I niech tak zostanie, a nawet jeszcze lepiej :tak:civilmonk pisze:Po serii trzech zabiegów żona czuje się dużo lepiej
I oby tak zostało na zawszecivilmonk pisze:Po serii trzech zabiegów żona czuje się dużo lepiej
CM
gratulacje :radosc: i pozdrowienia dla żonycivilmonk pisze:Po serii trzech zabiegów żona czuje się dużo lepiej
widać nie tylko soma, lecz i psyche potrzebuje regeneracji :/.civilmonk pisze:Moja żona nie wierzy i jest znów bardzo załamana.
Co z tego iż nadzieja ciągle w sercu, że umysł otwarty na cokolwiek, że nie mam do nikogo żalu za takie walące się w gruzy życie. Taki klima po prostu. Tyle że siły się kończą i po prostu pomrzemy razem. Dlatego chce prawa do eutanazji dla siebie jak żona się już podda. Bo nie chcę patrzeć na pusty dom chociaż byś nie szpanował w tej trudnej sytuacji.civilmonk pisze:My diagnostykę robimy w USA.
Wyjaśnienie było już napisane wcześniej. Pozwalam się tu sobie ulewać moje emocje. Moja żona kompletnie nie interesuje się forami i fejsami - nie funkcjonuje w necie. Niektórzy tak mają, uwierz mi. Jak Ci się tytuł nie podoba to sobie zmień. Mi to rybka. Może być "dyrdymały szalonego".Crows pisze:temat brzmi => "historia nasza" ale to nie tak jest bo to historia przedstawiana tylko i wyłacznie umysłem CMa , jego zona w tym tutaj nie uczestniczy , ciekawe dlaczego ? wiec niech zmieni nazwe na => historia mojej zony widziana moimi oczami . :/
Metodę uzdrawiania duchowego przerabialiśmy parę lat temu. Żona korzystała intensywnie i długo z pomocy Ewy Foley. Zero efektu. Nie ma terapii której nie próbowaliśmy. Dlatego teraz są eksperymenty. Kwestię zdrowia psychicznego jako wspomagania leczenia biologicznego staram się wspierać u żony jak mogę, zresztą nie tylko ja.Lidka pisze:Witaj, CM!
Może i moje słowa zabolą, bo będę bezpośrednia, jeśli tak - z góry przepraszam, nie mam zamiaru Cię 'boksować', wprost przeciwnie.
Lekarz tylko leczy, bądź usiłuje leczyć negatywne efekty tego, co 'zepsuło się' w ludzkim wnętrzu. Jako w niebie, tak i na ziemi, jak na górze, tak i na dole, jak w naszym wnętrzu (uczucia, myśli), tak i manifestuje się na zewnątrz nas: w naszym zdrowiu i życiu. Wszelkie choroby są manifestacją zapisów w podświadomości, zapisów świadczących o nieświadomości życia i siebie w nim. Nawet jeśli bakterie przyszły z zewnątrz, podatność na nie i załapanie ich już nie. Więc nie bakterie są tu 'winne', a brak odporności na nie. I w braku odporności jest problem, on się pojawił jako efekt związany z naszą duchowością.
Lekarz może nie wiedzieć, jak to uleczyć, zresztą, z tego, co piszesz, chyba przekonaliście się już aż za dobrze, że ta droga jest mało skuteczna. Ale ktoś, kto się interesuje duchowością, powinien wiedzieć, że to, co uzdrawia, pochodzi od siły duchowej (szkoda, że nie chcesz przeczytać książki, która Ci gorąco poleciłam - 'Umrzeć, by stać się sobą', dużo by Ci powiedziała na temat, jak pomóc Twojej żonie, gdzie leży problem, zresztą, poleciłabym ją również Twojej żonie, ale to już Twój wybór).
Wniosek jest jeden: jeśli nie udaje się zaleczyć objawów, uleczyć choroby, nie tędy droga do uzdrowienia. Dlaczego nie sięgacie po siłę duchową, każdy człowiek w sobie Ją ma, wystarczy pozwolić Jej w nas działać. Tylko Ona jest w stanie uzdrowić to, co człowiek sam, w nieświadomości, zepsuje.
