Trwa państwowa feta, jakże symbolicznie rozpoczęta w miniony piątek hołdem złożonym sowieckiemu namiestnikowi w polskim mundurze. Dziś wszystkie media na sto sposobów odmieniają frazę „pierwsze wolne wybory”. Bardzo rzadko ktoś przytomniejszy dorzuci „pierwsze częściowo wolne wybory”.

Bo przecież 4 czerwca 1989 roku, w wyniku okrągło-pod-stołowego dealu wolno nam było wybrać zaledwie 35% składu Sejmu, pozostałe 65% rezerwując dla sowieckich namiestników i ich jawnych akolitów. Najważniejsi komuniści mieli zostać „wybrani” z tzw. Listy Krajowej. Wystarczyło, że otrzymają co najmniej połowę głosów, a to „otrzymanie głosu” polegało na tym, że się ich nie skreśli. Prawdziwie wolne wybory odbyły się jedynie do Senatu, który – na wszelki wypadek – kompetencje miał wyłącznie dekoracyjne.

I to właśnie głosowanie do Senatu pokazało prawdziwy wybór Polaków. „Solidarność” zdobyła w nim 99%, 99 mandatów. Przegrała jeden – w Pile. Podobnie wygrała „Solidarność” wszystko z owych 35%, co wolno jej było jwygrać. Najbardziej symptomatyczna była jednak historia Listy Krajowej. Okazało się, że architekci dealu popełnili błąd, nie docenili faktu, że Polacy nie chcą komunistycznych rządów NAPRAWDĘ, a nie tylko o tyle, na ile pozwoli im „porozumienie światłych elit.” Oto okrutni Polacy zadali sobie trud, by starannie poskreślać prawie całą Listę Krajową. Nastąpiła konsternacja – „Solidarność” dostała poparcie „silniejsze niż chciała”. A raczej silniejsze niż chcieli jej liderzy umówieni z komunistami. Wkrótce Bronisław Geremek wytłumaczył narodowi, że tak nie można, że to głosowanie na Listę Krajową nie może zostać uznane, bo „pacta sunt servanda”, czyli, że od tak dobitnie wyrażonej w głosowaniu woli narodu ważniejszy wcześniejszy deal elit. Ordynacja została zmieniona w trakcie wyborów i już wszystko było jak trzeba.

W hałasie dzisiejszej fety, warto pamiętać, że w wyniku podstołowego dealu z komunistami, Polska była OSTATNIM krajem, spośród wyzwalającej się z komunizmu Europy, którym odbyły się wolne wybory do parlamentu. Tak, ostatnim, a nie pierwszym, jak się nam dziś uroczyście sugeruje. Przed nami wolne wybory zorganizowali u siebie Węgrzy, Czesi, Słowacy, wschodni Niemcy, Bułgarzy, Rumuni. Zatem, gdy wszędzie rządziły już parlamenty i rządy z narodowym mandatem, w przepoczwarzającej się Polsce ciągle rządziło porozumienie komunistów z tymi, których do porozumienia komuniści wskazali. Owszem – owe częściowo wolne wybory urządziliśmy jako pierwsi. Ale potem zatrzymaliśmy się, jak byśmy wolności prawdziwej – nie chcieli. Inni ruszyli w drogę ku wolności po nas, ale nie naszym śladem. Nie chcieli 35%. A nas atrapa zadowoliła na długo…

4 czerwca 1989 był naszym zwycięstwem, bo zdołaliśmy zatrzymać kłamstwo. Powszechne było przekonanie, że komuniści znowu oszukają, wszak przez 45 lat w odrażających cyrkach zwanych „wyborami” kłamali o 98% frekwencji i 98% poparciu dla komunizmu. Znając ich kłamstwa, zmobilizowaliśmy się, by wreszcie je uniemożliwić. „Solidarność” nie miała tylu przedstawicieli w komisjach wyborczych ilu powinna, ale wszędzie miała zdeterminowanych mężów zaufania. Byłem jednym z nich, w komisji na warszawskim Ursynowie. Atmosfera liczenia była gorąca, napięta, patrzyliśmy na ręce doświadczonym specom od liczenia głosów, zabieraliśmy im długopisy. Miałem wątpliwości – zażądałem ponownego przeliczenia części głosów, zostało wykonane. A potem, około godziny 22.00 protokół został wywieszony na drzwiach lokalu komisji. A rano w kawiarni „Mozaika” na Puławskiej zostały wywieszone wyniki całego Mokotowa, wkrótce całej Warszawy, wczesnym popołudniem całej Polski. Wyniki nieoficjalne, ale prawdziwe. Zakłopotani spece od wyborczego poprawiania wedle zamówienia władzy nie mogli nic zrobić, bo mobilizacja, by zapobiec kłamstwu była zbyt powszechna.

Fakt, iż nazajutrz dowiedzieliśmy się, że nasz demokratycznie oddany głos jest nieważny, bo ważniejszy wcześniej zawarty niejasny deal, bardzo mocno zaciążył nad odradzającą się Polską i wstającymi z kolan Polakami. Miliony z nas zrozumiały, że znowu nas oszukano, że nasz głos, nasza wola, nasze prawo – znowu zostaną utopione w krzyku propagandy, że są jacyś mądrzejsi od nas i to oni, a nie my, muszą decydować. Jakże symboliczny, jakże fatalny i obrzydliwy moment polskiej historii, bo po raz kolejny zabito rodzącą się nadzieję. Ale teraz nie zrobił tego moskiewski stupajka w polskim mundurze, nie zrobili tego komuniści, teraz zrobili to „nasi”, liderzy „Solidarności”, której zaufaliśmy. To było jak przestawienie zwrotnicy – nie wszyscy ten fakt zauważyli, ale odtąd rozpędzająca się Polska pojechała już w inna stronę.

Czy wisi nad nami fatum, że już zawsze nasze wybory, nasze decyzje, nasze słowa będą zmieniane chytrze przez krętaczy? Czy potrafimy ocalić ich jedyność i prawdziwość?

To nie jest pytanie retoryczne. 4 czerwca 1989 roku potrafiliśmy policzyć nasze głosy. Policzmy je znowu.

autor: Maciej Pawlicki

voltaren pisze:Jaruzelski zasłużył na pogrzeb wojskowy, jako żołnierz, całe swoje życie poświęcił on co by nie mówić karierzę wojskowej, więc powinni to dla niego zrobić, ale pogrzeb państwowy dla komunistycznego dyktatora, w sytuacji gdy jednocześnie świętujęmy obalenie komunizmu to jakaś kpina. To tak jakby w Niemczech gloryfikowano Honeckera dzisiaj.
Przez 25 lat nic nie zrobiono w tym kraju w sprawie dekomunizacji, Jaruzelski np. nie odpowiedział nawet za to że poniszczył dokumenty z lat 80 które by pozwoliły go do takiej odpowiedzialności pociągnąć. Kiszczak tym bardziej.
Wiele rzeczy po 89 zaprzepaszczono, zawiedli naród, co Polacy dali wyraz głosując na Tymińskiego. Wałęsa też nie sprostał jako prezydent. Wiele ludzi z tego kraju wyemigrywało nie bez powodu.

