A co z duszą upośledzonych umysłowo?
Co z ich grzechami -jeśli nie widzą co czynią?

Logika wskazuje, że nie mogą grzeszyć, jeśli nie mają świadomości...

A z duszą, to o ce konkretnie Ci chodzi? Ich dusze nie są "upośledzone".

Grzegorz Wielki pisze:A co z duszą upośledzonych umysłowo?
Co z ich grzechami -jeśli nie widzą co czynią?

To samo co z ludźmi, którzy żyją w kulturze, która w ogóle nie zakłada istnienia chrześcijańskiego Boga. Są tacy co pewnie o nim nawet nie słyszeli Dla mnie te dwie opcje (inna kultura, "upośledzenie") to jeden z podstawowych haczyków na religię

lufestre pisze:

Grzegorz Wielki pisze:A co z duszą upośledzonych umysłowo?
Co z ich grzechami -jeśli nie widzą co czynią?

To samo co z ludźmi, którzy żyją w kulturze, która w ogóle nie zakłada istnienia chrześcijańskiego Boga. Są tacy co pewnie o nim nawet nie słyszeli Dla mnie te dwie opcje (inna kultura, "upośledzenie") to jeden z podstawowych haczyków na religię

Dla mnie też.

:hello:

Ogólnie wiemy czym jest upośledzenie umysłowe.
Pytanie tyczyć będzie czym jest dusza?

Lizawieta pisze::hello:

Ogólnie wiemy czym jest upośledzenie umysłowe.
Pytanie tyczyć będzie czym jest dusza?

Oczywiście takie pytanie samo się nasuwa,ale w wątku są dwa pytania zauważ.
:tak:

Cóż, nie grzeszą.... A dusza im śpiewa, dlatego są szczęśliwi

Generalnie grzech to świadome wystąpienie przeciw Bogu bądź jego prawu (tak generalnie to to samo). Więc osoba nie zdająca sobie sprawy popełnionego grzechu nie odpowiada jak osoba o tym wiedząca. Tak samo jest z innymi kulturami.

Wszyscy jesteśmy na swój sposób upośledzeni umysłowo No bo nie ma takiego jednego kanonu, który określa nieomylnie "człowieka normalnego" Wszyscy przez ograniczenia naszego umysłu i przez nabyte doświadczenia, różnie oceniamy pewne sytuacje i inaczej reagujemy Wydaje mi się, że my wszyscy, jeśli wybieramy zło, to nie do końca świadomi i nie do końca pewni konsekwencji.

Grzegorz pisze:

Lizawieta pisze::hello:

Ogólnie wiemy czym jest upośledzenie umysłowe.
Pytanie tyczyć będzie czym jest dusza?

Oczywiście takie pytanie samo się nasuwa,ale w wątku są dwa pytania zauważ.
:tak:

Jeśli odpowiemy na podstawowe pytanie, to na kolejne pójdzie łatwiej.

Jeśli odpowiemy-ale nie odpowiemy choćbyśmy odpowiadali.

Michall pisze:Generalnie grzech to świadome wystąpienie przeciw Bogu bądź jego prawu (tak generalnie to to samo). Więc osoba nie zdająca sobie sprawy popełnionego grzechu nie odpowiada jak osoba o tym wiedząca. Tak samo jest z innymi kulturami.

Tylko któremu bogu? Osoba nie zdaje sobie sprawy z popełnionego grzechu ale w której religii? Jeśli Ty powiesz szamanowi z Afryki, że nie grzeszy bo jest nieświadom istnienia Twojego boga, a on odpowie Ci tym samym, że nie grzeszysz bo nie wiesz o jego duchach, które on wyznaje, to kto będzie górą? Ty? Dlaczego?

Po pierwsze Bóg jest jeden. Nikt nie bedzie górą, wiara i religia to nie mecz w siatkówce, że ktoś musi wygrać. Każdy będzie decydował tak jak mu jego "serce" każe. Każdy kto postępuje według nauk swojej religii nie grzeszy przeciw Bogu.

A czy umysłowo chory człowiek wie coś o dogmatach czy o religii jak on sam nie wie nic o sobie czy otaczającym go świecie?On żyje we własnym świecie dostępnym tylko dla niego Jego odruchy są nieświadome więc taki człowiek nie może być sądzony za swoje grzechy! Ktoś się tym osobnikiem opiekuje więc tylko on może wiedzieć jakie są podstawy takiego a nie innego postępowania tego umysłowo chorego.A jeżeli chodzi o zbawienie jego duszy to Bóg chętnie przyjmie go do swego królestwa nawet z jego grzechami bo taki człowiek odpokutuje tu na ziemi swoje grzechy(Chociażby zamknięciem go w zakładzie,odizolowaniem od ludzi,)faktycznie jesteśmy wszyscy umysłowo chorzy bo nie ma ludzi idealnych ,każdy grzeszy wybierając świadomie zło Każdy wariat ma swój rozum, czego nie można powiedzieć o ludziach normalnych.
Bogusław Wojnar

babka cukrowa pisze:faktycznie jesteśmy wszyscy umysłowo chorzy bo nie ma ludzi idealnych ,każdy grzeszy wybierając świadomie zło Każdy wariat ma swój rozum, czego nie można powiedzieć o ludziach normalnych.

