Świadectwo Alberto Rivera
Posted: Lipiec 27, 2010 by radtrap in Kościół, Teorie
Tagi: Alberto Riviera, Biblia, islam, jezuici, Masoneria, Watykan
Jak Watykan stworzył Islam.
Niezwykła historia opowiedziana przez byłego Jezuite, Alberto Rivere, który usłyszał ja po raz pierwszy od kardynała Bea podczas swego pobytu w Watykanie.
Artykuł pochodzi z „The Prophet”, wydanego przez Chick Publications, PO Box 661, Chino CA 91708. Od momentu publikacji było kilka zamachów na życie Rivery, ostatecznie zmarł on z powodu „zatrucia pokarmowego”.
To co wam przekaże pochodzi z czasów gdy uczestniczyłem w tajnych spotkaniach w Watykanie jako jezuicki duchowny. Jezuicki kardynał Augustine Bea opowiedział nam jak desperacko kościół Rzymsko-Katolicki chciał odzyskać Jerozolime pod koniec 3-ciego wieku. Jerozolima była uważana za bezcenny skarb, ze względu na swoją historie oraz strategiczne położenie. Celem było stworzenie z niej rzymsko-katolickiego miasta.
Narzędziem które miało być uzyte do wykonania tego zadania miał być lud Ismaela.
Biedni Arabowie stali się ofiarami jednego z najprzebieglejszych planów jaki został uknuty kiedykolwiek przez siły ciemności. Wcześni Chrześcijanie docierali ze Słowem Bozym wszędzie zakładając przy okazji małe kościoły, ale spotykali się z ogromnym oporem. Zarówno Żydzi jak i Rzymianie prześladowali wyznawców Chrystusa aby powstrzymać rozprzestrzenianie się nowej religii.
Jednakże to Żydzi wszczeli rebelie przeciwko cesarstwu i w roku 70 ne rzymska armia dowodzona przez generała Tytusa zniszczyła Jerozolime i wielką świątynie żydowską, serce religii Judaizmu…
tym samym spełniło się proroctwo Chrystusa zawarte w ewangelii Mateusza 24:2.
W tym świętym miejscu gdzie kiedyś stała owa świątynia, znajduje się teraz Kopuła na Skale, drugie w kolejności najświetsze miejsce świata Islamu. Nadchodziły zmiany. Korupcja, apatia, chciwośc, okrucieństwo, perwersja i rebelie pochłaniały Cesarstwo Rzymskie.
Prześladowania Chrześcijan były bezcelowe, gdyż gotowi byli oddać oni swe życie dla Słowa Bożego.
Jedynym ratunkiem dla Szatana by zatrzymać tą fale było stworzenie przeciwwagi Chrześcijaństwa, religie mającą zniweczyć prace Boga. Rozwiązanie znajdowało się w Rzymie. Ta religia przybyła z antycznego Babilonu i potrzebowała małego liftingu.
Nie stało się to z dnia na dzień, ale rozpoczęło się już w pracach pierwszych „ojców Kościoła”.
To z ich zapisków wypłynął kształt nowej religii. Posąg Jupitera w Rzymie nazwano św. Piotrem, statue Venus (i co za tym idzie wcześniejsze obrazy bogini królowej nieba, Izyde i Astarte) zmieniono na obraz Maryji Dziewicy. Na miejsce głównej bazy nowej religii wybrano jedno z siedmiu wzgórz zwane Vaticanus, w miejscu gdzie kiedyś stała szatańska świątynia Janusa.
Wielką przeciwwagą został Kościół Rzymsko-Katolicki, nazwany Tajemnicą, Babilonem wielkim, matką rozpusty i obrzydliwości ziemi – Objawienie św. Jana 17:5. Blokowała ona Słowo Boże zabraniając czytania Biblii, zabijała prawdziwych Chrześcijan, ustanawiała religie, zapoczątkowywała wojny i upijała narody „winem jej nierządu”.