Tu jest jednak pewien szkopuł: żeby tego dokonać, trzeba, niestety, posłużyć się czymś, co uznałeś za 'bajki'... Bo nie jest to proces 'mechaniczny', a związany ze świadomością, więc nasz ludzki umysł wraz z możliwością rozumienia i wyciągania wniosków, także wcielania ich w życie, podstawą jakichkolwiek zmian w nas. Jakkolwiek sobie człowiek to wytłumaczy, czy blisko Prawdy, czy całkiem daleko, a osiągnie rzeczywisty efekt - zmianę myślenia i odczuwania (bo to jest nierozerwalne w nas), osiągnie to, czego gorąco pragnie, w tym przypadku uzdrowienie duchowe, co zamanifestuje się uzdrowieniem w ciele. Więc te 'bajki' jak najbardziej człowiekowi służą, CM. I nie jest to żadna teoria, a czysta praktyka, samo życie. Nie ma w nim NIC, co byłoby bez wartości i nie miałoby żadnej roli do spełnienia.
Powiem Ci jedno: jeśli szuka się czegoś po naszej lewej stronie, przeryło niemalże centymetr po centymetrze i nie znajduje się tego, sama logika podpowiada, żeby zmienić obszar poszukiwań i przenieść się na prawo. To, co mówisz na temat leczenia Kasi, wskazuje, że obydwoje wciąż szukacie po tej lewej stronie, a Twój stress i to, co z niego wynika (brak snu, apetytu itp) nie dość, że świadczą o tym, że wciąż tkwisz po 'nieodpowiedniej' stronie, to na dodatek blokuje Cię na logiczne myślenie i zmianę kierunku poszukiwań, CM, w ten sposób nie tylko nie pomagasz żonie, ale i sobie szkodzisz...
A może uznałeś, że Twoja droga na życie, którą dla siebie wybrałeś i to, co sam przeżywasz w związku z chorobą żony, nie mają ze sobą nic wspólnego, więc możesz sobie trwać przy swoim?... Tego nie wiem. Ale wiem, że jeśli tak by było, znaczyłoby, że to wcale nie jest ścieżka duchowa, a teoria nie za bardzo z życiem powiązana...
Czy teoria, którą wybrałeś, jest warta życia Twojej żony?... Bo jak do tej pory stoisz przy niej murem, to, co inni (i ja) Ci radzą, odrzucasz...
CM, Twój wybór. Ja, w każdym razie, naprawdę z całego serca współczuje Wam...
Sorki ze sie wtrace, ale to nie do konca brednie i nie do konca new age. Prawda jest taka ze czasami zupelnie nie mamy pojecia co nam z zewnatrz w podswiadomosci utkwilo.civilmonk pisze:A bajki newage o tym iż choroby to przejaw problemów duchowych to wiesz... zawieś sobie na kołku bo to brednie
Skoro tak, wiesz przecież lepiej. Zapytałam, bo znam osobę chorującą na Leśniowskiego=Crohna, objawy jak wyjęte z Twoich opisów, z tym że jest to choroba genetyczna, którą powstrzymuje palenie papierosów, dlatego u osoby którą znam ujawniła się po rzuceniu palenia. I jest to życie od nasilonych objawów do względnego spokoju i tak naprzemian z pobytami w szpitalu od czasu do czasu, właśnie teraz po badaniach zakwalifikowała się na kolejną kurację w jednym z warszawskich szpitali, bo jest to dla tej choroby najlepsze miejsce w Polsce. Ale żyje w miarę normalnie, pracuje, prowadzi zajęcia ze studentami i nie daje się pokonać. I chyba, tego Twojej żonie życzę.civilmonk pisze:Tak, jesteśmy pewni. Potwierdził to ekspert od tej choroby prof. Bartnik.
Postulujemy tu najrozniejsze rzeczy w nadziei pomocy, wiesz o tym CV.Wiesz co, takie bzdury opowiadasz, że aż Cię nie poznaję... Stres to stan, w jaki wpada człowiek, który nie radzi sobie z jakąś sytuacją, cokolwiek to jest (głębokość stressu zależna od powagi sytuacji, że tak powiem), czyli zdaje sobie sprawę z trudności i to właśnie zaburza jego normalne funkcjonowanie, stresuje go. Czyż nie jest to sfera umysłu?... I dopiero efekt tego psychologicznego nieradzenia sobie przenosi się na biologię ciała, bo psyche i soma stanowią jedną, nierozerwalną całość. Więc stresuje się człowiek, który rozumie i postrzega źródło swojego napięcia. Taki, który nie zdaje sobie sprawy z niczego (to tylko przykład na wyobrażenie sobie człowieka, który z jakichś powodów nie używa umysłu), niczym się nie stresuje. Bo i nie rozumuje, nie postrzega, nie rozróżnia, nie nadaje niczemu żadnej wartości.civilmonk pisze:Mój stres nie jest związany z umysłem. To stres biologii ciała, które ma swoje ograniczenia.
