Pewnego dnia król wyszedł ze swojego pałacu do dzielnicy pospólstwa.Wyszedł na targ z zamiarem uszczęśliwienia pierwszej napotkanej osoby bez względu na koszty.Podszedł do żebraka którego spotkał jako pierwszego i zapytał:
-Jak mógłbym cię uszczęśliwić żebraku?
Żebrak wyciągnął ręce trzymając w nich wąskie wiaderko i odrzekł:
-Napełnij moje wiaderko panie.
-Dobrze więc.
Król wyjął sakiewkę z monetami i wysypał wszystkie monety do wiaderka lecz nie zostało ono napełnione.Nakazał zatem swym sługom ruszyć do pałacu i przynieść tyle kosztowności ile tylko zdołają.Słudzy wsypywali kosztowności do wiaderka godzinami lecz wiaderko wciąż pozostawało nienapełnione.Król padł z wrażenia na kolana i rzekł:
-Nie mam już nic.Oddałem ci wszystko co mam.Poddaję się.Lecz proszę,powiedz mi na czym polega sekret tego zaczarowanego wiaderka.
Na co żebrak odpowiedział:
-To wiaderko to ludzka czaszka.Możesz próbować je wypełnić ich potrzebami lecz ono wciąż nie pozostanie zapełnione.

Ludzkie pragnienia nie mają końca.Zaraz gdy tylko spełnimy jakieś swoje marzenie,zaczynamy dążyć do innego i tak bez końca.Ludzkie potrzeby nie mają końca.Warto o tym pamiętać.