Jeśli wariat ma swój rozum w odróżnieniu od normalnych-to nie jest wariatem, a normalni nie maja rozumu i są nienormalni, a twierdzisz ,że wszyscy jesteśmy chorzy czyli nienormalni, tzn ,że mamy swój rozum w odróżnieniu od normalnych ,których to wg Ciebie nie ma .
To o co właściwie Ci chodzi?
Wszyscy jesteśmy normalni czy wszyscy jesteśmy nienormalni?

Pozostałabym przy tym, ze wszyscy jesteśmy !

Grzegorz Wielki pisze:A co z duszą upośledzonych umysłowo?
Co z ich grzechami -jeśli nie widzą co czynią?

Co z ich grzechami i duszą, to tak naprawdę jeden Bóg wie
Upośledzenie umysłowe jest niezwykle szerokim pojęciem-przynajmnie współcześnie. Dotyka zaburzeń zarówno sfery poznawczej, intelektualnej, emocjonalnej. Odnosi się również do woli człowieka.
Człowiek upośledzony umysłowo nie przestaje być świadomy-ta świadomość ma inny wymiar, zależny od stopnia upośledzenia i od tego, jaka sfera człowieka jako całości jest najbardziej dysfunkcjonalna (ciało, psychika, intelekt). Zaburzenia na jednej z tych płaszczyzn owocują niepełnosprawnością człowieka jako całości.
A grzech-bez względu na jakiś konkretny religijny kontekst, jest konstrukcją, która określonym czynom i zachowaniom nadaje negatywny wydźwięk. Zakaz czynienia w jakiś konkretny sposób jest pewną normą, a każda norma wiąże się z procesem uspołeczniania jednostki. Ludzie upośledzeni umysłowo mają z tym problem, co nie oznacza, ze w dużym stopniu nie jest to możliwe.
A tego streszczać nie będę - sami możecie przeczytać
http://mateusz.pl/pow/021101.htm
Jedno zdanie jest dla mnie dosyć ważne: Wspólnota kościoła ma obowiązek, nie dyskryminując nikogo, zatroszczyć się także o życie sakramentalne tych ludzi. Powinna w osobie proboszcza lub innego duszpasterza odpowiednio rozeznać, a następnie przygotować daną osobę tak do I Komunii Św. jak i, o ile jest to możliwe, do bierzmowania, oczywiście pod warunkiem, że wcześniej dana osoba została ochrzczona.

Karma obowiązuje wszystkich nawet chorych. Każda choroba sama w sobie jest skutkiem karmicznym. W świecie pozamaterialnym nie istnieje pojęcie grzechu. Choć grzech jest dziecinnym przedstawieniem prawa karmy.

Ale, z drugiej strony, to prawo karmy wzięło się ze zrozumienia religijnego... Czyli nie jest to żadne prawo, a ludzka interpretacja pewnych elementów życia...

Czemu piszesz tak zawile ? Nie da się pisać prosto ? Prawo karmy nie wynika z żadnej religii ale to religie wynikają z tego prawa i jest obecne wszędzie w każdej gęstości. Mądrość ludowa mówi pan nie rychliwy ale sprawiedliwy, od tego prawa jest tylko jedna ucieczka - zmiana intencji, na tym prawie opiera się rozwój duchowy. Znajomość tego prawa jest niezbędna by się duchowo rozwijać.

No, co Ty powiesz...

Prawo przyciągania to jedno, a planowanie inkarnacji to drugie. Mądrość ludowa opiera się na obserwacji efektów obu. I koniec końców wychodzi, że jak człowiek zrobi coś "złego", na przykład zabije kogoś, to będzie musiał być zabity. Bo prawo karmy. I, aczkolwiek najczęściej tak właśnie jest, że jak w jednym wcieleniu ktoś kogoś zabije, w kolejnym bywa ofiarą, to wcale nie dlatego, że tak ma być i że w ten sposób ta dusza ponosi "karę", jak wierzą ludzie...

Tylko, że pojęcie "kary" i "nagrody" funkcjonuje jedynie w naszym życiu... W rzeczywistości uniwersalnej nie ma czegoś takiego. Jeśli jakaś dusza w jednej inkarnacji zabiła, to było tylko doświadczenie. Żeby poznać je dogłębnie swój czyn i dzięki zrozumieniu (na bazie doświadczenia) podnieść swoją świadomość, ona najczęściej wybiera tę odwrotność. Ale nie dlatego, że musi, jak zakłada to "prawo karmy", a dlatego, że CHCE. I to jest ta zasadnicza różnica.

