Re: medytacja w islamie

1
Medytacja - murakaba

Medytacja suficka ma wielowiekową historię i tradycję. Już sam Prorok Muhammad (saws) znany był ze swej kontemplacyjnej natury, oraz z tego, iż wiele czasu spędzał na kontemplacji w grocie Hira. Właśnie w tej grocie na Wzgórzu Światła Jabal an-Nur dokonało się pierwsze koraniczne objawienie.
Medytacja, którą od wieków praktykują muzułmanie związani z sufizmem nazywa się murakaba. Dosłownie oznacza "pilne czuwanie, pilnowanie, obserwowanie." W trakcie medytacji, wierny kieruje się ku i czuwa nad swoim duchowym sercem (kalb), które jest duchowym łącznikiem między człowiekiem a Bogiem. Tylko w sercu Bóg może udostępnić człowiekowi boską wiedzę (ma'arifa).
Oto co na temat medytacji mówi Szejch tariki Nakszbandijja, Hazrat Azad Rasool:

Co oznacza muraqaba?
Szajch: Murakaba jest sztuką wyłączenia się od zewnętrznych stymulacji (świata zewnętrznego) i skierowania swej uwagi w kierunku Boga za pomocą transmisji i specjalnych intencji (nijat) otrzymanych od Szajcha. Robi się to tylko dla Boga i z miłości do Niego.
W ten sposób transmisje są wspomagane w trakcie medytacji. Murakaba oznacza siedzenie i kierowanie się z uwagą ku Bogu i oczekiwaniu na Jego błogosławieństwo i szczodrość. Tak jak podczas studiów należy się poświęcić, aby osiągnąć wiedzę uniwersytecką w zwykłej edukacji, na naszej Ścieżce uczeń musi spędzić dużo czasu aby oczyścić wewnętrzne subtelne ośrodki świadomości. Tym sposobem i za sprawą łaski Boga uczeń z czasem osiągnie wiedzę duchową i bliskość Boga.
W jodze również kładzie się akcent na medytację. Czy są jakieś różnice między twoją medytacją a tą, którą praktykują jogowie?
Szajch: Choć badałem i studiowałem jogę wiele lat temu, przez większą część mojego życia studiowałem i pracowałem nad Sufizmem. Mogę więc być większym autorytetem w dziedzinie Sufizmu z powodu osobistego oświadczenia. Nie zajmuję się jednak i nie uważam za szczególnie pożyteczne porównywanie różnych technik. Moim pragnieniem jest jedynie udzielanie pomocy poszukującym Prawdy, którzy chcą kroczyć drogą, którą sam przemierzałem. Jakkolwiek, mogę powiedzieć, iż praktykując jogę używa się koncentracji swego umysłu i często musi zmagać się by wyćwiczyć go przez wiele lat, zanim stanie się bardziej receptywny i wyciszony. Na naszej Ścieżce używamy naturalnych właściwości serca do atencji i w związku z tym, możemy szybciej wejść w stan receptywności. Student kieruje swą uwagę ku Bogu poprzez zrobienie intencji (nijat) i pozostaje zrelaksowany i receptywny na transmisję. W ten sposób serce będzie stopniowo stawało się bardziej oświecone. Nie kładziemy żadnego nacisku na postawy ciała podczas medytacji. Tym również różnimy się od jogi. Nasza ‘postawa’ jest wewnętrzna, co sprzyja postawie poddania się Bogu, to zaś umożliwia po pewnym czasie otrzymanie Jego transformującego światła. Zdarza się czasem, że jogin może rozwinąć w sobie pewne moce co zwykle prowadzi do inflacji jego ego. Nasza droga jest tego przeciwstawieniem. Sam proces murakaba zachęca do cierpliwości i pokory. Istotną rzeczą dla ucznia na naszej Ścieżce jest cierpliwe oczekiwanie w medytacji, tak jak rozmiłowany oczekuje na swoją ukochaną. Krótko mówiąc, czy mamy do czynienia z jogą, czy też z innym systemem, znajdujemy tam zwykle nacisk na początkowe oczyszczanie jaźni, podczas gdy my podkreślamy oczyszczenie serca. Dopiero kiedy serce jest oczyszczone i przemienione, wtedy zajmujemy się jaźnią.
ˆ Hazrat Azad Rasool
Więcej na temat medytacji w książce Szejcha W stronę serca

