Czy według judaizmu chrześcijanie, muzułmanie i politeiści są skazani przez Boga na potępienie?
odpowiedź :
Po pierwsze, w judaizmie nie istnieje w ogóle pojęcie "wiecznego potępienia", o którym mówiły (lub mówią dotychczas) niektóre inne religie.
Po drugie, według judaizmu nikt nie jest skazany na potępienie za to, że nie jest Żydem, a do tego właśnie sprowadzałoby się skazywanie na "automatyczne" potępienie innych ludzi - chrześcijan, muzułmanów i politeistów (którzy "wyznają wiarę według zwyczaju swoich przodków"). Judaizm nie osądza ludzi według ich religii, ale według ich czynów, według ich etyki, według tego, jak traktują innych ludzi.
Judaizm ma dwa systemy prawne i jeden system etyczny.
System etyczny jest wspólny dla wszystkich ludzi i jego podstawy wyznaczane są przez Siedem Przykazań Potomków Noacha (Szewa Micwot Bnej Noach) w przypadku nie-Żydów i - przede wszystkim - Dziesięć Oświadczeń (Aseret hadibrot) w przypadku Żydów. Jest on jeden, bo stanowi zbiór uniwersalnych zasad etycznych zawierających w sobie zakaz morderstwa, kradzieży, okrucieństwa wobec zwierząt, niemoralnych kontaktów seksualnych itd.
Systemy prawne są dwa: jeden dla Żydów - składający się z 613 podstawowych przykazań i ogromnej liczby ustaleń halachicznych i dla nie-Żydów: ten składa się z Siedmiu Przykazań i znacznie mniejszej (choć niemałej) liczby halachicznych wymogów.
Pisaliśmy już wielokrotnie, że judaizm jest religią skoncentrowaną na życiu. Judaizm mówi człowiekowi, jak ma żyć.
A jak ma żyć?
Tak, aby traktować dobrze innych ludzi, nie czynić zła, czynić dobro, przestrzegać Bożego Prawa i doskonalić swoją duchowość: wznosić się na coraz wyższe poziomy duchowego rozwoj
u. I być szczęśliwym, bo gdy jesteśmy szczęśliwi, świat staje się lepszy dla innych. Ludzie żyjący według tych zasad to sprawiedliwi (cadikim).
Tora koncentruje się tak silnie na życiu, że nie wypowiada się na temat tego, co dzieje się z duszą człowieka po jego śmierci.
Z innych źródeł wiemy jednak, że pogląd judaizmu zakłada, iż sprawiedliwi dostąpią jakiejś formy wiecznej duchowej egzystencji.
Dusze ludzi dobrych i dusze ludzi złych nie zostaną potraktowane identycznie. Czynić dobro, żyć życiem sprawiedliwego należy nie dla nagrody wiecznego życia duchowego w Olam Haba (świecie, który ma nadejść), ale dlatego, że taki jest nakaz od Boga, a więc w rezultacie dlatego, że jest to postawa słuszna.
Dotyczy to – według judaizmu – nie tylko Żydów, ale wszystkich ludzi, niezależnie od ich religii, pochodzenia etnicznego, narodowości, koloru skóry, języka i kultury, z której się wywodzą.
Każdy człowiek może żyć tak, aby jego życie było dobre i sprawiedliwe.
I każdy, niezależnie czy jest, czy nie jest Żydem, ma według judaizmu zapewniony dostęp do Olam Haba.
Wszystko zależy od jego postawy i czynów w tym życiu.
Tu i teraz.
Bóg ogłosił (najpierw Adamowi, a następnie Noachowi) przykazania dla całej ludzkości.
Ich przestrzeganie obowiązuje całą ludzkość i ono stanowi "przepustkę" do "świata, który ma nadejść".
Natomiast drobiazgowe przykazania dotyczące wielu szczegółowych dziedzin życia obowiązują wyłącznie Żydów, którzy zostali przeznaczeni do spełnienia szczególnej roli.
Droga do Olam Haba jest – według judaizmu – otwarta dla wszystkich, co nie oznacza, rzecz jasna, że wszyscy ją wybierają.
Nie wszyscy więc dostąpią Olam Haba, jednak nikt nie podlega automatycznemu potępieniu ze względu na swoją religię. Ta koncepcja jest judaizmowi obca.
Re: Czy według judaizmu chrześcijanie są skazani na potępienie?
1
Ostatnio zmieniony 21 lis 2011, 10:45 przez Krzysiek, łącznie zmieniany 2 razy.
"ŚWIADOMOŚĆ jest jak wiatr,
o którym można powiedzieć, iż wieje,
ale nie ma sensu pytać o to,
gdzie jest wiatr, kiedy n i e wieje."
_________________
Z Foresta Gump`a"
o którym można powiedzieć, iż wieje,
ale nie ma sensu pytać o to,
gdzie jest wiatr, kiedy n i e wieje."
_________________
Z Foresta Gump`a"