Imladis

i czy, w ogóle, odwiedzacie?

Czy teatr ma jakieś miejsce w Waszym życiu? Jaśli będziecie chcieli zagłosować, to wyrobię sobie jakieś zdanie o teatralnych gustach Imladowiczów.

Komentarze mile widziane )

Do filharmonii jeżdzę raz w miesiącu .. W grudniu będę na koncercie H. Banaszek a w styczniu na piosenkach Okudżawy. Jak jestem w Warszawie to ide do teatru , choc ostatnio wole teatr Roma i Teatr Wielki .Tak w ogóle odczuwam potrzebę słuchania.... muzyki Czajkowskiego , Rubika,Dworzaka....Niezapomniane wrażenie wywarł na mnie spektakl ,Jezioro łabędzie" tak jak muzyka ,tak samo scenografia...ale to była premiera!!!!

Mi ostatnio podobały się "Fotki z Wakacji", niestety do teatru chodzę okazyjne, zapewne to wina słabej ilości gotówki.. Fajnie byłoby pracować przy scenografii jak mój znajomy raz pracował. Niestety nie zawsze scenografię robią ludzie z plastycznym wykształceniem i nie każda fabuła jest warta pieniędzy. W Filharmonii to ja byłem jedynie na Japan Week. Kapitalna muza.

Ponieważ mieszkam za granicą, rzadko chodzę do teatru. Jednak byłem w Hadze na Festiwalu Teatrów Ulicznych, gdzie mogłem zobaczyć polski KTO i, m. in. grupy teatralne z Francji, USA, Słowacji, Korei..

Częściej Teatr przychodzi do mnie, niż ja do Teatru...

Niezły teatr to ja mam czasem w domu .
A do teatru dawno nie chodziłem. Woliłem iść do kina. Może jakby mnie coś bardzo zainteresowało to bym poszedł, ale wątpie, bo nigdy mnie nie ciągneło do tego Melpmneny przybytku.

voltaren pisze:Niezły teatr to ja mam czasem w domu .

To normalne w końcu...

"Świat jest teatrem, a człowiek aktorem. Wchodzi na scenę i ze sceny schodzi, a życie ludzkie scenicznym utworem, w którym zwykle kilka ról przypada każdemu z ludzi."

W.Szekspir

Ja ostatnio nie chodzę aż tyle...miałam regułę żeby raz w miesiącu coś było i działało tak chyba rok, a teraz po wakacjach nie wróciłam do nawyku. Zawsze za to zasuwam do teatrów jak jestem w Krakowie, czyli średnio raz w roku, obskakuje wszystko co mnie wtedy interesuje z wystawianych rzeczy, taki punkt obowiązkowy obok spaceru na Wawel czy rynek:)

Lufi, jestem ciekawy, czy widzialaś taki musicall "Koty" )

Nie znalazłam odpowiedzi dla siebie, bo u mnie to bywa różnie. Zero regularności. :p Jestem osoba dość leniwą i czasem po prostu nie chce mi się ruszyć samej, a o towarzystwo do teatru ciężko.

Jest taka rubryka "raz po raz" )

polliter pisze:Lufi, jestem ciekawy, czy widzialaś taki musicall "Koty" )

Hah, no właśnie nie Ale przypuszczam, że jeszcze się kiedyś na jakiś załapie

W tym miesiącu akurat dwa razy. W Komedii na Prezencie urodzinowym i w Kwadracie na Klubie Cmentarnym.

Niedawno byłam na Operetce w Teatrze na woli wystawianej na scenie w pałacu. Ciekawe, naprawdę ciekawa... Piekna oprawa muzyczna i wizualna, szczególnie kobieca.

A pamiętasz tytuł, czy "Operetka" jest tytułem?

Ja to chyba byłem ostatni raz w teatrze w szkole sredniej, a więc lata świetlne temu. Ale mój chrzesniak byl wczoraj w Operze Podlaskiej, na Korczaku czy czyms takim. Mam nadzieje że to sie tez liczy :]

Chylę czoła przed zasobami Twojej nadziei :rotfl:

Hmm, a jak sie dowiem ile to trwało to coś zmieni?

caly pisze:Hmm, a jak sie dowiem ile to trwało to coś zmieni?

Podejrzewam, że niewiele. Nawet gdybyś podał pełną obsadę i streszczenie, to i tak trudno byłoby to zaliczyć do wizyty w teatrze.