Medytacja - uwagi ogólne

Medytacja, w odróżnieniu od ćwiczeń relaksacyjnych, ma na celu nie tylko deprawacje sensoryczną, czy wyciszenie, ale powinna sięgać głębszych warstw naszej duszy. Medytacja suficka przypomina medytacje i kontemplacje innych tradycji jak zen, a zwłaszcza mistyki chrześcijańskiej.
W sufizmie, medytacja (murakaba), podobnie jak wszystkie duchowe praktyki, jest nauczana indywidualnie przez nauczyciela (szejcha), lub osobę, zwykle starszego ucznia, którą nauczyciel do tego upoważnił. W Szkole Nauk Sufich szczerze zainteresowani mogą uczyć się technik medytacyjnych tradycji sufich Nakszbandi. Od piętnastego wieku techniki te były udoskonalane, ostatecznie pod koniec 19 wieku mistrz Hazrat Abdul Bari Szach opracował metody, które obowiązują do dziś.

Metoda

Medytacja polega na koncentracji na ośrodki percepcji, zwane lataif (w jęz. arabski "subtelne"), z których serce (qalb) jest najważniejsze. Po wyciszeniu i zrobieniu odpowiedniej intencji, medytujący skupia się na określonym ośrodku i powoli wchodzi w stan głębokiej medytacji. Sufi uważają, iż kiedy medytujący kieruje swe serce ku Bogu, wtedy Bóg też kieruje swoją łaskę i błogosławieństwo ku sercu. Medytacja jest niczym innym jak "polerowaniem rdzy serca" o którym zawsze mówią sufi.

Kto może medytować?

Każdy wierzący, bez względu na wyznawaną religię, rasę, lub płeć, czy niewierzący może podjąć praktykę medytacji, pod warunkiem, iż jest dojrzały fizycznie i psychicznie. Osoby niezrównoważone psychicznie, czy przechodzące leczenie, nie powinny medytować, zwłaszcza jeśli robią to w oczekiwaniu rozwiązania ich problemów. Największą korzyści z praktyk czerpią ci, którzy posiadają prawdziwie szczere intencje, nie mają nadmiernych oczekiwań "metafizycznych doświadczeń" i nie poszukują "orientalnych i starożytnych" metod.

Jak rozpocząć medytację?

Aby rozpocząć praktykę, należy skontaktować się z ośrodkiem sufickim, szejchem, lub osobą którą szejch wyznaczył do udzielania nauk. Na początku udzielamy dziesięciu wstępnych praktyk medytacji, przez czas nieokreślony. Jeśli zainteresowany wykaże pragnienie zgłębiania ścieżki sufickiej, taka osoba powinna osobiście skontaktować się z samym szejchem i przedstawić mu swoje intencje.
Medytacje rozpoczynamy od półgodzinnej codziennej praktyki, stopniowo zwiększając do jednej godziny. Zaleca się, aby początkujący uczestniczyli w cotygodniowych medytacjach w grupie wraz z innymi, bardziej zaawansowanymi studentami.
Regularna praktyka i wytrwałość są czynnikami zapewniającymi efektywność praktyk (podobnie jak we wszystkich innych dyscyplinach). Medytujący może zawsze skonsultować się z szejchem, albo prowadzącym grupę medytacyjną i przedyskutować swoje doświadczenia, czy wewnętrzne doznania (sny, etc.)
Przed rozpoczęciem medytacji, sugerujemy, aby osoba jak najwięcej starała się dowiedzieć na temat sufizmu, ale przede wszystkim dobrze zrozumiała swoje intencje i motywy.
Prosimy też o przeczytanie i wypełnienie formularza.

