W pradawnym imperium Chińskim Cesarz rozmawiał przy obiedzie ze swym synem:
-Ojcze,czemu jemy obiad drewnianymi łyżkami jak biedacy?Mamy przecież tak ogromny majątek.Czemu więc nie możemy mieszkać jak arystokracja w pałacu i jeść łyżkami chociażby z kości słoniowej?
-Jeśli kupiłbym łyżkę z kości słoniowej,zauważyłbyś iż nie pasuje ona do drewnianych talerzy.Nakazałbyś służbie zamówić wtedy talerze z kości słoniowej.Po chwili zauważyłbyś iż stół nie jest wykonany z należycie bogatego tworzywa.Wymieniłbyś go zatem na droższy stół,wyzłacany,wysadzany klejnotami.Idąc dalej tym tropem zauważyłbyś iż czas przeprowadzić się do pałacu,wspaniałej rezydencji wysadzanej kosztownościami przez co skarbiec państwa zacznie świecić pustkami.Zaczęło by brakować funduszy na utrzymanie armii,a kraj zostałby zniszczony wraz z tą wspaniałą rezydencją.
Młody zawstydzony książe nie odzywał się przez resztę obiadu.Zrozumiał naukę swego ojca.

Historia ta wydarzyła się naprawdę,a młody książe okazał się jednym z największych cesarzy Chińskich.Słynął on bowiem z wielkiej mądrości...

Chciwość leży w ludzkiej naturze.Znacie może powiedzenie,,Daj mu palec,a weżmie całą rękę"?Każdy z nas pożąda pieniędzy czy też innych dóbr materialnych lecz nie możemy pozwolić aby nasza chciwość przesłaniała nam o wiele ważniejsze cele.

P.S.Pisałem z pamięci tę bajkę więc detale mogą nie być dokładnie takie same lecz sens został oczywiście zachowany:)

Chciwość jest wytworem umysłu, wynika z ciągłego poczucia " niespełnienia" i wielkiej chęci dodania czegoś do zawsze niekompletnego poczucia tożsamości.
ważniejsze cele to tez wytwory umysłu.
chęć z represjonowania chciwości- to też umysł.

no i teraz rozpocznie się zabawa.. Umysł podzieli się na trzy części i każda z nich będzie chciała zdominować swojego przeciwnika. Człowiek sam stworzył z siebie pole walki i stał się ofiarą gierki własnego umysłu.
problemem nie jest wiec chciwość- tylko brak znajomości mechanizmów działania własnego umysłu