Otóż moi drodzy, temat to bardzo trudny i zawiły...niektórych mogą zszokować moje dygresje i wywody na temat mojego postrzegania Boga, tudzież ostrzegam, może wam się się wydać to i owo niezrozumiałe...
A więc- jak odkryłam, że w głębi serca nie jestem ateistką, mimo że się zarzekałam wcześniej, że Boga nie ma?



Po prostu- gdy zwaliło mi się wszystko na łeb, zaczęłam się modlić. O dziwo, spełniał.

Co spełnił?


Ja od początku wiedziałem, że nie jestem

lapicaroda pisze:A więc- jak odkryłam, że w głębi serca nie jestem ateistką, mimo że się zarzekałam wcześniej, że Boga nie ma?
Po prostu- gdy zwaliło mi się wszystko na łeb, zaczęłam się modlić. O dziwo, spełniał.

A gdyby nie spełniał?

Osobliwy związek przyczynowo-skutkowy ...

Lapi wymodlilas sobie Boga
dlatego spelnil,
jesli spelnil to juz wiesz ze jest, nie musisz wierzyc lub nie wierzyc
strasznie uczepilam sie tego wiedziec-wierzyc...?

Im dłużej żyje tym mocniej przekonuję się o dwóch sprawach. O tym, że agnostycyzm, który zazwyczaj deklaruję jest w gruncie rzeczy zwyczajnym ateizmem. Oraz o tym, że bez względu na postępujący ateizm moja potrzeba obcowania ze zjawiskami nadprzyrodzonymi także nieustannie się rozwija, rzekłbym nawet, że wzrasta Całość czyni ze mnie ... dobrego poganina?

Czasem naprawdę warto wierzyć - to pomaga nawet przy realizacji życiowych celów
Bóg mi też częstokroć pomógł - zwłaszcza wiara w niego

Kiedyś miałem podobne odczucia co Ty Lapi.
Potem przekonałem się, że pomimo mojego infantylnego postrzegania wiary i Boga, w moim życiu wiele zmieniło się na lepsze.
Bóg pomógł , moja wiara w Niego jak i chęć czynienia zmian we własnym życiu ...

Różnie bywało - ale wiara zawsze pozostawała, Bóg był ze mną a ja z Nim.

Artur pisze:Im dłużej żyje tym mocniej przekonuję się o dwóch sprawach. O tym, że agnostycyzm, który zazwyczaj deklaruję jest w gruncie rzeczy zwyczajnym ateizmem. Oraz o tym, że bez względu na postępujący ateizm moja potrzeba obcowania ze zjawiskami nadprzyrodzonymi także nieustannie się rozwija, rzekłbym nawet, że wzrasta Całość czyni ze mnie ... dobrego poganina?

:taniec:

Ja też chyba :rotfl:

Artur, mialam wczoraj zapytac Lapi o to, dzis juz nie musze
dobry poganin, jak sadze- to czlowiek ktory tak mocno kocha zycie, ze zycie odplaca mu tym samym
czy milosc ma cos wspolnego z wiara?
Abesnai, czym jest Twoja wiara, okreslilbys to dokladniej-Bog jest z Toba?

a może tu nie chodzi o wiarę w coś tylko po prostu wiarę....w siebie także.

Andra pisze:Artur, mialam wczoraj zapytac Lapi o to, dzis juz nie musze
dobry poganin, jak sadze- to czlowiek ktory tak mocno kocha zycie, ze zycie odplaca mu tym samym
czy milosc ma cos wspolnego z wiara?
Abesnai, czym jest Twoja wiara, okreslilbys to dokladniej-Bog jest z Toba?

Bóg z Wami :k:

A powazniej... możnaby powiedzieć wiara to miłość. A psinco!!! Hehehe a Satanizm? No fakt że w tym przypadku jest coś takiego jak miłość samego siebie zamiast miłości bliźniego ale czy dokładnie o to chodziło?

Nassanael Rhamzess pisze:może tu nie chodzi o wiarę w coś tylko po prostu wiarę....w siebie także.

chyba blisko... religia i nazwa Boga nie jest istotna. Tak naprawdę kazdy z nas jest Bogiem i wyznawcą... czyli wszystko zależy od nas samych. Wiara ma pomagać kiedy psycha klęka ale niestety psycha klęka tez przez wiarę...

ogólnie chodzi by zjadać i nie dać się zjeść hahahah.