Efekty medytacji

Choć celem medytacji jest osiągnięcia bliskości z Bogiem, istnieją pewne pozytywne efekty uboczne tej medytacji, jak na przykład osiągnięcie wyciszenia, dystansu do świata, odwagi dla życia, oraz zmniejszenie napięć wewnętrznych i niepokojów. Osoba medytująca posiada również więcej energii, z jednoczesnym zmniejszeniem zapotrzebowania na sen. Staje się też bardziej percepcyjna i zwiększa się też jej intuicja. Rozwija więcej empatii dla innych i staje się mniej egoistyczna.
Wszystkie powyższe działania uboczne zostały w mniejszym lub większym stopniu zarejestrowane u medytujących. Należy jednocześnie pamiętać, że pozytywne efekty medytacji nigdy nie powinny stanowić głównego celu medytacji, czy jedynie próby rozwiązywania swoich życiowych problemów, nawet jeśli medytacja może w jakiś sposób przyczynić do ich rozwiązania. Sufi medytując robi to dla Boga i nikogo innego.

Koszty nauki medytacyjnej?

Nauki, w tym nauka medytacji w naszej sufickiej tradycji są zawsze udzielane bezpłatnie. Oczekujemy jedynie szczerości i zaangażowania w praktykę i poświęcenie jej przynajmniej godzinę dziennie.

Pytania i odpowiedzi na temat medytacji

Suficka Medytacja Serca
- autor strony odpowiada na typowe pytania otrzymane drogą e-mailową dotyczące medytacji sufickiej -

Co to jest suficka medytacja serca?
Jest to umowna nazwa sugerującą, iż obiektem medytacji jest serce. Właściwą nazwą jest murakaba, oznaczająca czujne oczekiwanie.

Dlaczego serce?
Serce w Tradycji Sufich jest centrum ludzkiego bytu. Tu człowiek może spotkać i poznać swego Pana i Stwórcę.

Na czym polega medytacja?
W tradycji Sufich, a w szczególności ścieżce Nakszbandi, medytacja polega na koncentracji i aktywacji pewnych ośrodków percepcji zwanych latifami, (od arabskiego latif - subtelny). Jest ich w sumie 10, a cały proces aktywacji jest uważnie kierowany i nadzorowany przez Szajcha, lub osobę przez niego upoważnioną.

Czy możesz dokładnie te ośrodki opisać i powiedzieć gdzie się one znajdują?
Mogę, ale jaka może z tego być realna korzyść? Sufi nie udzielają informacji osobie nie zainteresowanej, lub tylko dlatego, że zadała pytanie. Charakterystyczne, dla człowieka Zachodu jest to, że zawsze oczekuje odpowiedzi na każde zadane pytanie. Co więcej, uważa, że jeśli usłyszy odpowiedź, lub przeczyta opis, wtedy rozumie. Ścieżka suficka jest ścieżką doświadczalną. My nie mówimy, ale doświadczamy.

Wiele innych ścieżek jak joga dokładnie opisuje swój system, w tym na przykład system czakramów, itp. Dlaczego Sufi o tym nie piszą?
Powód powinien być dla Ciebie oczywisty, rozwinę to za moment. Czy zauważyłeś, że większość książek o jodze jest autorstwa ludzi zachodu. W prawdziwej Jodze, jak w Sufizmie, nauki przekazuje się ustnie. To co jest łatwo dostępne na zachodzie, to jedynie popularyzacje, mające niewiele wspólnego z ani autentyczną Joga, ani z Sufizmem. To jednak nie powstrzymuje ludzi, którym się jedynie wydaje, iż przeczytanie drugorzędnej literatury daje im wiedzę, albo co gorzej, prawo do nauczania innych.
Dziś, starożytny system jogi został na zachodzie całkowicie rozczłonkowany:
Czakramy jogi używane są przez duchowych uzdrawiaczy, atleci stosują asany do rozciągania muskułów, psychoterapeuci używają ćwiczeń oddechowych do swoich przedziwnych praktyk, etc. I co zostało z pierwotnej jogi? Kiedy wyjmiesz z roweru kierownice, zdejmiesz koła, łańcuch, pedały, siodełko, możesz tylko krzyknąć: gdzie się podział rower! Już się nie da na nim dalej jechać! Jest nadzieja, że Sufizmu nie spotka podobny los.
Wracając do Twego pytanie, jeśli dziś dokładnie opisałbym system lataif i na dodatek umieścił diagramy i rysunki w internecie, lub książce, to jutro znalazły się jakiś uzurpator, który by ten system nauczał jako swój własny. Ktoś inny zaś rozpocząłby samodzielną praktykę duchową kierując się książkowym opisem. Stąd popularność książek typu "zrób to sam", ale nie ma książki która zastąpiłaby żyjącego nauczyciela.
Szerzenie wiedzy jest mniej istotne aniżeli jej chronienie.