Victoria, mój brat boryka się z tą chorobą, nigdy w życiu nie palił papierosów... Ta choroba ma podłoże psychiczne, niestety, ujawnia się u niektórych osób właśnie pod wpływem długotrwałego stresu, życia pod wpływem negatywnych emocji. I nie jest to choroba genetyczna, a autoimmunologiczna. Organizm sam sobie 'podstawia nogę', że tak powiem... Zauważ: okresy spokoju nie wywołują żadnych objawów. Każdy kolejny atak ujawnia się znów wtedy, kiedy ten spokój się kończy, kiedy pojawia się życiowy problem (czasami jest nim sama choroba, więc tworzy się istne błędne koło).victoria pisze:Skoro tak, wiesz przecież lepiej. Zapytałam, bo znam osobę chorującą na Leśniowskiego=Crohna, objawy jak wyjęte z Twoich opisów, z tym że jest to choroba genetyczna, którą powstrzymuje palenie papierosów, dlatego u osoby którą znam ujawniła się po rzuceniu palenia. I jest to życie od nasilonych objawów do względnego spokoju i tak naprzemian z pobytami w szpitalu od czasu do czasu, właśnie teraz po badaniach zakwalifikowała się na kolejną kurację w jednym z warszawskich szpitali, bo jest to dla tej choroby najlepsze miejsce w Polsce. Ale żyje w miarę normalnie, pracuje, prowadzi zajęcia ze studentami i nie daje się pokonać. I chyba, tego Twojej żonie życzę.civilmonk pisze:Tak, jesteśmy pewni. Potwierdził to ekspert od tej choroby prof. Bartnik.
Tia. Grypa też zaczyna się w głowie buchachahaLidka pisze:Wiesz co, takie bzdury opowiadasz, że aż Cię nie poznaję... Stres to stan, w jaki wpada człowiek, który nie radzi sobie z jakąś sytuacją, cokolwiek to jest (głębokość stressu zależna od powagi sytuacji, że tak powiem), czyli zdaje sobie sprawę z trudności i to właśnie zaburza jego normalne funkcjonowanie, stresuje go. Czyż nie jest to sfera umysłu?... I dopiero efekt tego psychologicznego nieradzenia sobie przenosi się na biologię ciała, bo psyche i soma stanowią jedną, nierozerwalną całość. Więc stresuje się człowiek, który rozumie i postrzega źródło swojego napięcia. Taki, który nie zdaje sobie sprawy z niczego (to tylko przykład na wyobrażenie sobie człowieka, który z jakichś powodów nie używa umysłu), niczym się nie stresuje. Bo i nie rozumuje, nie postrzega, nie rozróżnia, nie nadaje niczemu żadnej wartości.civilmonk pisze:Mój stres nie jest związany z umysłem. To stres biologii ciała, które ma swoje ograniczenia.
Wszystko rodzi się najpierw w głowie i dopiero potem (choć w ogólnym odczuciu może się to wydawać równoczesne) przenosi na ciało.
Ogromną, powiedziałabym wręcz zasadniczą wartością człowieka jest tu możliwość zdania sobie sprawy z tego, że sami decydujemy o sposobie myślenia na wszelkie tematy. Chcesz cokolwiek zmienić w swoim życiu? Zmień najpierw sposób myślenia o tym.
No, ale Ty twierdzisz również, że człowiek nie ma wolnej woli, więc...
Dobrze, CM, Twoje życie, Twoje wybory i na pewno Ci one posłużą w ogólnym rozrachunku. Chciałam Cię trochę zmobilizować do myślenia, do wyjścia poza swoje własne schematy (skoro to nie działa), ale rozumiem, że jest to niemożliwe na tę chwilę.
Trzymajcie się, z całego serca jestem z Wami i współczuję Wam.
:tuli:
