egoista99 pisze:czemu kościół miłujący bliżniego swego odżegnuje sie od miłości i opieki nad takimi dziećmi
A oto jak Kościół działa dla obrony życia nienarodzonych:
Katechizm Kościoła Katolickiego
2270. Życie ludzkie od chwili poczęcia powinno być szanowane i chronione w sposób absolutny. Już od pierwszej chwili swego istnienia istota ludzka powinna mieć przyznane prawa osoby, wśród nich nienaruszalne prawo każdej niewinnej istoty do życia.
http://www.katechizm.opoka.org.pl/
Encyklika Papieża Pawła VI Humanae Vitae
Niedopuszczalne sposoby ograniczania ilości potomstwa
14. W oparciu o te podstawowe zasady ludzkiej i chrześcijańskiej nauki o małżeństwie czujemy się w obowiązku raz jeszcze oświadczyć, że należy bezwarunkowo odrzucić - jako moralnie niedopuszczalny sposób ograniczania ilości potomstwa bezpośrednie naruszanie rozpoczętego już procesu życia, a zwłaszcza bezpośrednie przerywanie ciąży, choćby dokonywane ze względów leczniczych.
http://www.opoka.org.pl/biblioteka/W/WP ... umane.html
Encyklika Papieża Jana Pawła II Evangelium Vitae:
12. W istocie, choć wiele poważnych problemów, występujących we współczesnym społeczeństwie, może tłumaczyć w pewnej mierze, dlaczego tak powszechny jest klimat niepewności moralnej i zmniejszać czasem subiektywną odpowiedzialność poszczególnych osób, jest również prawdą, że stoimy tu wobec rzeczywistości bardziej rozległej, którą można uznać za prawdziwą strukturę grzechu: jej cechą charakterystyczną jest ekspansja kultury antysolidarystycznej, przybierającej w wielu wypadkach formę autentycznej „kultury śmierci”. Szerzy się ona wskutek oddziaływania silnych tendencji kulturowych, gospodarczych i politycznych, wyrażających określoną koncepcję społeczeństwa, w której najważniejszym kryterium jest sukces.
Rozpatrując całą sytuację z tego punktu widzenia, można mówić w pewnym sensie o wojnie silnych przeciw bezsilnym: życie, które domaga się większej życzliwości, miłości i opieki, jest uznawane za bezużyteczne lub traktowane jako nieznośny ciężar, a w konsekwencji odrzucane na różne sposoby. Człowiek, który swoją chorobą, niepełnosprawnością lub — po prostu — samą swoją obecnością zagraża dobrobytowi lub życiowym przyzwyczajeniom osób bardziej uprzywilejowanych, bywa postrzegany jako wróg, przed którym należy się bronić albo którego należy wyeliminować. Powstaje w ten sposób swoisty „spisek przeciw życiu”. Wciąga on nie tylko pojedyncze osoby w ich relacjach indywidualnych, rodzinnych i społecznych, ale sięga daleko szerzej i zyskuje wymiar globalny, naruszając i niszcząc relacje łączące narody i państwa.
13. Aby ułatwić rozpowszechnianie stosowania aborcji, zainwestowano i nadal inwestuje się ogromne fundusze w produkcję środków farmaceutycznych, pozwalających na zabicie płodu w łonie matki w taki sposób, że nie jest konieczna pomoc lekarza. Wydaje się, że prawie wyłącznym celem badań naukowych w tej dziedzinie jest uzyskiwanie produktów coraz prostszych w użyciu i coraz skuteczniej niszczących życie, a zarazem pozwalających na wykonywanie przerywania ciąży bez żadnej społecznej kontroli i odpowiedzialności.
http://www.opoka.org.pl/biblioteka/W/WP ... ium_1.html
Modlitwa codzienna
http://www.krucjata.org/home.html Krucjata modlitwy w obronie życia poczętych dzieci
Odmów każdego dnia 1 dziesiątek Różańca w intencji obrony życia nienarodzonych dzieci.
Działalność osobista i w stowarzyszeniu - funkcja edukacyjna
http://www.pro-life.pl/
http://www.pro-life.pl/o-nas
Pro-Life - (stowarzyszenie od 1999, a od 1978 dr Antoni Zięba najpierw sam, potem m.in. z ks. Stanisławem Małkowskim i kilkoma osobami)
Działalność Pro-Life sprawiła, że
w samej tylko Polsce liczba aborcji spadła z około miliona rocznie w latach 70-tych - do kilkuset rocznie obecnie.