Trzy główne religie mają jedną rzecz wspólną – każda posiada swoje święte miejsce w którym szukają oparcia. Katolicy patrzą na Watykan jak na Święte miasto. Żydzi mają swoją Ściane Płaczu w Jerozolimie a Muzułmanie Mekke. Każda grupa wierzy że otrzymuje pewnego rodzaju błogosławieństwa podczas wizyty w tych miejscach. Na początku, Arabowie (jeszcze przed Islamem) przynosili dary do Domu Boga, a strażnicy Kaaby przyjmowali każdego z otwartymi ramionami. Niektórzy przynosili posągi swych bożków, a strażnicy nie chąc urazić tych ludzi umiejscawiali je wewnątrz sanktuarium. Mówi się że Żydzi patrzyli na Kaabe z wielką czcią, aż do momentu gdy zaczęto zanieczyszczać ją pogańskimi symbolami.
Po sporach jakie toczyły ze sobą tamte plemiona nad studnią Zamzam, skarby Kaaby i dary pielgrzymów zostały do niej wrzucone i zasypane piaskiem.
Miejsce te zostało zapomniane. Wiele lat pózniej Abd Al-Muttalib otrzymał wizje w której pokazano mu jak odnalezc studnie. Był on dziadkiem Mahometa, a po odnalezieniu skarbu został bohaterem Mekki. Krótko przed tym wydarzeniem Augustyn został biskupem Północnej Afryki i stał się znany ze skutecznego nawracania całych plemion arabskich. To wokół tych nawróconych Arabów powstał pomysł stworzenia arabskiego proroka.
Ojciec Mahometa zmarł z powodu zarazy a jego synowie urodzeni w Mecce zostali odesłani na pustynie aby spędzić dzieciństwo wśród beduinów, trenowac tam i uniknąć plag nawiedzających miasta.
Po śmierci jego matki i dziadka, Mahomet i jego wujek spotkali katolickiego mnicha, który dowiedziawszy się kim jest chłopak powiedział „Wez swego bratanka i zabierz go z powrotem do waszego kraju, i chroń przed Żydami, bo gdyby poznali to o czym i ja wiem, to wiele zła by przeciw niemu uczynili. Wielkich rzeczy twój bratanek dokona”.
Katolicki mnich zapowiedział przyszłe przesladowanie Żydów przez wyznawców Mahometa. Watykan desperacko zmierzał do przejęcia Jerozolimy z powodu jej religijnego znaczenia, ale był powstrzymywany przez Żydów.
Kolejnym problemem dla nich byli prawdziwi Chrześcijanie w Północnej Afryce. Katolicyzm rósł w siłe, ale nie mógł sobie pozwolić na żadną konkurencje.
Watykan musiał stworzyć broń która mogłaby wyeliminowac zarówno Żydów jak i podążających za Słowem Bożym Chrześcijan, odmawiających zaakceptowania katolickiej religii.
Spoglądając na Afryke, widzieli tam mnóstwo Arabów którymi mogli sie posłużyć do wykonania czarnej roboty.
Niektórzy Arabowie byli świeżo nawróconymi katolikami których wykorzystywano jako informatorów. Inni byli uzywani jako siatka szpiegowska wypełniająca plan Rzymu, plan kontrolowania reszty narodu arabskiego który odrzucał wiare katolicką. Kiedy św. Augustyn pojawił sie na scenie, doskonale wiedział co się dzieje. Jego monasterie służyły jako bazy dla tych wyszukujących i niszczących manuskrypty Biblii należących do wiernych Chrześcijan.
Watykan chciał wykreować mesjasza dla Arabów, kogoś kto mógłby objawić sie jako wielki lider, człowiek z charyzmą którego mogli wytrenować i który zdołałby zjednoczyć plemiona nie-katolickich Arabów a nastepnie stworzyć z nich armie która odbiłaby Jerozolime dla papieża.
Na spotkaniu w Watykanie kardynał Bea powiedział nam tą historie:
Pewna zamożna Arabka będąca oddaną służką papieża, grała w tej historii bardzo ważną role. Była to wdowa imieniem Khadijah. Oddała swój majątek kościołowi i wstąpiła do zakonu, po czym otrzymała pewne zadanie do wykonania. Miała odnalezć młodego człowieka którego Watykan mógł użyć do stworzenia nowej religii i ustanowienia mesjasza dla dzieci Ismaela. Khadijah miała kuzyna o imieniu Waraquah… który był wiernym katolikiem a Watykan umieścił go w roli zaufanego doradcy Mahometa. Miał ogromny wpływ na przyszłego proroka.
Wysłano nauczycieli do młodego Mahometa i rozpoczął się proces jego edukacji. Mahomet studiował nauki Augustyna co miało przygotować go do przyszlej roli. Jednocześnie Watykan i arabscy katolicy zaczęli rozgłaszać po Północnej Afryce opowieści o wielkim człowieku który niedługo ujawni się swemu ludowi jako wybraniec Boży.
W czasie nauczania Mahometa wpajano mu że jego wrogami są Żydzi a jedynimi prawdziwymi Chrześcijanami są katolicy, pozostali natomiast są tylko heretykami i powinni zostać zniszczeni. Wielu Muzułmanów uwierzyło w te nauki.
Mahomet zaczął otrzymywać swoje widzenia, a jego doradca Waraquah pomagał mu w ich interpretacji. W piątym roku działalności misjonarskiej proroka, zaczęto prześladować jego wiernych wyznawców gdyż odmawiali oni czczenia pogańskich bożków w Kaaba.
Mahomet poinstruował swych ludzi aby zbiegli do Abisynii gdzie Negus, katolicki król udzielał im azylu ponieważ miał podobne spojrzenie na kult Maryji dziewicy co Mahomet. Pierwsi Muzułmanie otrzymali schronienie u katolickiego władcy dzięki naukom Mahometa.
Ostatecznie Mahomet odbił zbrojnie Mekke, dzięki czemu mógł pozbyć się obrazów i posągów bogów (zachował jednak słynny czarny kamień który ucałował i uznał za dar od archanioła Gabriela. Do tej pory znajduje się wewnątrz Kaaby i jest obiektem kultu Muzułmanów). Historia udowadnia że zanim powstał Islam, ludy Arabii czciły jako boga księżyc (i chyba dalej czcą) który był w związku małżeńskim z bogiem-słońcem. Wydali oni potomstwo, trzy boginie czcone w świecie arabskim jako „córki Allaha”. Rzezba odkryta w Hazor w Palestynie w 1950-tym ukazuje siedzącego Allaha z półksiężycem na swojej klatce piersiowej.
Mahomet twierdził że ma wizje od Allaha, który uznał go za swego wysłannika. Tak zaczęła się jego kariera proroka. Zanim umarł, religia Islamu osiągneła wielki sukces. Całe plemiona nomadycznych Arabów łaczyły się w imieniu Allaha i jego proroka Mahometa.
Częśc zapisków Mahometa umieszczono w Koranie, pozostałych nigdy nie opublikowano.
Są teraz w rękach Ajatollahów, najwyższych islamskich duchownych.
Kardynal Bea tłumaczył że zapiski te są ukryciu gdyz zawierają dowody łączące powstanie Islamu z Watykanem. Obie strony posiadają wystarczająco dowodów i zapisków które zniszczyłyby obie religie, gdyby kiedykolwiek wyszły na jaw.
W ich księdze, Koranie, Chrystus jest opisywany jako prorok ale nie Syn Boży. Jesli papież ma być uznawany za jego ziemską reprezentacje, to oznacza że on też ma być bogiem. To spowodowałby że Muzułmanie baliby się go jako następnego świętego człowieka.