Co lataif mają wspólnego z czakramami jogi?
Są to dwa oddzielne systemy nie mające nic wspólnego.
Zdaję sobie sprawę, iż pewne grupy New Age używają terminologii różnych systemów w sposób synkretyczny. Spotkałem się nawet z określeniem latifa w odniesieniu do czakramów, ale jest to dość mylące nazewnictwo. Ochrzczenie innego systemu nowym imieniem nie zmienia istoty tego systemu, ale może robić wrażenie, iż jest czymś innym. To tak jakby nazwać ziemniaka "apple" i udawać iż jest jabłkiem po to tylko aby miał angielską nazwę, albo stał się angielskim owocem..
Latifa to latifa, a czakram to czakram.
Zresztą, gdyby czakram w istocie był latifa (czyli subtelny) to czy miałby fizyczne odpowiedniki w świecie materialnym (a więc nie tak bardzo subtelnym) jak nadnercza, trzustka, płuca, organy reprodukcji, etc.
Latifa w systemie Sufich nie mają żadnych fizycznych odpowiedników jak czakramy, dlatego w istocie są "subtelne."

Jak można uczyć się medytacji sufickiej?
Musisz spotkać nauczyciela, szejcha, lub osobę, którą szejch wyznaczył do udzielania takich nauk.

Ile trwa nauka? Czy za naukę pobierana jest opłata?
Nie wyznacza się ram czasowych, zwłaszcza tam, gdzie mamy do czynienia z rozwojem duchowym, który przecież jest procesem. Nauka może trwać kilka miesięcy, lub kilkanaście lat. W przypadku studenta który poważnie podchodzi do sprawy, medytacja jest częścią procesu który trwa. Czy mogę zapytać: jak długo można się doskonalić?
Sufi nie byli i nie są handlarzami duchowych towarów. Sufi nigdy nie pobierali opłat za nauczanie, ani nie utrzymywali się z pracy swoich uczniów. Jeśli ktoś to czyni, nie ma prawa nazywać się sufim.

Jak długo muszę praktykować aby uczyć innych?
Przede wszystkim w sufizmie nie uczymy się po to, aby uczyć innych, ale aby się doskonalić. Nie decydujemy sami o tym, czy będziemy nauczać, czy nie. To szajch wyznacza osoby które są do tego predysponowane.
Ci którzy chcieliby nauczać bez zezwolenia szajcha, nie będą w stanie nic innym przekazać, nawet jeśli doskonale opanują żargon i gładką, wzniosłą mowę. Jeśli osobie przyświeca jako jedyny motyw by zostać nauczycielem, to można uznać iż do sufizmu się nie nadaje.
Zauważyłem, iż wielu ludzi zachodu którzy mają nieodparte pragnienie nauczania (często jako sposób na życie) chcą mieć jak najbogatsze "duchowe CV." Wówczas krążą od jednego nauczyciela, do innego, od warsztatu, do warsztatu, od kursu do kursu. Rezultat? Żaden, oprócz ich osobistego przekonania o wielkim doświadczeniu i kwalifikacjach.
Jeśli ktoś chodzi od jednego nauczyciela, do drugiego, to świadczy chyba to o tym, iż żaden z tych nauczycieli nie dał ci i nie jest w stanie ci dać tego, czego szukasz. Jeśli masz to szczęście aby trafić na nauczyciela sufi, który jest autentycznym nauczycielem, to znaczy, że jest zrealizowany duchowo i osiągnął koniec podróży, którą ty dopiero rozpoczynasz, wówczas nie ma potrzeby szukania kolejnych nauczycieli.