Coś w podobie Nass, coś w podobie
Ktos kiedys powiedzial że w świecie marchewek najlepiej jest byc osłem - coś w tym jest. Hihihihi

Ale wrażliwy osłem, który zjada tylko te wredne marchewki.

Osioł nie rozgranicza i młuci marchewki po równo... to jest istota Boskości. Nie raz się pewnie zastanawiałeś jak to jest że koleś który ma w dupie wszelkie normy moralne, religijne żyje jak krezus a ty znowu dostałeś od życia kopa.
No więc ty wyrosłeś na grządce która rosła blizej oslego pyska. Kapujesz? Tak samo ten koleś. Ma się dobrze bo rąbie marchewki az miło i nie zastanawia sie czy to warzywko jest gatunkowo lepsze a tamto gatunkowo gorsze. Żre je z takim samym apetytem i ma się dobrze. Czasem czknie ale ogólnie patrzysz na niego i zachodzisz w łepetynę jak to jest i w czym jest lepszy od ciebie. Nie jest lepszy tylko ty postanowiłes robić za naszpikowana skrupulami marchewkę a on juz wpitala twoją nać... to proste jak się zastanowić, brutalnie proste...

Brutalnie proste....tak....
Więc muszę stać się osłem do cholery! Natychmiast!

Jat, hej
Nass,mowisz wiara w siebie...
zapytalabym-czy Ty wierzysz w siebie, czy wiesz ze jestes ?To tak jakbys powiedzial: wierze w zycie. A przeciez zyjesz, doswiadczasz zycia, jestes nim, Zycie-Twoje zycie rozpoczelo sie wraz z chwila Twoich narodzin, i gdy odejdziesz, nie bedzie go. Jakby dolaczyc zdrowy egocentryzm: kocham siebie jak zycie, zycie jak siebie, wiec wiem ze i ono mnie kocha, gdyz jestesmy jednym?

przeciwienstwem milosci wcale nie jest nienawisc, raczej strach, brak odwagi, pamietasz nasza rozmowe-jesli kochasz zycie,potrafisz ufac mu wiedzac ze Cie nie skrzywdzi...to rodzi odwage, i pewnosc ze jakos to bedzie-to Twoje slowa, moje tez
jesli kochasz siebie jak zycie, to potrafisz obdarzac nia innych, jesli przepelnia Cie strach-takie jest Twoje zycie

jesli zaczne bredzic, powiedz mi, ok?
Nass, nie oslej, badz jak dziecko

Andra pisze:Jat, hej
Nass,mowisz wiara w siebie...
zapytalabym-czy Ty wierzysz w siebie, czy wiesz ze jestes ?To tak jakbys powiedzial: wierze w zycie. A przeciez zyjesz, doswiadczasz zycia, jestes nim, Zycie-Twoje zycie rozpoczelo sie wraz z chwila Twoich narodzin, i gdy odejdziesz, nie bedzie go. Jakby dolaczyc zdrowy egocentryzm: kocham siebie jak zycie, zycie jak siebie, wiec wiem ze i ono mnie kocha, gdyz jestesmy jednym?

przeciwienstwem milosci wcale nie jest nienawisc, raczej strach, brak odwagi, pamietasz nasza rozmowe-jesli kochasz zycie,potrafisz ufac mu wiedzac ze Cie nie skrzywdzi...to rodzi odwage, i pewnosc ze jakos to bedzie-to Twoje slowa, moje tez
jesli kochasz siebie jak zycie, to potrafisz obdarzac nia innych, jesli przepelnia Cie strach-takie jest Twoje zycie

jesli zaczne bredzic, powiedz mi, ok?
Nass, nie oslej, badz jak dziecko

To wszystko prawda...ale mam wrażenie, że to nie jest takie proste...dlaczego spotyka nas cierpienie? Próby? Nauka? Jakoś to mi nie pasi...mimo tego cierpienie jest niewytłumaczalne...bez powodowe...?

Nie wiem Nass, w koncu tez wiem tyle ile przezyje. Czym jest cierpienie, dlaczego jest...ktos kiedys powiedzial mi ze najlepiej ma zimny dran...chcialbys nim byc?
Nie traktuje cierpienia jako splaty dlugow karmicznych, nie przemawia to do mnie. Kim bylabym dzis, gdybym nie przeszla przez cierpienie...moze zimna dranica wlasnie.
Wiesz, nieuleczalnie zakochana w zyciu, nawet gdy bylo bardzo zle, nigdy nie zwatpilam w jego milosc do mnie. Zawsze mogloby byc gorzej, prawda?To nie jest minimalizm zyciowy, zaufanie wynikajace z milosci do zycia. Do siebie.W co mialabym wierzyc zatem?