Jednak jeśli tak bardzo Ci na tym zalezy, to postaw piwo... nie, dziesięć i Ci to zaliczę :bum: :rotfl:

Przymniałem sobiem, że ze 3 lata temu byłem z małym na dniach otwartych BTL (Białostocki Teatr Lalek). Co prawda sztuki nie grali, ale za to widziałem garderoby, scenę od zaplecza, magazyn z lalkami, kukłami itp, a nawet aktorów poprzebieranych widzieliśmy - jeden nas nawet oprowadzał, właściwie to była Ona.

To chcesz, czy nie chcesz musisz zaliczyć.
Już tak bardziej poważnie, to z jednej strony brak mi czasu na takie wypady, z drugiej sameu nie chciało by mi się chodzić. A chyba bym musial sam, bo kobita raczej nie z tych teatrolubnych.

W tej sytuacji nie mam wyboru i muszę Ci to zaliczyć. :rotfl:

Jednak Twoja Pani chyba nie jest teatrofobem? Kup bilety na coś lekkiego i powiedz jej, że wydałes kupę forsy na nie i musicie je razem wykorzystać, bo szkoda zmarnować kasę. Najwyżej się poprzytulacie, jak w kinie, a może się jej spodoba?

Tak, kubie bilety i pomysli, że jakis sex się kroi. Na sztukę może i pójdzie, ale potem będe musiał odrabiać w polu. A nie wiem czy mam odpowiedni pług :]

Zastanawiam się jednak jak by to było iść do takiego teatra bez przymusu (szkoła), ale dla przyjemności. Może by podpasowało.

Przecież nie każę Ci kupować biletów z przymusu. Wszystko robione "na siłę" jest bez sensu.

Chodziłem z cała szkołą na radzieckie seanse i wystarczy... Naoglądałem się, chociaż nie ukrywam, że te "masówy" czegoś mnie nauczyły.

U mnnie wychodzi tak raz na rok, chociaz w zeszłym byłem minimum dwa, gdyż udało mi się wygrać zaproszenia do Konsekwentnego

A w tym roku byłem z połowicą na LOVE BOUTIQUE, więc też wróży, że moze uda się te minimum dwa w tym roku. Co do sztuki, to polecam - Olga Borys w roli głównej wspaniała, seksowna i zabawna

Właśnie, daleko macie do teatru?
Bo to jednak tylko większe miasta, ale może teatr przyjeżdża do forumowiczów mieszkających w mniejszych miejscowościach. Wiem, że niektóre teatry objeżdżają Domy Kultury, ale jestem ciekawy jak to wygląda w praktyce.

Ceny biletów nie pozwalają na szaleństwo smakowania sztuki na żywo zbyt często .Wybieram się na Jandę ale czy dotrę -nie wiem .Cena 125 razy 2 =250 zł .Przyjeżdżają do Bydgoszczy gościnnie szkoda byłoby nie skorzystać .

31 marca godz.17.00. i godz.20.30

BOSKA ! - komedia Petera Quiltera.

Teatr Polonia. Fundacja Krystyny Jandy na rzecz kultury.

Występują: Krystyna Janda, Maciej Stuhr,Wiktor Zborowski, Anna Iberszer, Ewa Telega, Krystyna Tkacz.

Światowy hit teatralny! Tekst oparty na historii życia FLORENCE FOSTER JENKINS, słynnej postaci ze świata opery, najgorszej śpiewaczki świata.To spektakl o tym, że warto realizować nawet najbardziej szalone marzenia. Zabawna i momentami zdumiewająca opowieść o Florence Foster Jenkins - bogatej ekscentryczce, która, nie mając ani słuchu, ani głosu występowała w najsłynniejszych salach koncertowych świata, zapełniając Carnegie Hall do ostatniego miejsca. Radośnie fałszując, wierząc jednocześnie w swój talent i słuch muzyczny, Jenkins mowiła: Ludzie mogą mówić, że nie umiem śpiewać, ale nikt nigdy nie powie, że nie śpiewałam. Ta prawdziwa opowieść o jednej z najdziwniejszych postaci dwudziestowiecznej kultury pokazuje jednocześnie, że warto realizować nawet najbardziej szalone marzenia. Płyty z wykonaniami Jenkins sprzedawane są do dziś na całym świecie.

125 zł.
Jezu... Co oni tam będą podawać szampana i kawior?

wiadomo, że im sztuka bardziej prestiżowa tym, wyższa cena, ale bez przesady, m. in. z tego powodu rzadko chodzę do teatru, czego żałuję.