawnym. Budynki te mają często dobre przystosowanie dla osób z niemożliwością poruszania się o własnych siłach. Caritas posiada czterdzieści ośrodków leżących w pięknych miejscach turystycznych Polski. Niektóre z tych obiektów służą ludziom przez pewien okres inne praktycznie są dostępne cały rok.
* krąg problemowy związany z osobami niepełnosprawnymi
Występowanie ośrodków rehabilitacyjnych daje możliwość osobom niepełnosprawnym skutecznej terapii. Placówki te maja duże zaplecze oraz są wyposażone w dogodny sprzęt rehabilitacyjny oraz fachowych specjalistów. Działają one zasadniczo okresowo, poprzez organizowanie turnusów oraz dziennego pobytu podopiecznych. Próbuje się tutaj łączyć wiele różnych możliwości funkcjonowania tych osób. Oferowane są również różnego rodzaju warsztaty.
Warsztaty te sprzyjają rehabilitacji prowadzonej dla osób z niepełnosprawnością różnego stopnia. Osoby te uczestniczą w zajęciach twórczych, do których można zaliczyć: zajęcia stolarskie, kulinarne oraz malarskie i wiele innych. Warsztaty te swą działalność opierają na przepisach prawnych ustalanych przez państwo. Spełnienie odpowiednich norm daje możliwość uzyskania odpowiednich finansów z odpowiednich funduszy. Obecnie Caritas posiada trzynaście placówek tego typu.
Osoby niepełnosprawne, które są posunięte głęboko w swoją niepełnosprawność przebywają w ośrodkach dziennego pobytu, które są dla osób nie korzystających z warsztatów im proponowanych. Osoby te są objęte opieką na stałe zatrudnionych opiekunów. Domy te zapewniają posiłki jak i rehabilitację, a także dowóz. Caritas posiada pięć placówek prowadzących działalność na rzecz osób z niepełnosprawnością. Występują również domy, które osób z niepełnosprawnością są w stanie zapewnić stały pobyt. W archidiecezji katowickie działa dom, którego głównym celem jest stworzenie miłej podobnej do rodzinnego domu atmosfery. Tworzy się niewielkie wspólnoty skupiające osoby wykazujące się różnym stopniem upośledzenia. Tutaj stara ich się wdrożyć do w miarę normalnego funkcjonowania w świecie. Przy tych domach najczęściej zakładane są również warsztaty, które proponują swoim podopiecznym różnego rodzaju zajęcia. W chwili obecnej Caritas ma cztery tego typu domy.
Prowadzone są zakłady pracy, gdzie wykonuje się pracę, która jest jak najbardziej zbliżona do normalności.
* krąg problemowy związany ze starczym wiekiem oraz chorobą
Opiekę nad starszymi oraz chorymi, a także niepełnosprawnymi sprawuje się również w domu. Stacje opieki posiadają pielęgniarki, które dysponują samochodami i niezbędnym sprzętem medycznym, który ma pomóc przy czynnościach pielęgnacyjnych. Dokonana reforma całej służby zdrowia dała możliwości na tworzenie nowych modeli, które oparte są na licznych, bo aż na kilkunastoosobowym składzie oraz lepszym wyposażeniu medycznym. W swoich usługach daje możliwości podejmowania również pielęgniarstwa rodzinnego. Dużo stacji występuje w okręgu płockim. Pielęgniarki funkcjonujących tam stacji mają za zadanie odwiedzać swoich podopiecznych oraz dokonywać czynności zawiązanych z pielęgnacją, opieką i medycyną. W zakres ich obowiązków wchodzi dawanie zastrzyków, kąpiel a także ćwiczenia z zakresu rehabilitacji. W razie pilnej konieczności podopiecznego przewozi się do stacji pielęgniarek, gzie dokonuje się zabiegu. Stacje opieki najpopularniejsze są w okręgu gliwickim oraz opolskim. Znajduje się tam sześćdziesiąt jeden palcówek. W Polsce oprócz wyżej wymienionych jest jeszcze pięćdziesiąt pięć, w tym także jedna znajduje się na Ukrainie.
Gabinety rehabilitacyjne swoją działalność często wiążą z miejscową stacją opieki. Wyposażone są one podstawowy sprzęt niezbędny do rehabilitacji oraz obsługiwany jest on przez specjalistycznie wykształconą kadrę. To zwiększa możliwość rehabilitacji związane z ruchem osobom w podeszłym wieku oraz osobom z niepełnością. Zostają oni przywożeni samochodami do danej stacji opieki. Z pięćdziesięciu trzech znajdujących się na terenie Polski placówek rehabilitacyjnych, czterdzieści pięć ma miejsce w okręgu opolskim oraz gliwickim. Domy, w których osoby spędzają dzień zapewniają od 6 do 8 godz. codziennie ludziom w podeszłym wieku oraz samotnym, ewentualność pobytu w ogrzanym lokalu. Zapewniają rozrywki, w tym również spotkania i niezbędną pomoc pielęgniarską. Jeżeli zachodzi taka potrzeba to wykorzystuje się również metody terapeutyczne. Archidiecezja katowicka posiada domy tzw. jednorazowej możliwości pobytu dziennego. Osoby starsze są tutaj przywożone w określonych grupach przeważnie na nie dłużej niż jeden dzień. Celem jest zapewnienie wypoczynku tym osobom. Caritas posiada dwanaście takich placówek działających w parafiach.
Domy prowadzone są również dla osób w podeszłym wieku, dotkniętych chorobom, a co za tym idzie i kalectwem. Domy te maja różny standard funkcjonowania. Występują i takie, gdzie budynki są wspaniale przystosowane do zapienienia życia osobie starszej jak najbardziej prywatnego i intymnego. Domy te w swoim zapleczu mają przeznaczone dla jednej osoby w wyposażeniu jest łazienka. Nie ma barier związanych z architekturą budynku. Wśród tych domów są jednak i takie, które oferują mniej wygodne warunki. W Grybowie znajduje się placówką, która posiada specjalistyczną opiekę wraz z odpowiednim sprzętem rehabilitacyjnym. Tutaj przyjmowani są osoby niepełnosprawne pod względem fizycznym jak i umysłowym. Centrale znajdujące się w diecezjach pod swoją opieką mają trzynaście domów tego rodzaju.
Hospicjum jest przeznaczone dla osób, będących ciężko chorymi, najczęściej na chorobę nowotworową. Oprócz pomocy niesionej choremu wsparcie uzyskuje także i jego najbliższa rodzina. Posiadają dwojaki charakter. Pierwszy z nich to stacjonarny. Drugi działa na zasadzie opieki domowej polegającej na odwiedzaniu osób chorych znajdujących się pod opieką szpitala bądź leżących w swoim domu. Hospicja, które działają stacjonarnie zatrudniają etatowo specjalistów w sprawach medycznych oraz pielęgniarskich. Z kolei hospicja domowe są oparte na wolontariacie. Również hospicja stacjonarne mogą opiekować się chorymi w ich domu pod warunkiem, że mają w swoim zakresie grupę opieki domowe. Oprócz hospicjów działają również poradnie paliatywne. Pracownicy hospicjum oraz wolontariusze poddawani są szkoleniom. Na terenie Polski Caritas posiada jedenaście hospicjów. Występują one w takich miastach jak: Kwidzyn, Miechów oraz Płock.
Poradnie z kolei w swoich usługach oferują darmową możliwość wysłuchania porad lekarskich, prawniczych oraz psychologicznych. W Polsce tych poradni występuje sześć. Kilka lat temu powstał dwa ośrodki zajmujące się sprawami adopcyjnymi, w których dokonuje się porad w kwestiach adopcyjnych.
Apteki, w których istnieje możliwość skorzystania z całkiem bezpłatnych leków. Mają one miejsce przy dziewięciu centralach związanych z Caritasem. Aptek funkcjonujących w kręgach parafialnych znajduje się dziesięć. Leki, które otrzymują z innych państw są oddawane placówkom, które zajmują się leczeniem i promowaniem zdrowia.
* skrajne ubóstwo
Schroniska dla osób bezdomnych prowadzone są przez Caritas. Funkcjonują one w ramach noclegowni. Bezdomni mogą tam spędzić tylko noc lub jedną dobę. W praktyce schroniska te udzielają pomocy na dłużej, jednak zachęca się cały czas podopiecznych aby chcieli się usamodzielnić. Bezdomni mają zapewnione wyżywienie. W schroniskach tych prowadzi się specjalistyczną pomoc terapeutyczną w szczególności zapobiegającą i zachęcającą do wyjścia z uzależnienia. Za pobyt w tych placówkach płaci się symboliczne pieniądze. Caritas ma takich placówek jedenaście. Przeważnie są to schroniska przeznaczone dla płci męskiej. W Warszawie oraz Toruniu schronisko funkcjonuje na zasadzie noclegowni.
Oprócz tego Caritas prowadzi łaźnie dla ludzi nie posiadających domu, w dwóch miejscach w Polsce w Turoniu oraz Kaliszu, w tym również dom, gdzie mogą przebywać bezdomni w dzień. Placówka ta mieści się w Olsztynie. Organizacja Caritas najbardziej zaangażowana jest w prowadzeniu kuchni. Najczęściej występują w poszczególnych centralach oraz rejonach. Obecnie jest ich trzydzieści osiem. Natomiast ok. stu funkcjonuje w parafiach, w których jest Caritas. Kuchnie te funkcjonują na zasadzie wydawania posiłków w określonych godzinach, osobom które są zarejestrowane jak i takim, które znalazły się tam przypadkowo. Posilić można się na miejscu. W niektórych miejscach są i takie stołówki, w których jedzenie można zjeść na wynos. Placówki też rozwożą jedzenie podopiecznym, którzy są niedołężni. Kuchnie te noszą nazwę na kółkach. W centralach, mających swoje punkty diecezjach oferują swoją pomoc w miejscach nazywanych socjalnymi. Jednak aby pomoc uzyskać trzeba spełnić określone warunki. Na swoim zapleczu posiadają: żywność, odzież, a także inne sprzęty i środki otrzymane od sponsorów i dobrze prosperujących firm. Rzadko kiedy pomaga się w sposób wspierając potrzebującą osobę finansowo. Jeżeli tak już się zdarzy to najczęściej pomoc przybiera postać zapłacenia rachunków związanych z życiem.
* krąg problemowy związany z migracją
Funkcjonują również biura, które stanowią wsparcie dla emigrantów oraz uchodźców. Ich zadaniem jest odpowiednie poinformowanie o możliwościach i prawa życia w naszym państwie. W praktyce jest tak, że placówki te starają się wesprzeć organizując nocleg, załatwiając kwestie związane ze sprawami urzędowymi, a w szczególnych wypadkach dają natychmiastowe wsparcie. Dzięki środkom z zagranicy Caritas mogła otworzyć na terenie naszego kraju cztery tego typu placówki.
* krąg problemowy związany z bezrobociem
Caritas w swojej działalności podejmuje również problem ludzi bezrobotnych. Na terenach diecezji koszalińskiej oraz kołobrzeskiej organizacja Caritas zakupiła sprzęt i ziemię od upadłych PGR - ów. Tam też prowadzone jest gospodarstwo, które zajmuje się uprawą roli o nazwie Caroll. W miejscowości Lipień hoduje się kozy, a potem oddaje je się najuboższym rodzinom we wsi. W Radomiu obok Caritas działa rada, której celem jest organizacja różnych kursów przeznaczonych dla bezrobotnych.
* edukacja oraz formacja
Caritas obejmuje również placówki o charakterze edukacyjnym i formacyjnym. Na Uniwersytecie Warszawskim im. S. Wyszyńskiego działa Studium Caritas, który przez trzy lata kształci osoby do podjęcia pracy socjalnej.