Ayalen pisze:Widzisz Volt - bylo źle. Ale bylo - czyli nie jest. Czyli jest niezle.
To Ty wytlumacz mi sens grzebania sie w kupie goowna niczym zuczki gnojowniczki? A nie lepiej rozejrzec sie po bozym swiecie, i pomyslec jak z tego niezle zrobic dobrze?
Niektorym zdaje sie, ze jakby ukatrupic wszystkich politykow i politykierow poprzedniej dekady, to w Polsce rzeki splyna miodem, a na łąkach rozkwitna pieniadze, tylko rwac.
A goowno - trzeba orac. A nie grzebac sie w gnoju - i to trzeba, fakt, ale tez i nie z kazdego bedzie nawoz. I nie zawsze trzeba rozwalac stary dom, az do fundamentow, czasem wystarczy cos wzmocnic, lub kogos wymienic. Cos zmienic, a nie tylko dekoracje.
Zerwac plesn, zanim sie zgrzybieje do cna, siedzac i obwiniajac ufono za wszystkie grzechy tego kraju.
Powtorze: nie pytaj co kraj zrobil dla Ciebie, nie obwiniaj go za to, czego nie zrobil - bo mowisz o sobie i do siebie. Przeszlosci sie nie zmieni, dzis jest nie po to, zeby wracaj do wczoraj, a po to, zeby tworzyc jutro - bo inaczej ono nas takze potraktuje tak, jak my nasze wczoraj. W najlepszym wypadku spusci wode.

Najpierw rozliczcie tych, ktorzy oddali Polske w lapy Sowietom po wojnie. Zamiast scisksc im teraz rece.

Ayalen pisze:Artin - wrednie zapytam: co zrobiles zeby tak nie bylo?

Ayalen pisze:Jeszcze bym zapytała autora artykułu: a w jaka inna strone Polska moglaby pojechac, gdyby nie doszło do tego, o czym pisze?
A Victorii odpowiem: szacunek wobec smierci droga Pani. Ale to rozumieja jedyni ci, ktorzy szanuja zycie, a nie wycieraja nim swoje sumienia. I powtorze pytanie z innego watku: a pogrzeb L. Kaczynskiego na Wawelu, ktory nie zrobil nic dla Polski - nie przeszkadza Ci?
Ty wiesz co bylo. A skaddo licha wiesz, co by bylo, gdyby nie bylo tego, co bylo? Za trudne? A skad pewnosc ze nie byloby rozpierduchy takiej jak na Ukrainie? Sa tacy ktorym nigdzie i nigdy nie jest dobrze, bo im samym ze soba nie jest dobrze.Bo sami nie wiedza czego chca, wiec wola psioczyc na wszystko, nawet w majestacie ludzkiej smierci - bo odchodzi polityk, ale umiera czlowiek. A trupom na Powazkach i tak wszystko jedno czyj trup spoczywa obok, sprochnieja i sie wymieszaja w ziemi, ktora nie odrzuca nikogo. Zadziwiajace ze zyjacy tak namietnie zajmuja sie ludzkim trupem, zamiast zyciem.

victoria pisze:Kwiatku zastanów się może, komu potrzebna była najbardziej, legenda "stanu wojennego, jako mniejszego zła"? Kto zyskał kto stracił, o ile opóźniło to przemiany, komu ten czas był potrzebny, komu i po co miał służyć kult Jaruzelskiego? To nie są trudne pytania, bo dzisiaj już wiemy bardzo dużo. Agent stalinowskiej Informacji Wojskowej, który brał udział w inwazji na Czechosłowację, brał czynny udział w zbrodniach w grudniu 1970, wreszcie wielki budowniczy stanu wojennego, bezpośrednio odpowiedzialny za wszystkie jego ofiary i Ty mówisz o spieprzeniu przez Wałęsę?

Który jest/był większym konformistą?

maly_kwiatek pisze:Mistrzostwo Jaruzelskiego polegało m.in. na tym, że on pochodził z głębokiego systemu komunistycznego, tam był szkolony i tamtemu systemowi był oddany, a mimo to i wbrew temu, w momencie gdy było to możliwe i właściwe, wyprowadził Polskę z tego systemu.

Ayalen pisze:a przezyles stan wojenny, czy znasz z opowiadan?
Wiesz - jednak nie mozna powiedziec ze bez jednego wystrzalu, wiele bylo tych ofiar systemu, ktory wymusil na ludziach nielatwy czas, w ktorym przyszlo im żyć. Latwo oceniac wczoraj z dzisiejszej perspektywy- co wczoraj zrobili ci oceniajacy, co zrobiliby na miejscu gen . Jaruzelskiego. Co robia dzis - dla jutra, ktore to nas przeciez oceni?