Carpe diem.
Kiedyś, za "pierwszej młodości" rozumiałam to jako niefrasobliwe cieszenie się życiem, bez zastanawiania się nad..... no własnie.... nad przyszłościa, konsekwencjami, .... No bo jak tak żyć dniem dzisiejszym; to niedojrzałe! trzeba myslec o jutrze.. Planować , przewidywać.
tylko lekkoduchy nie myslą o jutrze, na zasadzie co będzie to będzie.
Dziś rozumiem to inaczej.
Ciesz się dniem dzisiejszym, jeżeli jest dobry. Napawaj się miłymi chwilami na zapas.
jednak nie do końca tak potrafię, hmmm........

Nie jestem lekkoduchem i nie myślę o jutrze. Tak dla zdrowia psychicznego. Karpia tłukłem kijem natomiast za młodu.

Myśle,że trzeba się uczyć chwytać ten dzień ja się zamartwiam na zapas ,zamiast wrzucić na luz i żyć w spełnieniu chwili TU I TERAZ >taka właściwa perspektywa by się przydała do wydarzeń .W sumie wszystkie konstrukcje są niestebilne więc czym sie tutaj zamartwiac?

Czy jesteśmy w stanie go uchwycić, czy on raczej nas ?

jak to pięknie dać się dobrze złapać
a choćby i myślom
warto próbować

Abesnai pisze:Czy jesteśmy w stanie go uchwycić, czy on raczej nas ?

jesteśmy tylko trzeba się tego nauczyć by umieć go uchwycić.

polowanie chwilą w życiu

befana pisze:Carpe diem.
Kiedyś, za "pierwszej młodości" rozumiałam to jako niefrasobliwe cieszenie się życiem, bez zastanawiania się nad..... no własnie.... nad przyszłościa, konsekwencjami, .... No bo jak tak żyć dniem dzisiejszym; to niedojrzałe! trzeba myslec o jutrze.. Planować , przewidywać.
tylko lekkoduchy nie myslą o jutrze, na zasadzie co będzie to będzie.
Dziś rozumiem to inaczej.
Ciesz się dniem dzisiejszym, jeżeli jest dobry. Napawaj się miłymi chwilami na zapas.
jednak nie do końca tak potrafię, hmmm........

a w czym problem ,że nie potrafisz?