Papież wydał pozniej bulle dającą prawo arabskim generałom do inwazji i podboju całej Afryki Północnej. Watykan wspomógł finansowo budowe ogromnej arabskiej armii w zamian za trzy przysługi:
1. Eliminacja Żydów i Chrześcijan podążających za Biblią, a uznanych przez Watykan za heretyków
2. Ochrone mnichów Augustyna i katolików
3. Podbicie Jerozolimy dla jego Świątobliwości w Watykanie.
Z czasem potęga Islamu urosła do olbrzymich rozmiarów -Chrześcijanie i Żydzi byli zabijani, a Jerozolima w końcu wpadła w ręce Arabów. W tym czasie nigdy nie atakowano katolików ani ich schronień. Ale gdy papież zgłosił się po Jerozolime, bardzo się zdziwił gdy mu odmówiono! Arabowie odnieśli tak duży militarny sukces że nie obawiali się już papieża i nic nie mogło stanąć im na przeszkodzie do ich własnych planów.
Po sugestiach Waraquaha, Mahomet napisał że Abraham chciał ofiarować Bogu swego syna Ismaela. Biblia mówi że Bóg zażądał Izaaka, ale Mahomet celowo zamienił imiona. Jako rezultat nauk proroka, muzułmanie zbudowali świątynie, Kopułe na Skale w tym samym miejscu gdzie stała kiedyś żydowska świątynia zniszczona w 70 r.ne. Od tego momentu Jerozolima stała się świętym miejscem muzułmanów, zaraz po Mecce. Jak mogliby oddać papieżowi tak święte miejsce?
Papież zrozumiał że stracił kontrole nad Islamem, kiedy usłyszał że nazywają go niewiernym. Arabowie postanowili podbić Europe dla Allaha i ruszyli do walki. Muzułmańscy ambasadorowie udali się do Watykanu by prosić o wydanie bulli pozwalającej im na podbój europejskich krajów.
Watykan był wściekły, wojna wydawała się nieunikniona. Władza nad światem wydawała się dla papieża czymś oczywistym, i nie miał on zamiaru dzielić się nią z kimkolwiek.
Zgromadził on armie tzw. krzyżowców i wysłał ich na krucjate przeciwko dzieciom Ismaela. Walki trwały wiekami a Jerozolima oddalała się od Watykanu coraz bardziej.
Turcy podbijali Azje Mniejszą a Hiszpania i Portugalia kontrolowana była przez muzułmanów. Ci muzułmanie nazwali jedną wioske w Portugalii Fatimą, na cześc córki Mahometa. Nie zdawali sobie sprawy że stanie się ona kiedyś znana w całym świecie.
Lata pózniej gdy wojska arabskie stacjonowały na Sardynii i Korsyce, przygotowując się do inwazji na Włochy, pojawił się poważny problem. Generałowie islamscy zdali sobie sprawe że ich siły są zbytnio rozciągnięte, nadszedł czas rozmów pokojowych. Jednym z negocjatorów miał być św. Franciszek z Asyżu.
Wynik rozmów był następujący; Muzułmanie mogą dalej okupywać ziemie Turcji, a Katolicy Liban. Uznano również prawa Muzułmanów do budowania meczetów w krajach chrześcijańskich, tak długo jak pozwalano Katolikom podróżować i żyć w krajach arabskich.
Kardynał Bea powiedział nam w Watykanie że zarówno Katolicy jak i Muzułmanie zobowiązali się nawzajem do niszczenia i prześladowania swego wspólnego wroga: chrześcijańskich misjonarzy uznających tylko Biblie. Dzięki temu Szatan odebrał potomkom Ismaela możliwośc odkrycia prawdy o ich wierzeniach. Watykan rozpoczął też proces skłócania Arabów z Żydami, którzy żyli przedtem razem w pokoju.