Dr Antoni Zięba, podobnie jak ks. Stanisław Małkowski są niezwykle skromnymi ludźmi, których można by nazwać przenoszącymi góry.
Wbrew ogromowi gór do przeniesienia, wbrew niechęci do ich celów i zdań wśród ich przełożonych i wśród władzy.
Taki jest nasz Kościół.
Tak się dzieje, gdy działa się razem z Chrystusem.
Działalność międzynarodowa wspierająca Konwencję o Prawach Dziecka ONZ
Stolica Apostolska udzielała zawsze silnego poparcia moralnego Organizacji Narodów Zjednoczonych jako miejscu spotkania między wszystkimi narodami w celu sprzyjania pokojowi na świecie oraz wzrastaniu wspólnoty narodów w zgodzie, wzajemnym szacunku i życiowym wzbogacaniu się. Świadczą o tym niezliczone dokumenty i przemówienia Stolicy Apostolskiej na najwyższych jej szczeblach i intensywny udział jej przedstawicieli w działalności wielu organów ONZ. Najwyżsi przywódcy ONZ mieli zawsze świadomość znaczenia poparcia ze strony moralnego i religijnego autorytetu Stolicy Świętej dla wzrastania wspólnoty narodów, toteż zapraszali papieży do odwiedzin Organizacji i do wygłoszenia przez nich przemówień do zgromadzenia ogólnego. Uczynili to, idąc śladami Pawła VI, Jan Paweł II (dwukrotnie) i Benedykt XVI. W sumie najwyższe instancje Narodów Zjednoczonych cenią i pragną wsparcia Stolicy Apostolskiej i pozytywnego dialogu z nią. Tego samego pragnie również Stolica Apostolska dla dobra rodziny ludzkiej. Jest to perspektywa, ku której należy dążyć.
Konwencje międzynarodowe, wypracowywane przez Narody Zjednoczone, są jedną z dróg, za których pośrednictwem wspólnota międzynarodowa próbuje wspierać dynamikę poszukiwania pokoju i promowania praw osoby ludzkiej w różnych dziedzinach. Państwa są wolne w przystępowaniu do nich. Stolica Święta/Państwo Miasta Watykanu przystąpiła do tych, które uważa za najważniejsze w świetle swej działalności i swego posłannictwa. (Należy przypomnieć, że przystąpienie do danej konwencji pociąga za sobą zobowiązania do uczestnictwa i raportów itd., co wymaga odpowiedniego personelu i zasobów, z tego względu Stolica Apostolska musi dokonywać wyboru ograniczonej liczby konwencji, stosownie do swych możliwości udziału.) Wśród nich Stolica Święta przystąpiła błyskawicznie – jako jedna z pierwszych na świecie – do Konwencji o Prawach Dziecka, w świetle ogromnej pracy na tym polu, prowadzonej od zawsze i w wielu różnorodnych postaciach (wychowawcze, charytatywne itp.) przez wspólnotę katolicką na świecie oraz w świetle nauczania Kościoła w tej dziedzinie, inspirowanego postępowaniem samego Jezusa, opisanym w Ewangeliach.
http://ekai.pl/wydarzenia/watykan/x7523 ... d-dziecmi/
PRAWA DZIECKA DO OPIEKI I WYCHOWANIA W ENCYKLIKACH PAPIESKICH LEONA XIII I PIUSA XI
http://perspectiva.pl/perspectiva_LSTH_ ... kowiak.pdf
Imladis to nie miejsce na pisanie prawd oczywistych.
Dlatego pozostanę na razie tylko na stwierdzeniu świeckiej Wikipedii na temat działalności charytatywnej Kościoła w zakresie opieki społecznej, w tym opieki nad dziećmi narodzonymi.
Według danych na koniec 2011 r., Kościół katolicki prowadzi w Afryce 1284 szpitali, 5398 przychodni, 211 domów dla trędowatych, 615 domów dla starców i niepełnosprawnych, 3232 centrów rehabilitacji społecznej, 1435 sierocińców, 2010 żłobków, 14379 przedszkoli, 35821 szkół podstawowych i 11882 szkół średnich[1].
http://pl.wikipedia.org/wiki/Dzia%C5%82 ... tolickiego
To są dane tylko dla Afryki ...
Egoisto,
masz jeszcze pytania?