Hm, nikt nie wyczuł lekkiej nutki kpiny...
Chodziło mi o udowodnienie, że nie ma nic prostszego, niż odnalezienie Boga. To ludzie dorabiają do tego wielką filozofię...
Jest dla ciebie wtedy, kiedy go potrzebujesz. Nie na darmo jest przysłowie ''Jak trwoga, to do Boga''...

Ale zaraz Odkryłaś Boga jak zaczął spełniać prośby.
Pytam więc #3 - co by było, gdyby pozostawał głuchy?

Czy to nie jakiś handel wymienny?

Bynajmniej...Ale nie tak, jak zrozumiałeś, chyba odwrotnie- spełni prośbę, dopiero wtedy, gdy będziesz się do niego modlił. Gdy chodzisz jak idiota powtarzając, że ''Boga nie ma, bo mam pecha w życiu'', to faktycznie wtedy go nie ma.

lapicaroda pisze:...., chyba odwrotnie- spełni prośbę, dopiero wtedy, gdy będziesz się do niego modlił.

Jasne
Czyli Bóg spełnia prośby pod jakimś warunkiem? Modlitw do niego?
Bóg oczekuje modlitw do siebie?

Ja ostatnio naegowalam wszystko w co wierzylam bo niby na jakiej podstawie...i tez zaczelam sie modlic spelnil to malo powiedziane...drugi dzien po mojej modlitwie spotkalam kogos kogo nie widzialam dwa lata i za kim strasznie tesknilam pomodlilam sie by go jeszcze kiedys odnalezdz bo urwal nam sie kontakt mam tak niemal ze wszytskim istnieja jakies wyzsze sfery to pewne...Artur - heh ja o tym poganstwie od dawna pisze w takim kontekscie. Nie wierze w wielobóstwo i jakies tam ceremonie ale polaczenie racjonalizmu z fascynacja sprawami nadprzyrodzonymi i ciaglym poznawaniem i doswiadczaniem ich sprawilo ze uwazam swoje podejscie za pochodna poganstwa xd Poganstwo to religia czlowieka i ziemi ktora odkrywamy samodzielnie nie zas niewiara (czytac poprostu niewiara w kosciol)

bezemocji pisze:

lapicaroda pisze:...., chyba odwrotnie- spełni prośbę, dopiero wtedy, gdy będziesz się do niego modlił.

Jasne
Czyli Bóg spełnia prośby pod jakimś warunkiem? Modlitw do niego?
Bóg oczekuje modlitw do siebie?

Poniekąd. Jeśli się do kogoś zwracasz, to samo to oznacza, że wierzysz w jego istnienie. To nie tak, że wiara w Boga zapewnia powodzenie w życiu. Raczej nie można narzekać, że ci się nie powodzi, skoro się nie określasz, na czym ci zależy.

bezemocji, czy Bog oczekuje czegokolwiek poza zaufaniem do Niego. Wyraz wierze-oznacza ufam, a zaufanie rodzi sie z milosci, prawda?Jesli kochasz dostatecznie mocno, by zaufac bez reszty-spelni z pewnoscia.

Ja odpowiem 'energetycznie'

Zrozumienie Boga jako 'odrębnej istoty' (podobnej człowiekowi) rodzi same sprzeczności. A wystarczy zastanowić się nad słowami Bóg to Życie... Czyli Źródło (energii), z którego wszelkie życie powstało i PROCES życia jednocześnie.

I potem sprawa w miarę prosta: jeśli duchowo wyrażamy energię bliską tej w Źródle (czyli pozytywną, ta Energia jest rozpoznawalna przez człowieka jako Miłość), otwieramy się na Boga (kontynuując z tym określeniem) i to, co potem zaistnieje w naszym życiu śmiało możemy odebrać, jako efekt tego, że 'Bóg nas wysłuchał'. Wiara w Niego jest jedną z najsilniejszych energii pozytywnych.

Ale uwaga, dokładnie na tej samej zasadzie 'Bóg wysłuchuje' każdego człowieka, nawet takiego, który w Niego nie wierzy i nie zwraca się do Niego bezpośrednio, a jest wypełniony negatywnymi energiami (emocjami, podejściem do życia). Gdyż Bóg to proces, który ma przyczynę, przebieg i skutek. Tak samo jak pozytywne przyciąga pozytywne - negatywne przyciąga negatywne.

