dzisiaj szyici i czesc sunnitow obchodza rocznice bitwy pod Karbalą.

"powtarzaj wielkie słowa powtarzaj je z uporem
jak ci co szli przez pustynię i ginęli w piasku"

"W miesiącu Muharram 61 AH (10 października 680 AD) w Iraku, w miejscu zwanym Karbala na brzegu rzeki Eufrat miało miejsce pewne zdarzenie. Duża armia zmobilizowana przez reżim Umajjadów otoczyła grupę Szyitów liczącą mniej, niż sto osób, by zmusić ich do oddania hołdu ówczesnemu Kalifowi i poddania się jego władzy. Owa mała grupa stawiła opór i wywiązała się ciężka bitwa, w której zginęli wszyscy jej członkowie.

Przywódcą tej małej grupy umęczonej pod Karbalą był Husajn (as), syn Alego bin Abi Taliba (as) i wnuk Świętego Proroka Muhammada (saws), Pieczęci Proroków.
Husajn (as) został zabity na polu walki podczas modlitewnego pokłonu (Sadżdah). Jego głowę odcięto na polach Karbali, wbito na włócznię i obwożono po wioskach i miastach, by w końcu zawieźć ją do Damaszku i złożyć u stóp Jazida."

"W tym dniu blisko tysiąc czterysta lat temu Imam przygotowywał się na śmierć. Namaścił ciało miksturą wody i piżma, co było namaszczeniem zwłok zanim jeszcze stały się one zwłokami, jego przygotowanie na natychmiastowe wejście do Nieba. Jest wiele symboli jego śmierci, a cierpienie okrutne. Patrzył jak jego towarzysze jeden za drugim szli na śmierć, podobnie jak członkowie jego rodziny, którzy również ginęli jeden po drugim. Nawet jego nie tak dawno narodzony syn zabity został, kiedy Imam tulił go na pożegnanie."

"Nauka z tego płynąca jest jasna dla nas wszystkich. Pokazuje ona skalę ludzkiego okrucieństwa. Imam Husejn uosabia tu cierpienie całej ludzkości. W tejże śmierci, w tych ciosach, w odciskach kopyt na jego ciele, Imam jest symbolem wszystkich niesprawiedliwych śmierci, całego cierpienia ludzkiego. W tym wszystkim, jego śmierć uczy innych cierpiących jak być cierpliwym, jak pozostać przy silnej wierze w Boga. Naucza również tych, którym powodzi się w życiu. Pokazuje, że świat jest jedynie miejscem przejściowym, że sukces na tym świecie nie jest ostateczny i że człowiek zawsze powinien być świadomy cierpienia jakiego doświadczył Imam Husejn."

[youtube][/youtube]

Idź dokąd poszli tamci do ciemnego kresu
po złote runo nicości twoją ostatnią nagrodę

idź wyprostowany wśród tych co na kolanach
wśród odwróconych plecami i obalonych w proch

ocalałeś nie po to aby żyć
masz mało czasu trzeba dać świadectwo

bądź odważny gdy rozum zawodzi bądź odważny
w ostatecznym rachunku jedynie to się liczy

a Gniew twój bezsilny niech będzie jak morze
ilekroć usłyszysz głos poniżonych i bitych

niech nie opuszcza ciebie twoja siostra Pogarda
dla szpiclów katów tchórzy - oni wygrają
pójdą na twój pogrzeb i z ulgą rzucą grudę
a kornik napisze twój uładzony życiorys

i nie przebaczaj zaiste nie w twojej mocy
przebaczać w imieniu tych których zdradzono o świcie

strzeź się jednak dumy niepotrzebnej
oglądaj w lustrze swą błazeńską twarz
powtarzaj: zostałem powołany - czyż nie było lepszych

strzeż się oschłości serca kochaj źródło zaranne
ptaka o nieznanym imieniu dąb zimowy
światło na murze splendor nieba
one nie potrzebują twego ciepłego oddechu
są po to aby mówić: nikt cię nie pocieszy

czuwaj - kiedy światło na górach daje znak - wstań i idź
dopóki krew obraca w piersi twoją ciemną gwiazdę

powtarzaj stare zaklęcia ludzkości bajki i legendy
bo tak zdobędziesz dobro którego nie zdobędziesz
powtarzaj wielkie słowa powtarzaj je z uporem
jak ci co szli przez pustynię i ginęli w piasku

a nagrodzą cię za to tym co mają pod ręką
chłostą śmiechu zabójstwem na śmietniku

idź bo tylko tak będziesz przyjęty do grona zimnych czaszek
do grona twoich przodków: Gilgamesza Hektora Rolanda
obrońców królestwa bez kresu i miasta popiołów

Bądź wierny Idź