PS Już we wrześniu 1939 roku Wehrmacht i Einsałzgruppen SS dokonywały pierwszych obok Polaków egzekucji Żydów. A mimo to Żydzi... w Łodzi, Pabianicach i wielu innych miastach ustawili nawet bramy triumfalne, a delegacje kahałów, na czele z rabinami w strojach rytualnych, witały Niemców chlebem i solą..."
Tadeusz Bednarczyk, Życie codzienne warszawskiego getta, Warszawa 1995

Temat chyba dobry..

pomnik ofiarom KL Warschau
i muzeum historii Żydów polskich
razi mnie ta dysproporcja, tym bardziej, że wszystko zdarzyło się w tym samym miejscu....

pomnik ofiarom KL Warschau - to skomplikowany i zaniedbany temat można założyć osobny wątek

w rocznicę wybuchu Powstania w Getcie - pochyliłabym się w zadumie

Jedżcie do treblinki

"Powstanie w getcie to była nie tylko żydowska sprawa!"

Ścibor-Rylski: Pamiętam, jak patrzyłem na getto

"...19 kwietnia 1943 r. w getcie wybuchło powstanie.- Strasznie to wyglądało. Strzelanina, wybuchy, palące się domy. Najczęściej patrzyłem na getto z ulicy Bielańskiej, bo tam Krajewscy mieli te riksze. Jednego dnia co kilkanaście - kilkadziesiąt minut nad getto nadlatywał samolot, zrzucał bombę i wracał. Dla nas, młodych ludzi, ten widok mordowania żydowskiej dzielnicy był strasznie przygnębiający. Staliśmy z boku, patrzyliśmy i nie mogliśmy pomóc.

Czy pomoc Armii Krajowej dla getta mogła być większa?

- Były w AK jednostki, które zajmowały się pomocą gettu. Kanałami dostarczały dla bojowców broń. Przeważnie krótką, łatwą do ukrycia. Właśnie rozmawiałem przez telefon z moim kolegą Bogdanem Horowskim, który dziś mieszka w Chicago. Wspominał, że jego oddział przerzucał żywność do getta. Górą, nad murem. Nie znam szczegółów, bo sam zajmowałem się czymś innym. Często wyjeżdżałem przyjmować zrzuty w okolice Łowicza i Wyszkowa.

O pomocy gettu różnie można sądzić, jednak nie przypuszczam, żeby w tamtych czasach, w warunkach strasznego terroru, większe wsparcie było możliwe. Zresztą, każda pomoc była beznadziejna, bo wszyscy wiedzieliśmy, że żydowscy powstańcy walczą już tylko o honor, godność człowieka. Oni zdawali sobie sprawę, że albo zginą tutaj, albo w komorach gazowych. Ja ich podziwiam i doskonale rozumiem. Wiem, co to znaczy walka o honor, bez żadnych szans. Zrozumiałem to pod koniec powstania na Czerniakowie, kiedy artyleria niemiecka zmiażdżyła na Wiśle pontony z desantem.

Powstańcy w getcie przetestowali na sobie ewakuację kanałami z oblężonych dzielnic, którą potem stosowali często powstańcy warszawscy.

- W czasie okupacji często kanały były wykorzystywane do celów komunikacyjnych. To nic nowego. Do getta dostarczano kanałami broń, a z getta wychodzili nimi bojowcy, tak samo w czasie powstania warszawskiego cała łączność odbywała się kanałami.

Mali chłopcy, poczta polowa, z dzielnicy do dzielnicy przechodzili kanałami. Ja sam pięć razy nimi szedłem. Powstanie z getta dało jednak przykład, że ucieczka kanałami może być ostatnim ratunkiem. Myśmy tak ze Starego Miasta przeszli na Śródmieście, na plac Bankowy. To był ten desant, kiedy 120 chłopców prowadziłem kanałami. Niestety - rozpoznanie było mylne i na pl. Bankowym wyszliśmy wprost na Niemców. Potem jeszcze z Czerniakowa na Mokotów szliśmy kanałami i z Mokotowa na Śródmieście. Ze Zgrupowania "Radosław" żaden oddział się nie poddał dzięki przejściom kanałami."

Ale ja niczego nie neguję...
razi mnie ten dysonans

Łączne koszty stworzenia Muzeum Historii Żydów Polskich wyniosły około 330 mln złotych, z czego ok. 200 mln pokryło Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego i Miasto st. Warszawa (koszty budowy i wyposażenia budynku)

Sejm Rzeczypospolitej Polskiej uchwałą z dnia 27 lipca 2001 roku upamiętnił ofiary KL Warschau składając hołd /.../ tysiącom mieszkańców Warszawy, którzy w wyniku okupacyjnych działań Niemiec hitlerowskich ponieśli męczeńską śmierć.
W uchwale tej Sejm RP /.../ ku przestrodze i pamięci przyszłych pokoleń, w przekonaniu, że będą czerpały z tego tragicznego doświadczenia przeszłości mądrość i siłę... zwrócił się z apelem o:

- wzniesienie pomnika dla uczczenia tysięcy Polaków mieszkańców Warszawy, zamordowanych w KL Warschau w ramach planu zagłady Stolicy Polski, a także zamordowanych razem z nimi obywateli innych narodowości: Żydów, Greków,Cyganów, Białorusinów oraz oficerów włoskich,
- inkorporowanie do wybudowanego pomnika ku czci ofiar KL Warschau kamienia węgielnego, który został poświęcony przez Ojca Świętego Jana Pawła II.

Instytut Pamięci Narodowej – Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, mając na względzie:
- zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu,
- patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem,
- a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka,
- przekonanie, że żadne bezprawne działania przeciwko obywatelom, nie mogą ulec zapomnieniu:
w pełni popiera ideę budowy pomnika poświęconego ofiarom KL Warschau i jednocześnie wyraża należne uznanie i szacunek dla szlachetnej misji, podjętej przez członków Komitetu Budowy Pomnika Ofiar Obozu - KL Warschau.

Wypełniając swoje ustawowe funkcje Instytut Pamięci Narodowej opublikuje raport Komitetu Budowy Pomnika Ofiar KL Warschau w sprawie tego obozu, przygotowany przez Panią sędzię Marię Trzcińską oraz raport dr Bogusława Kopki pracownika Instytutu – w celu upowszechnienia wyników badań Zespołu, powołanego przez Prezesa IPN oraz poinformowania społeczeństwa o strukturach i funkcjonowaniu KL Warschau, w ramach którego popełnione zostały zbrodnie nazistowskie na mieszkańcach Warszawy oraz obywatelach innych państw i narodowości.

Prowadzone w Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu śledztwo w sprawie KL Warschau, będące kontynuacją postępowania, rozpoczętego w 1974 roku oraz jego dotychczasowe rezultaty – w świetle uchwały Sejmu RP z dnia 27 lipca 2001 roku – pozwalają na uznanie treści tej uchwały, za wystarczającą inspirację do dalszych działań na rzecz budowy pomnika w sprawie KL Warschau.

Warszawa, dnia 26 października 2006 r.

i po wielkim "halo" mamy.... kamień z krzyżem...

A przecież to miejsce to nie tylko Getto, KL Warschau ale miejsce kaźni ofiar NKWD...