Za przykładem Jana Pawła II
Niektórzy teologowie twierdzą, że nie można żydów uważać za starszych braci w wierze. Taki pogląd głosił np. nieżyjący już ksiądz Michał Poradowski, profesor Katolickiego Uniwersytetu w Santiago de Chile, podkreślając, że religia żydowska jest wiarą w Boga jednoosobowego, chrześcijanie zaś wierzą w Boga w Trójcy Przenajświętszej.
Jan Paweł II jednak kilkakrotnie w czasie swego pontyfikatu tak ich nazywał. Podczas jednej z audiencji generalnych, 28 kwietnia 1999 r., stwierdził, że dialog międzyreligijny obejmuje w szczególny sposób „naszych starszych braci", a 23 marca 2000 r. w czasie spotkania z rabinami Izraela powiedział: „jesteście naszymi starszymi braćmi".
Trwają dyskusje, czy inspiracją dla polskiego Papieża mogły być słowa Martina Bubera, który nazwał Jezusa swoim „starszym bratem". Najczęściej uważa się, że Jan Paweł II rozwinął określenie zawarte w piętnasto-punktowym „Składzie zasad" Adama Mickiewicza z 1848 r., programie, który miał być realizowany w jego Legionie, a potem w odzyskanej ojczyźnie. Punkt 10. owego programu głosił: „Izraelowi, bratu starszemu, uszanowanie, braterstwo, pomoc na drodze ku jego dobru wiecznemu i doczesnemu. Równe we wszystkim prawo".
Tymczasem na łamach internetowego serwisu Ekumenicznej Agencji Informacyjnej można zapoznać się z artykułem Agnieszki Zielińskiej, z którego wynika, że pojęciem „starsi bracia w wierze" jako pierwszy posłużył się Andrzej Towiański. To za nim Mickiewicz nazwał żydów „starszymi braćmi", a Papież Słowianin, wychowany na ideach romantyków, miał tylko przypomnieć te słowa. Karol Wojtyła mógł zetknąć się z myślą Towiańskiego jako student polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego i uczeń największego badacza towiańszczyzny profesora Stanisława Pigonia.
Towiański, któremu na sercu leżało nawrócenie braci starozakonnych, pragnął zbudować - poprzez odnowioną pracę ducha i ciała — wspólnotę dzieci Bożych, która miała być trzecim piętrem Kościoła. Za pierwsze piętro uznawał synagogę żydowską, a za drugie - Kościół dotychczasowy.
Nasi starsi bracia w wierze"
dodane 2011-03-21 13:10
Wywiad dla magazynu „Parade” (prowadzenie: Tad Szulc) 3 kwietnia 1994
[Jan Paweł II:] Postawa Kościoła wobec ludu Boga Starego Testamentu -Żydów - może być tylko jedna: są oni naszymi starszymi braćmi w wierze.
Przypominam sobie lata dzieciństwa, kiedy to w kościele parafialnym w moich rodzinnych Wadowicach słuchałem psalmu śpiewanego podczas wieczornej Mszy świętej:
Chwal, Jerozolimo, Pana,
chwal Boga twego, Syjonie!
Umacnia bowiem zawory bram twoich
i błogosławi synom twoim w tobie (Ps 147)
Wciąż brzmią mi w uszach te słowa i la melodia; zapamiętałem je na całe życie. A potem przyszło straszliwe doświadczenie drugiej wojny światowej i [niemiecka] okupacja, a także Holocaust, czyli eksterminacja Żydów tylko dlatego, że byli Żydami. Był to potworny wstrząs, który pozostał w pamięci wszystkich ludzi, którzy znaleźli się blisko tamtych wydarzeń.
Lecz później, gdy tylko miałem po temu okazję, mówiłem wszędzie o tej tragedii - być może najmocniej wyraziłem to podczas spotkania z przedstawicielami wspólnoty żydowskiej w Warszawie w 1987 roku. Powiedziałem im, że muszą świadczyć o tym, co przydarzyło się ich narodowi. [...]
Trzeba zrozumieć, że Żydzi, rozsiani przez dwa tysiące lat wśród różnych narodów świata, postanowili wrócić do ziemi swoich przodków. To ich prawo.
Prawo to jest uznawane nawet przez tych, którzy patrzą niechętnym wzrokiem na naród Izraela. Prawo to uznane zostało od samego początku także przez Stolicę Świętą, zaś akt ustanowienia stosunków dyplomatycznych z Izraelem stanowi po prostu międzynarodowe potwierdzenie istnienia tych stosunków.
Obecny papież nie ani na jotę nie odwołuje nauczania Jana Pawła II nt. dialogu z Żydami – w ten sposób bp Mieczysław Cisło skomentował dla KAI tezę, iż określenie Żydów jako „starszych braci w wierze” jest już nieaktualne.
Re: Starsi Bracia w wierze.
1
Ostatnio zmieniony 12 lis 2011, 18:00 przez Krzysiek, łącznie zmieniany 2 razy.
"ŚWIADOMOŚĆ jest jak wiatr,
o którym można powiedzieć, iż wieje,
ale nie ma sensu pytać o to,
gdzie jest wiatr, kiedy n i e wieje."
_________________
Z Foresta Gump`a"
o którym można powiedzieć, iż wieje,
ale nie ma sensu pytać o to,
gdzie jest wiatr, kiedy n i e wieje."
_________________
Z Foresta Gump`a"