Muzułmanie zaczęli postrzegać chrześcijańskich misjonarzy jako wysłanników diabła próbujących zatruć wiare dzieci Ismaela. To wyjaśnia dlaczego osiągneli oni tak znikome sukcesy wśród Arabów na przełomie wieków.
Nie rezygnowano z prób kontroli Islamu. W 1910 w Portugalii pojawili się socjaliści. Czerwone sztandary były dużym zagrożeniem dla Kościoła Katolickiego, coraz więcej ludzi odwracało się od tej instytucji.
Jezuici chcieli włączyć do tego wszystkiego Rosje, a użycie wioski Fatima mogło pomóc w przybliżeniu Islamu do Kościoła.
Maryja Dziewica pojawiła się w Fatimie w 1917. Matka boska była ogromnym sukcesem, historia objawień zachwyciła tłumy. Rezultatem była dotkliwa porażka polityczna socjalistów.
Katolicy na całym świecie zaczęli modlić się za pogrążoną w rewolucji Rosje, a Jezuici wykorzystali objawienia fatimskie w Afryce Północnej, rozgłaszając poprawe stosunków ze światem arabskim. Muzułmanie zaczęli wierzyć że za objawieniami stała Fatima, córka Mahometa, co było zresztą zaplanowane przez Jezuitów.
Dużo pózniej papież Pius XII popchnął nazistów do ataku na Rosje, aby nawrócić ten kraj na Katolicyzm. Gdy wojna została przegrana Pius XII zadbał oto by wciąż wspominano Fatime, koronując ją w 1946. Nie jest przypadkiem że tylko Pius XII widział te wizje (chodzi o 1950 rok – papież Pius XII czterokrotnie ogląda powtórzenie fatimskiego Cudu Słońca w Watykanie: 30 i 31 października oraz 1 i 8 listopada, zawsze o godzinie 16.00). Rezultatem było powstanie armii fanatycznych katolickich wyznawców Matki Boskiej Fatimskiej, gotowych zginąć dla błogosławionej dziewicy.
Jezuici zaaranżowali następnie kilka innych objawień Maryji, w Chinach, Rosji i USA. Co ma to wspólnego z Islamem? Fragment oświadzcenia biskupa Sheena: Objawienie naszej Pani w Fatimie jest punktem zwrotnym w historii 350 milionów Muzułmanów. Po śmierci swej córki, Mahomet napisał że jest ona najświętszą kobietą w raju, zaraz po Maryji.
Wierzył on że Maryja Dziewica sama chciała być znana jako Matka Boska Fatimska, co ma spowodowac to że Muzułmanie wierzący w boskie narodziny Chrystusa, uwierzą również w jego boskośc.
Biskup Sheen przypomniał że posążki Matki Boskiej Fatimskiej zostały entuzjastycznie przyjete przez Muzułmanów w Afryce, Indiach i w innych miejscach, a sami Muzułmanie są teraz bliższi kościołowi katolickiemu.
http://radtrap.wordpress.com/2010/07/27 ... o-riviera/
dla wierzących w "diobełki" polecam super spektakl teatralny z 1979 r w kapitalnej obsadzie aktorskiej - "igraszki z diabłem"
Gdyby nie Szatan trzeba by odpowiedzialnością za własne czyny obarczać siebie,kozioł ofiarny lepszy.Szatan to taki chłopiec do bicia,ma działanie terapeutyczne,leczy poczucie winy i mobilizuje do pobożności,bo nie oszukujmy się,wierni(którzy wierzą w istnienie Szatana,a kim jest osoba wierząca a Szatana?Satanistą)chodzą do kościołów ze względu na strach przed Szatanem i karą w piekle,a nie dlatego że Ojciec ich kocha.Szatan jest fundamentem kościoła.
Będą zarabiać na sprzedaży super broni a kapelani błogosławić święte pociski przeciwko wrogom których trzeba kochać.