Studium stanowi integralny element Uniwersytetu Warszawskiego, natomiast z Caritas związany jest poprzez współpracę. Caritas w swej działalności obejmuje praktycznie każdą dziedzinę ludzkiego życia. Dociera on do bezdomnych, bezrobotnych, szukających lepszego życia emigrantów. Stał się organizacją, która stara się pomóc i tą pomocą objąć wszystkich, dlatego na terenie Polski poprzez budowanie do tej działalności niezbędnego zaplecza stworzył sobie odpowiednią bazę. Zgodnie ze słowami Ewangelii wypowiedzianymi przez samego Jezusa Chrystusa cokolwiek uczyniliście najmniejszemu z braci moich mieście uczynili organizacja Caritas stara się ją już od samego początku swej działalności wdrażać w jej życie. Dzięki niej tysiące osób potrzebujących natychmiast pomocy uzyskało ją. Placówki Caritas Polska są rozmieszone praktycznie na terenach całej Polski, a także poza nią. Pomoc na swą działalność i prawidłowe funkcjonowanie najczęściej otrzymuje z datków pochodzących od sponsorów zagranicznych oraz od dawców indywidualnych, posiadających dobrą wolę. Sama Caritas Polska organizuje różnego rodzaju regularne coroczne akcje, które mają na celu wspomagać konkretną grupę ludzie w społeczeństwie. W 1998 r. wigilijna akcja związana z pomocą dzieciom uzyskała z 3.300.000 rozprowadzonych świeć zysk w wysokości 9.700.000 zł. Co pozwoliło na zorganizowanie kolacji wigilijnej dzieciom z najuboższych rodzin oraz dzieci pochodzących z domu dziecka. Natomiast w tym samym roku z jałmużny wielkopostnej przekazano łączną wartość o kwocie1.800.000 złoty centralom Caritas, działających na poszczególnych stopniach diecezji. Znaczna część środków finansowych pozostała kręgach Caritas działającej w parafiach. Dzięki organizacji koloni, obozów i wypoczynków w 1988 r. programem wakacyjnym Caritas Polska objęto ponad sześćdziesiąt tysięcy dzieci. Z wypoczynku tego korzystały również osoby pochodzące ze Wschodu. Co zaowocowało niezapomnianymi przygodami, trwałymi przyjaźni między dziećmi. Caritas zanosi pomoc również dla bezdomnych, wydając dla nich posiłki. Jest to szczególny rodzaj działalności, gdyż praca wolontariuszy jest przebiega w znacznie trudniejszych warunkach.
Takie akcje dają nadzieję osobom znajdującym się w ciężkiej sytuacji życiowej, na to że nie są pozostawieni sami sobie. Caritas daje (oprócz pomocy związanej ze środkami materialnymi) przez swoją działalność poczucie bezpieczeństwa. Placówki te określone są przez status prawny i mają ściśle sprecyzowane swoje cele działania oraz zasady niesienia pomocy. Caritas Polska stała się organizacją uporządkowaną oraz harmonijnie rozwijającą.
http://www.bryk.pl/teksty/liceum/pozost ... olska.html
Polska pod wodą
http://info.wiara.pl/doc/552087.Polska- ... ery-553297
Służmy życiu
Bliższe informacje:
Na początku czerwca ukazał się „Raport roczny” prezentujący działalność Caritas Polska i diecezjalnych Caritas w roku ubiegłym. Zaznaczył się on powstaniem 38 „Okien życia”. Dzięki inicjatywie, która zrodziła się w Krakowie, w 2006 r. ocalało już 27 dzieci. Innym, ważnym wydarzeniem była powódź, która w lipcu dotknęła tereny Polski południowej. Caritas natychmiast przystąpiła do udzielania pomocy doraźnej oraz wsparła powodzian w remontach i odbudowie mieszkań i domów.
Wpływy finansowe i materialne wyniosły 164 795 316,34 zł (w to wliczona została wartość żywności z programu PEAD. Na pomoc humanitarną udzieloną za granicą Caritas Polska przeznaczyła 6 047 902,64 zł. W kraju udzielono pomocy o wartości 155 553 401,88 zł. Wpływy finansowe diecezjalnych Caritas sięgnęły 232 091 518 zł, materialne zaś – 44 694861,57 zł. Na działalność charytatywno-opiekuńczą diecezjalne Caritas przeznaczyły 229 584 483,99 zł. Wartość pomocy materialnej wyniosła 44 614 195,92 zł.
http://www.caritas.pl/news.php?id=2246
Pliki do pobrania
http://www.caritas.pl/zalacznik.php?id=192
jednak nadal nie wiem jak sie to ma do moich wypowiedzi z tematu o majatku koscioła bo nie oszukujmy się... Abcio załozył ten temat jako odpowoiedz na kilka moich postów 
