transfer pisze:Podnoszenie głowy - nie skupiac sie tylko na rzeczach ziemskich - czasem też na sprawach duchowych
Podnoszenie rąk - poddawanie się

Ja mysle, ze my przychodzimy na ziemie by skupic sie na ziemskich rzeczach (co wcale nie znaczy, ze nie pamietamy o Bogu czy wierze). Bo jakby przychodzenie na ziemie nie bylo wazne to po co by nas Bog tu wysylal?
I nasze zycie na ziemi, nasz stosunek do innych ludzi, nasze zachowanie - wszystko to ma znaczenie dla naszego "zycia po zyciu."

Mnie sie wydaje, ze jak masz dobre wyobrazenie co dla ciebie znaczy wiara i Bog to wlasnie to wyobrazenie ma ogromny wplyw na twe zycie na ziemi. Czyli jedno jest podstawa drugiego.

Krystek pisze:Ja mysle, ze my przychodzimy na ziemie by skupic sie na ziemskich rzeczach (co wcale nie znaczy, ze nie pamietamy o Bogu czy wierze). Bo jakby przychodzenie na ziemie nie bylo wazne to po co by nas Bog tu wysylal?
I nasze zycie na ziemi, nasz stosunek do innych ludzi, nasze zachowanie - wszystko to ma znaczenie dla naszego "zycia po zyciu."

Mnie sie wydaje, ze jak masz dobre wyobrazenie co dla ciebie znaczy wiara i Bog to wlasnie to wyobrazenie ma ogromny wplyw na twe zycie na ziemi. Czyli jedno jest podstawa drugiego.

Pieknie napisane - nic tylko dodać Słowo Boże - Przykazanie nowe daje wam byście się wzajemnie miłowali. Tak jak ja was umiłowałem.

I jak ja Was ukarałem.

Och, pamietam jak bylysmy male to z siostra zawsze wyobrazalysmy sobie niebo jako wielki korytarz i po kazdej stronie jest wiele drzwi do roznych miejsc a na samym koncu korytarza na tronie siedzi Bog
Teraz, niestety pozostaly tylko wspomnienia i ten obraz w pamieci.

Chinatsa pisze:Och, pamietam jak bylysmy male to z siostra zawsze wyobrazalysmy sobie niebo jako wielki korytarz i po kazdej stronie jest wiele drzwi do roznych miejsc a na samym koncu korytarza na tronie siedzi Bog
Teraz, niestety pozostaly tylko wspomnienia i ten obraz w pamieci.

Bardzo ładne to wyobrażenie! Co prawda ten tron i Bóg to takie bardzo "ludzkie" (i podyktowane świadomością dziecka), ale nie zdziwiłabym się, gdyby Twoje wyobrażenie "sprawdziło się"... Wiele osób porównuje to "miejsce" do korytarza z drzwiami, niektórzy do gałązki winogrona, relacji jest wiele, ale wszystkie mają wspólny mianownik: właśnie ten "korytarz", jakkolwiek go się nazwie i do czegokolwiek (materialnego) przyrówna... Bo bokach te drzwi to albo "klasy", albo "komórki", albo "grona", a chodzi o grupy dusz, o prostu...

(warto sobie przypomnieć swoje "wizje" z dzieciństwa, gdyż jako dzieci nie wszystko jeszcze zapomnieliśmy, jeszcze nie całkiem zerwaliśmy więzy z rzeczywistością niefizyczną, to się dziej dla większości osób w momencie, jak nauczą się widzieć życie w sposób materialny jak rodzice)

Nassanael Rhamzess pisze:I jak ja Was ukarałem.

darem życia?

Nie - karą za grzechy wolną wolą popełnione.

Kochamy wolną wolę gdy grzech okazuje się wyłącznie ludzkim produktem

A nie jest wyłącznie ludzkim?
Ja nie wierzę w to, że jakiekolwiek działania są grzechem. Owszem, moralność jest potrzebna. Ale nie mam zamiaru bać się osądu Boga za to kim mnie uczynił. Nie mam też zamiaru składać winy za swoje negatywne i błędne działania na żadne nadprzyrodzone siły.

Nassanael Rhamzess pisze:A nie jest wyłącznie ludzkim?

Jest Zarówno definicja jak i czyn

Ale może wynikać z pokusy - i to nie tylko z powodu grzeszności ciała/umysłu ale z podszeptów Szatana zwanego też Szejtanem.

Pokusy? Po co mi pokusy

Nassanael Rhamzess pisze:Ale może wynikać z pokusy - i to nie tylko z powodu grzeszności ciała/umysłu ale z podszeptów Szatana zwanego też Szejtanem.

Oj, to nie jest dobry znak... Bo skoro Szejtan nie istnieje to takie podszeptywanie w ucho to oznaka schizofreni!!!:ahah:

Z drugiej strony - jesli komus glupio, ze na okraglo postepuje niemoralnie, to czemu nie wymyslic jakiegos stwora, ktory jest wredny, paskudny a na dodatek wiedzie nas na pokuszenie?
I juz nie mamy przynajmniej czesci odpowiedzialnosci za swe podlosci! :ahaha:

No właśnie - i tak kończymy żywot pokus kraśnie!

Nieba nie wygląda, bo go nie ma. Jest to najbardziej bezsensowny wymysł człowieka.

Aleksy pisze:Nieba nie wygląda, bo go nie ma. Jest to najbardziej bezsensowny wymysł człowieka.

A skąd ta pewność???

Najpierw żyjemy tutaj od kilku chwil do 100 lat, jak się poszczęści, a potem wieczność w niebie/piekle? To sprzeczne z logiką. Do tego czy w niebie/piekle się starzejemy?

Zaraz się dowiesz, że w zaświatach jest inna logika
Czy dusze się starzeją? Oczywiście. Noworodek dusza różni się od starej duszy.

Aleksy pisze:Najpierw żyjemy tutaj od kilku chwil do 100 lat, jak się poszczęści, a potem wieczność w niebie/piekle? To sprzeczne z logiką. Do tego czy w niebie/piekle się starzejemy?

Napewno dowiesz się, że nie istnieje czas.

Więc jeśli umrze dziecko (wiek: 1 rok) to będzie zawsze tym rocznym, nie umiejącym chodzić bachorem w pieluchach?

Aleksy pisze:Więc jeśli umrze dziecko (wiek: 1 rok) to będzie zawsze tym rocznym, nie umiejącym chodzić bachorem w pieluchach?

Moge powiedziec jedynie, co rzekł Jezus: wszystko co ziemskie musi zostać w ziemi, bo z ziemii wyszło.

Aleksy pisze:Więc jeśli umrze dziecko (wiek: 1 rok) to będzie zawsze tym rocznym, nie umiejącym chodzić bachorem w pieluchach?

Nie, niestety... Ciało tego dziecka było tylko rolą tej duszy na Ziemi. Ono pozostanie takim dzieckiem tylko dla najbliższych, gdyż oni tylko takim go znają. A de facto dusza będzie "sobą", całkowicie "dorosłą" (to porównanie zgodne z naszym postrzeganiem).

Owszem, czas nie istnieje.

"Starzenie się" duszy nie ma nic wspólnego z jej wiekiem jako takim, a z jej świadomością (która wynika z doświadczania życia). Dusza "młoda" nie ma dużej świadomości i doświadczenia, "stara" wprost przeciwnie. A jako że czas nie gra roli, logiczniej jest powiedzieć, że obie są po prostu na innym etapie ewolucji: jedna na początkowym, druga na końcowym.

Proszę o odpowiedź na moje pytania. No chyba, że go nie znacie.

Ale dusza nie pozostaje na ziemi, ulatuje w zaświaty. Czy dusza niemowlaka różni się od duszy sędziwego dziadka? Czy jest taka sama?

bezemocji pisze:Ale dusza nie pozostaje na ziemi, ulatuje w zaświaty. Czy dusza niemowlaka różni się od duszy sędziwego dziadka? Czy jest taka sama?

Oczywiście, że się różni, ale tylko dla bliskich tych osób. gdyz one takimi tych ludzi znały.

Natomiast ogólnie, w "zaświatach", dusze są wszystkie "równe" (ale rozpoznają się, spokojna głowa ). To są energie, Aleksy.

Upss... to nie Aleksy zadał to pytanie, sorry, bezemocji... Chcesz wiedzieć, jak wygląda dusza? jaki kształt ma?

Nie, niestety... Ciało tego dziecka było tylko rolą tej duszy na Ziemi. Ono pozostanie takim dzieckiem tylko dla najbliższych, gdyż oni tylko takim go znają. A de facto dusza będzie "sobą", całkowicie "dorosłą" (to porównanie zgodne z naszym postrzeganiem).

I tak przez wieczność? Ja dziękuję, wolę reinkarnację.

Aleksy pisze:

Nie, niestety... Ciało tego dziecka było tylko rolą tej duszy na Ziemi. Ono pozostanie takim dzieckiem tylko dla najbliższych, gdyż oni tylko takim go znają. A de facto dusza będzie "sobą", całkowicie "dorosłą" (to porównanie zgodne z naszym postrzeganiem).

I tak przez wieczność? Ja dziękuję, wolę reinkarnację.

Hej, pytanie nie na temat: ile masz lat?

A to jakaś sonda?

Aleksy pisze:A to jakaś sonda?

Nie, broń Boże... Ale tak jakoś "po dziecięcemu" mi zabrzmiało...

17, ale co niby po dziecięcemu zabrzmiało?
A już wiem, chodziło mi to o, że jaki sens jest być tam w tym świecie na górze, jeśli to ma trwać wieczność? Fajnie jest żyć 100, 1000 lat, ale nie miliardy i nie umierać...