9
autor: Lidka
Przez Poznan przeleciała jakaś wietrzna burza przy okazji, wiało lodem i sypało do tego stopnia, że nic nie było widać. Synek obudził mnie w środku nocy, że już nie może i mam po niego przyjechać (był na meczu Lecha z Juventusem). Jak wyszłam, to się załamałam, bo najpierw musiałam odśnieżyć półmetrową warstwę, żeby w ogóle móc bramę otworzyć i pół ulicy, żeby nie ugrzęznąć w zaspie. Zziajana i z duszą na ramieniu (dysponuję lekkim samochodem i to bez opon zimowych) ruszyłam z prędkością całe 20km/h i tylko zerkałam na boki, czy nie wypadam z drogi, bo NIC nie było widać, wszystko bieluteńkie! A na A-2 TIRy w stronę Warszawy, z trzech pasów zrobił się jeden... KOSZMAR! Ale dojechałam, nie zakopawszy się w żadnej zaspie i po świeżej warstwie śniegu nawet wjechałam na wiadukt (bo była szansa, że jednak nie dam rady...).
A przed 6 rano drugie tyle śniegu i miasto kompletnie sparaliżowane. Tym razem już nie miałam siły wszystkiego odśnieżyć, rodzina mięśnie trenowała. I mam już serdecznie dość białego puchu... Szłam dziś na zakupy z pieskiem takim wąskim korytarzem wydeptanym przez przechodniów, a po obu stronach miałam śnieg do kolan...
A podobno cały grudzień i styczeń mają być takie białe i z gołoledzią na drogach na dodatek...
Ostatnio zmieniony 02 gru 2010, 20:07 przez
Lidka, łącznie zmieniany 2 razy.
Pozdrawiam!
Lidka
I teraz rodziny porozdzielane na dwóch końcach miasta rozpaczliwie dzwonią do siebie do autobusów i zdają sobie relacje.... Ło matko 
