Imladis

Hah, w podejściu do życia jak w nazistowskich Niemczech, w każdym calu.

Duma narodowa jest abstrakcją, jakimś logicznym dziwadłem. Jak można być dumnym z tego, że jest się Polakiem, Niemcem, Etiopczykiem, Lapończykiem, bla, bla, bla...?
Nie jest to też powód do wstydu. To tak, jakby człowiek był dumny z tego, że ma ręce, mózg, nogę... To żaden powód do dumy! Jak można być dumnym z czegoś, na co się nie ma wpływu? Jak mogę być dumny z tego, że urodziłem się w Polsce? A co ja miałem z tym wspólnego? Mogłem urodzić się w Rosji przykładowo.
Dumny jestem z tego, co sam osiągnąłem, na co zapracowałem, na co miałem bezpośredni wpływ. To jest powód do dumy, a nie jakiej narodowości był plemnik i komórka jajowa, z których powstałem.

Nie jestem dumny i nie wstydzę się tego, że jestem Polakiem, jestem i tyle...
To może mam być jeszcze dumny z tego, że jestem biały? Głupota...

W czasach Pereelu kwiatek deklarował, że jest Europejczykiem i obywatelem świata.
Chodziło kwiatkowi o podkreślenie, że Polska to nie jest kawałek zapyziałego podwórka należącego do PZPR.

Dziś przy coraz bardziej rozmywającej się tożsamości narodowej i państwowej, przy coraz większym zohydzaniu Polski i przekształcaniu jej w bezideowy tuskoland, kwiatek woli czuć się członkiem cywilizacji międzygalaktycznych niż Polakiem.

Właściwie, Polakiem kwiatek czuł się tylko w latach 1981 - 1990 od wstąpienia do Solidarności aż do wystąpienia z niej.
A wystąpił kwiatek z Solidarności, gdy koledzy i koleżanki ze związku, zamiast pracować nad Polską, nad jej odbudową, ustanowili Przewodniczącego Prezydentem, a sami zajęli się nadal załatwianiem sobie talonów na malucha, zupełnie tak samo jak w PRL.

Jeszcze przez jakiś czas po 1990 roku kwiatkowi wydawało się, że Polska jest chora, gdyż jest nie-europejska i całym sercem kwiatek dążył do wstąpienia przez Polskę do Wspólnoty Europejskiej. Kiedy jednak socjalizm europejski wchłonął Polskę i ją skonsumował, to kwiatkowi odechciało się i Polski i Europy. Amerykę kwiatek od zawsze uważa za siedzibę gwałcicieli, złodziei i oszustów, więc przynajmniej z Ameryką kwiatek nie miał złudzeń.

Dziś widzę jak Polacy plują na Polskę i obrzucają ją swoim kałem.
Nie robię tego, choć to ja wiele lat temu zauważyłem, że Polska przestała być dla Polaków matką a jest zaledwie macochą.

Kwiatek nie zapomina jednak o pewnych świętych i godnych szacunku faktach i dziwi się, że inni zapomnieli.
Ta Polska, jakakolwiek jest dziś, została wywalczona i okupiona bólem cierpieniem, walką i modlitwą, zdrowiem, życiem i śmiercią milionów Polaków, w tym autentycznych męczenników, którzy oddali swoje życie za Polskę.

Kwiatek tym ludziom oddaje cześć i szacunek i otacza ich miłością.
Niedługo kwiatek spotka się nimi w Niebie, taką ma nadzieję.
Przygotowuję się do tej rozmowy.

Jak co roku Reputation Institue opublikował raport Country RepTrak prezentujący ranking krajów cieszących się najlepszą opinią. Pod uwagę wzięto 55 państw, które często goszczą w mediach, są interesujące pod względem turystycznym, ekonomicznym, politycznym i kulturalnym..
..Polska uzyskała w badaniu 55,4 pkt. na 100 stopniowej skali i tym samym zajęła 23. miejsce, wchodząc do kategorii państw o słabej reputacji. W zeszłym roku Polska znalazła się dokładnie w połowie stawki - na 25. miejscu...

http://turystyka.wp.pl/title,Ranking-re ... omosc.html

Może więc lepiej zastanowić sie nad przyczynami słabej reputacji naszego kraju niz nad tym czy Polak to brzmi dumnie gdy pochodzi się z kraju o słabej reputacji..To tak jak wybór najlepszego hokeisty w Kenii....

