Dobra jestem idiotką której się poszczęściło i co ?lady_zgaga pisze:Kurcze nie przeczytać tylko powiedzieć no...
Dobra żadnej piaskownicy i rzucania zabawkami ....lady_zgaga pisze:Fajnie, że masz to szczęścię i tego Ci życzę. Nie uduszę Cię, bo kocham zwierzęta i nie biję osłów. A tak na poważnie: Jeśli prowadzisz dyskusję, nieważne gdzie, to angażujesz się tak samo, bo tu dyskutuje się o tym co właśnie dzieje się w życiu i na ulicy. Mój luz jest w porządku, o to nie trzeba się zbytnio martwić. NAtomiast jeśłi dyskutujemy - zachowujmy się jak ludzie dorośli.
Amen!lady_zgaga pisze:Dla mnie nie ma znaczenia czy masz mercedesa, czy jestes cyklopem, robocopem, mopem. Nie musze nic wiedzieć, żeby się angażować. Mój angaż = szacunek dla interlokutora bez wzgledu na to kim jest.
No widzisz, wielu ludzi woli myśleć literą prawa, zamiast empatią. Gdyby ktoś się naprawdę umiał wczuć w sytuację kobiety bitej przez męża alkoholika, który nie godzi się na leczenie, poniża ją i wymusza współżycie po pijaku, to raczej życzyłby jej szczęścia z innym. Ale nie, po co odnosić się do konkretnej sytuacji, do konkretnej osoby, jak można wszystkich traktować ogólnikowo. Tak sucho, tak bez miłości.lady_zgaga pisze:Ile ludzi, tyle teorii. A przeważnie wypowiadają się Ci, ktorzy trafili na cud miód męża bądź żonę. Tylko co zrobić w sytuacji, kiedy Bóg powołuje nas do życia w rodzinie, a nasz mąż/żona sobie pójdą w świat. Nie każdy potrafi być do końca życia samotny. O tym nikt nie pomyślał, że Bóg nas powołuje do czegoś. MAło kto to rozumie.
Sytuacja następująca: Małżeństwo, rozwód po 3 latach. Bo żona puszczała się z facetem 26 lat starszym. Mąż usilnie próbuje wybaczyć i ratować małżeństwo. Słyszy w rezultacie, iż ona go nigdy nie kochała i nie chce z nim być. Próba w sądzie biskupim - no ale to że Cię nie kochała, to nie jest powód do uniewżnienia (piszę skrótowo). Ale przecież śłubowała Miłość itd. Mały szczegół, ktory sąd biskupi omija szerokim łukiem.
To małżeństwo tak naprawdę nigdy nie istniało. To wie tylko Bóg. Ale facet ma przesrane z góry na dół. Tak bardzo chce mieć rodzinę, kochać i być kochanym. W końcu trafia się dziewczyna, która kocha go mimo wszystko. I się zaczyna: poniżanie, nazywanie kochanką, nałożnicą. Wyśmiewanie na kolędzie i tak dalej. Takie są fakty.
JEżeli miałabym żyć z facetem pijakiem, który bije moje dzieci, a wybierać między stworzeniem im prawdziewgo domu, w którym "niebiologiczny" tata kocha je bezgranicznie, wybrałabym to drugie. Ciekawe, czy dbałość o dzieci i chęć stworzenia im prawdziwej rodziny można nazwać grzechem. JEśli tak - świat stoi do góry nogami.
Dziękuję za ten głos.kasia88 pisze:No widzisz, wielu ludzi woli myśleć literą prawa, zamiast empatią. Gdyby ktoś się naprawdę umiał wczuć w sytuację kobiety bitej przez męża alkoholika, który nie godzi się na leczenie, poniża ją i wymusza współżycie po pijaku, to raczej życzyłby jej szczęścia z innym. Ale nie, po co odnosić się do konkretnej sytuacji, do konkretnej osoby, jak można wszystkich traktować ogólnikowo. Tak sucho, tak bez miłości.lady_zgaga pisze:Ile ludzi, tyle teorii. A przeważnie wypowiadają się Ci, ktorzy trafili na cud miód męża bądź żonę. Tylko co zrobić w sytuacji, kiedy Bóg powołuje nas do życia w rodzinie, a nasz mąż/żona sobie pójdą w świat. Nie każdy potrafi być do końca życia samotny. O tym nikt nie pomyślał, że Bóg nas powołuje do czegoś. MAło kto to rozumie.
Sytuacja następująca: Małżeństwo, rozwód po 3 latach. Bo żona puszczała się z facetem 26 lat starszym. Mąż usilnie próbuje wybaczyć i ratować małżeństwo. Słyszy w rezultacie, iż ona go nigdy nie kochała i nie chce z nim być. Próba w sądzie biskupim - no ale to że Cię nie kochała, to nie jest powód do uniewżnienia (piszę skrótowo). Ale przecież śłubowała Miłość itd. Mały szczegół, ktory sąd biskupi omija szerokim łukiem.
To małżeństwo tak naprawdę nigdy nie istniało. To wie tylko Bóg. Ale facet ma przesrane z góry na dół. Tak bardzo chce mieć rodzinę, kochać i być kochanym. W końcu trafia się dziewczyna, która kocha go mimo wszystko. I się zaczyna: poniżanie, nazywanie kochanką, nałożnicą. Wyśmiewanie na kolędzie i tak dalej. Takie są fakty.
JEżeli miałabym żyć z facetem pijakiem, który bije moje dzieci, a wybierać między stworzeniem im prawdziewgo domu, w którym "niebiologiczny" tata kocha je bezgranicznie, wybrałabym to drugie. Ciekawe, czy dbałość o dzieci i chęć stworzenia im prawdziwej rodziny można nazwać grzechem. JEśli tak - świat stoi do góry nogami.