Nasze podejście do życia i nasze uczucia (wyrażone emocjami) są swego rodzaju bezustanną 'modlitwą' do Boga, która ZAWSZE jest spełniona, gdyż na takiej zasadzie działa proces. Lapi przeszła swoją modlitwą na stronę (silnie) pozytywną i 'przechyliła szalę' wydarzeń właśnie na tę stronę (brawo, Lapi! ). A ci, którzy pozostają głównie przy negatywnym podejściu do życia (przypominam: Bój jest Życiem), 'modlą się' (nieświadomie) o negatywne wydarzenia... I dostają je

To tak moim zdaniem, rzecz jasna.

(i dotyczy to nie tylko ludzi wierzących w Boga albo nie, to tylko kwestia ludzkiego postrzegania problemu, a dokładnie KAŻDEGO człowieka, gdyż tak jak każdy człowiek ulega prawom fizyki w swojej rzeczywistości, ulega też PROCESOWI życia na dokładnie takich samych zasadach; "wyznacznikiem" drogi każdego człowieka w tym procesie jest poziom 'nasycenia' energiami pozytywnymi w postaci myśli i uczuć, albo 'brakiem' tego 'nasycenia', co ujawnia się negatywnie).

bezemocji, zwiazek przyczynowo- skutkowy powiadasz....
,,taka zas jest ufnosc jaka mamy do niego, iz jezeli prosimy o cos wedlug jego woli, wysluchuje nas, a jesli wiemy ze nas wysluchuje o co go prosimy, wiemy tez ze otrzymalismy juz od niego to o co prosilismy"

Lideczko, Bog jest miloscia energii zycia, taka tez jest i jego wola jaka i nasza
eh, kahuni to jednak sa madrzy ludzie

To nie ja powiadam o związku przyczynowo-skutkowym Zależność tego związku jest prosta - "zaczęłam się modlić, a wtedy Bóg zaczął spełniać moje prośby". Bez modlitwy nic z tego:

lapicaroda pisze:Po prostu- gdy zwaliło mi się wszystko na łeb, zaczęłam się modlić. O dziwo, spełniał.

Nie doczekałem się odpowiedzi co by się stało, gdyby Bóg tych próśb nie spełniał?
Przypomina to rodzaj widzenia intencjonalnego jak przy odczytywaniu horoskopów i wróżb - zapamiętujemy pozytywne, miłe i trafne przewidywania, zapominamy i wypieramy te niemiłe.
Teologicznie Bóg wygląda na Boga warunkowego, interesownego o co toczymy spory z Milującym. Zdaje się mówić - módl się do mnie i proś - wtedy wysłucham i spełnię twoje wołania.
Wtedy pojawia się cały szereg pytań
- skoro Bóg wysłuchuje próśb modlących się, dlaczego nie ma to przełożenia na widocznie lepsze powodzenie w życiu u wierzących?
- dlaczego jednak nie wysłuchuje próśb i modlitw w trudnych chwilach, nieszczęściach, wojnach i tragediach? Te rozgrywają się swoim torem. Dokładniej nielicznych wysluchuje, na inne jest głuchy.
- dlaczego wielu ludziom żyje się po prostu dobrze, godziwie, szczęśliwie bez żadnych próśb i modlitw?
- co z czołówką poziomu i zadowolenia z życia w krajach ludzi niewierzących? Czyżby Bóg lubił ateistów i obdarzał ich swoją łaską?
- może po prostu nasz los zależy tylko od nas i przypadku, nie jakiś modlitw do Boga?
- itd ...

Wiesz, to trudne pytania
ludzie niewierzacy -jesli kochaja zycie jak siebie, siebie jak zycie
kurcze, ja jestem niewierzaca, a otrzymuje...nie proszac
egocentryczka do szescianu
Pamietasz slowa Papieza: niech zstapi Duch Twoj, i odnowi oblicze Ziemi...
Teologicznie-uwazam ze pojecie Boga zostalo zmanipulowane
Niedostatek milosci rodzi strach, gniew, obojetnosc
czy modlitwa to paciorek na kolanach?Modlitwa powinna byc kazda chwila zycia, nie sadzisz?
Tak troszke odbiegne od tematu- jesli odchodzi dziecko, ktosc w kwiecie wieku, przede wszystkim pytamy dlaczego?
I slyszymy: Bog tak chcial, Bog zabiera dobrych, zlym dajac mozliwosc poprawy. ..toz matka jesli chce by jej dziecko dozylo poznej starosci, czego bedzie uczyc -badz dobry, szybko umrzesz?
Religia...