Jak można rozpocząć medytację w twojej tradycji?
Jeśli ktoś chce doświadczyć medytacji w tradycji Sufi Nakszbandii, taka osoba powinna do nas zwrócić się listownie (mailowo) lub telefonicznie w tej sprawie. Na naszej stronie jest formularz, w którym prosimy o uważne przeczytanie i odpowiedzenie na kilka pytań. Naszym jedynym warunkiem jest to, iż pytający jest szczerze poszukującym i ma szczere intencje. Wówczas umawiamy się na spotkanie by omówić praktyki i wspólnie zasiąść do medytacji. To wszystko.

http://www.sufi.org.pl/medytacja.htm
Ostatnio zmieniony 30 gru 2011, 18:18 przez asmaani, łącznie zmieniany 1 raz.
"Biada ci, o Dhil'ib. Gdyż oczy Go nie widzą; ale serca postrzegają Go dzięki wierze. Jest znany dzięki dowodom wskazującym na Niego. Nie można doświadczyć Go poprzez zmysły. O Dhil'ib. Mój Pan jest bliski wszystkim rzeczom bez dotykania ich." Ali ibn Abu Talib

Re: medytacja w islamie

2
a konkretnie na której części serca ? bardziej w prawo czy w lewo ? w góre czy w dół ? Czy ten gość miał jakiś ulubiony punkt na sercu ? Coś tam czuje jakieś wibrowanie i co ? i nic, normalka dnia.
Ściema jak dla mnie.
Ten sam efekt jest gdy się skupiam na kolanie.
Spróbuj czegoś innego, rozciągnij świadomość na całe ciało a nawet jeszcze dalej, im szerzej tym lepiej, W tym stanie masz dostęp do wszystkich czakr i wszystkich pól informacyjnych. Jakość informacji będzie zależeć od poziomu urzeczywistnienia.
Ostatnio zmieniony 31 gru 2011, 0:49 przez Ja?!, łącznie zmieniany 1 raz.

Re: medytacja w islamie

3
w sercu jest kilka subtelnych osrodkow energii -lataif- kolejno rozwija sie rozne przy pomocy roznych metod.
a dokladnie nic nie bede na ten temat pisac- dlaczego wyjasnil to juz szejch w wywiadzie. jesli ktos jest szczerze zainteresowany- znajdzie droge, jak mowia sufi- kiedy uczen jest gotowy, nauczyciel sie znajdzie.
Ostatnio zmieniony 31 gru 2011, 18:11 przez asmaani, łącznie zmieniany 1 raz.
"Biada ci, o Dhil'ib. Gdyż oczy Go nie widzą; ale serca postrzegają Go dzięki wierze. Jest znany dzięki dowodom wskazującym na Niego. Nie można doświadczyć Go poprzez zmysły. O Dhil'ib. Mój Pan jest bliski wszystkim rzeczom bez dotykania ich." Ali ibn Abu Talib

Re: medytacja w islamie

5
heh nie potrzebuje takich rzeczy zeby sie dobrze poczuc ale dzieki za 'troske'
Ostatnio zmieniony 31 gru 2011, 21:48 przez asmaani, łącznie zmieniany 1 raz.
"Biada ci, o Dhil'ib. Gdyż oczy Go nie widzą; ale serca postrzegają Go dzięki wierze. Jest znany dzięki dowodom wskazującym na Niego. Nie można doświadczyć Go poprzez zmysły. O Dhil'ib. Mój Pan jest bliski wszystkim rzeczom bez dotykania ich." Ali ibn Abu Talib
ODPOWIEDZ

Wróć do „Islam”

cron