Blisko 100 lat temu Polacy wywalczyli i otrzymali ogromne dobro, wielki potencjał któremu było na imię Wolna Polska.

Zrobiliśmy z tego dobra to, co jest.
Teraz trzeba będzie zapłacić za zniszczone dobro.
Zapłacą nasze dzieci, wnuki, prawnuki.

a kto te dobro zniszczył?

PO, tusk, niekatolicy, masa rzeczy. Pytasz jakbyś nie znał kwiatka.

Stawianie pytań jest bardzo dobre.
Jeszcze lepszy jest niepokój wywołany pytaniami i trudnymi odpowiedziami.

To ten niepokój jest twórczy.

kwiatku nie odpowiedziałes na moje pytanie

Jeszcze refleksja co do patriotyzmu.
Ja żyję dużo lat. Wychowałem się m.in. na wierszu Broniewskiego z roku bodaj 1938 "Bagnet na broń".
I te słowa:

"Są w Ojczyźnie rachunki krzywd, obca dłoń ich też nie przekreśli,
ale krwi nie odmówi nam nikt, wysączymy ją z piersi i z pieśni!"

Było dość rachunków krzywd w Polsce międzywojennej, było ich sporo w czasie prosowieckiej okupacji pereelowskiej, narosły nowe przez 25 lat tuskolandu.
Obcy nigdy nie zajmowali się mediacjami wśród skłóconych o rachunki Polaków. Obcy wykorzystywali polskie spory do zagarniania polskiej ziemi i polskiego majątku, czasem do zamiany Polaków we własnych niewolników.

Broniewski słusznie dostrzega wolę obrony Polski przed najeźdźcami wśród Polaków, niezależnie od tego co Polaków dzieli.
Taka jedność narodowa - w postaci mobilizacji wobec zewnętrznych zagrożeń, utrzymywała się u Polaków przez większość życia kwiatkowego.
I to mimo kolaboracji i kolaborantów z reżimem, a nawet mimo budowania tego pro sowieckiego reżimu - bo to zjawisko kwiatek przecież też dostrzegał. Tu w Polsce były wartości wspólne dla Polaków mimo wszechwładnego reżimu.

Bo mieliśmy coś, co kwiatek zawsze trzyma w sercu, zgodnie z tłumaczeniem Stanisława Wyspiańskiego w Weselu, czym jest Polska.
Tę Polskę w sercu wyczuwałem u generała Jaruzelskiego, który w moich oczach był nie tyle komunistą, co ostatnim romantykiem wielkiej klasy żyjącym dla Polski i jednym z ostatnich ludzi uczciwych wobec Polski. Przez 10 lat w dekadzie lat 80-tych Jaruzelski stał po drugiej stronie barykady politycznej i był moim wrogiem, a ja jego. Mimo to doceniałem tak talenty wojskowe generała, jak zwłaszcza jego patriotyzm. Te dwie rzeczy w Jego osobie pozwoliły przejść przez dekadę bez ogromnych strat w ludziach, jakie widzimy na przykład teraz na Ukrainie. W sensie przedsięwzięcia wojskowo organizacyjnego, stan wojenny to było mistrzostwo świata!

Po roku 1990 tuskoland zniszczył właściwie wszystko co wiązało się z szacunkiem do Ojczyzny, do Polski, z miłością do niej.
Dlaczego to zrobiliśmy - to bardzo ważne pytanie. Pytanie kluczowe dla odrodzenia Polski, dla uratowania Narodu.

lejesz wodę zamiast odpowiedzieć na pytanie

Przecież to jest pytanie do Ciebie.
Czytaj uważnie.
Ja zadałem już następne pytanie: Dlaczego to zrobiliśmy?

Nie wpadłeś na to, że ten upiorny tuskoland to wszyscy sobie razem zbudowaliśmy?

To ja chyba wolę Norwida