Ile jest prawdy w tym zapożyczonym od Drzyzgi haśle? A w ogóle lubicie karaoke?

Niekoniecznie lubię.
Nie wiem..raz poszełem na karaoke i żadnej foki ani ciacha nie widziałem.
Chyba pani Drzyzga naoglądała się "Ally McBill".

W życiu nie byłam na karaoke

Zastanawiam się tylko co jest takiego wyjątkowego w nim, że może stać się narzędziem podrywu?

Tzn. mam się ulitować nad jakimś biednym samcusiem, który będzie wył jak zarzynana łasica o poranku, a on z wdzięczności, ze ściągnęłam go ze sceny i oszczędziłam kompromitacji, odda mi swe serce? :rotfl:

Niezbadane sa samcze wnętrza może wystarczy Twój zachwyt?

o jakbym ja zaspiewala, klekajcie narody- bylabym lepsza od bomby atomowej.
nie to zebym nie lubila muzyki- uwielbiam- ale jest to uwielbienie nieodwzajemnione.

Wychodzi na to, że to taki festiwal litości i jednoczenia się w bólu.

Zapraszam na swoje cosobotnie imprezy przy gitarze. Tam każdy może wyć, a z każdą kolejną szklaneczką whisky, wszyscy śpiewają coraz piękniej, a ja coraz gorzej :black2:

Hmmm... mnie karaoke kojarzy się z ludźmi, którzy pragną się dowartościować czy ośmielić poprzez publiczne występy. To im się w sumie chwali, choć uszczerbek, jaki mogą przynieść swoimi opisami na słuchu publiczności to już inna kwestia... Poza tym zauważyć można, że większość osób nabiera odwagi dopiero po kilku drinkach, co jeszcze bardziej "uatrakcyjnia" ich wykony ;D Jak dla mnie nie jest to zdecydowanie najlepszy pomysł na podryw, nooo chyba że ktoś ma naprawdę fajny głos i może zaimponować wybrance/wybrankowi, bo takie publiczne wyśpiewywanie (tudzież wykjękiwanie:P) komuś serenad, kiedy nie ma się absolutnie warunków lub ledwie trzyma się pion jest raczej krępujące wg mnie i dziwię się, jak ludzie mogą sobie nawzajem coś takiego czynić...