Równie dobrze dusza może odmówić wcielenia "odwrotnego" i poznać swój czyn w inny sposób. I niektóre dusze tak właśnie robią.

(mogą również w ogóle odmówić dalszego ciągu reinkarnacji, będą ewoluowały inaczej, po prostu).

Znaczy "co było pierwsze feniks czy ogień"? Ludzie wpierw pomyśleli "Nie kradnij" bo to złe czy wpierw wpisali to do kodeksu?

Najpierw chyba się musieli przekonać, czy to "złe" czy "dobre", kraść

kasia88 pisze:Wszyscy jesteśmy na swój sposób upośledzeni umysłowo No bo nie ma takiego jednego kanonu, który określa nieomylnie "człowieka normalnego" Wszyscy przez ograniczenia naszego umysłu i przez nabyte doświadczenia, różnie oceniamy pewne sytuacje i inaczej reagujemy Wydaje mi się, że my wszyscy, jeśli wybieramy zło, to nie do końca świadomi i nie do końca pewni konsekwencji.

Grzegorz Nawiązałam do wypowiedzi Kasi88 a ostatni wers to cytat Bogusława Wojnara na temat umysłowo chorych a nie mój.Może źle zrozumiałam ten post Jeszcze raz powtarzam że umysłowo chory nie rozumie co robi więc nie będzie sądzony za swoje czyny nawet po śmierci A my czy jesteśmy normalni jeżeli czynimy zło drugiemu człowiekowi Przeciesz mamy rozum i myślimy ale w sytuacji skrajnej przestajemy myśleć logicznie i dlatego uważam że jesteśmy nienormalni(może niektórych uraziłam to przepraszam)

w islamie osoby chore umyslowo, uposledzone, nie odpowiadaja za swoje grzechy bo nie maja jasnego rozroznienia miedzy dobrem a zlem.

babka cukrowa pisze:

kasia88 pisze:Wszyscy jesteśmy na swój sposób upośledzeni umysłowo No bo nie ma takiego jednego kanonu, który określa nieomylnie "człowieka normalnego" Wszyscy przez ograniczenia naszego umysłu i przez nabyte doświadczenia, różnie oceniamy pewne sytuacje i inaczej reagujemy Wydaje mi się, że my wszyscy, jeśli wybieramy zło, to nie do końca świadomi i nie do końca pewni konsekwencji.

Grzegorz Nawiązałam do wypowiedzi Kasi88 a ostatni wers to cytat Bogusława Wojnara na temat umysłowo chorych a nie mój.Może źle zrozumiałam ten post Jeszcze raz powtarzam że umysłowo chory nie rozumie co robi więc nie będzie sądzony za swoje czyny nawet po śmierci A my czy jesteśmy normalni jeżeli czynimy zło drugiemu człowiekowi Przeciesz mamy rozum i myślimy ale w sytuacji skrajnej przestajemy myśleć logicznie i dlatego uważam że jesteśmy nienormalni(może niektórych uraziłam to przepraszam)

Mnie na pewno nie uraziłaś -ja po prostu nie zgadzam się z tym co napisałaś(a że cytujesz kogoś to nie ma znaczenia ),nie zgadzam się ze stwierdzeniem ,że wszyscy jesteśmy w pewien sposób upośledzeni.

Uposledzony umyslowo - w jakim sensie? Czy mowimy o kims, kto ma nizsze IQ i nie jest w stanie zrozumiec (albo mu to zajmuje dluzej) pojec, idei, i okreslen, ktore dla "normalnych" ludzi sa latwe?

Uposledzenie umyslowe wcale nie oznacza, ze ta osoba jest uposledzona pod wzgledem wyborow moralnych. Nawet czlowiek z niska inteligencja rozumie co to jest milosc i nienawisc. Potrafi rozroznic zlo i dobro.

Chyba, ze mowimy o powaznych chorobach umyslowych - jak schizofrenia. Wtedy rzeczywistosc jest tak znieksztalcona, ze ta osoba nie moze byc odpowiedzialna za swe decyzje i czyny. Jak winic kogos , kto zaatakowal inna osobe jesli jest on umyslowo chory i w tej osobie widzial wroga usilujacego go zamordowac?

Co do grzechu. Jak moze ktos byc winny o cos, co tak naprawde nie istnieje? Grzech jest terminem religijnym. Bez religii czyny sa dobre albo zle. Religia wciska tu gniew Bozy, pokute, przebaczenie....Bez sensu- oczywiscie, jest to bez sensu dla mnie.

Wedlug religii grzech to swiadome i dobrowolne wykroczenie. Ktos uposledzony umyslowo nadal moze byc w stanie rozroznic zlo i dobro. Ktos chory umyslowo- nie.

A co do karmy...Karma to nie kara. Karama to rownowaga, balans. I nie jest nikomu narzucane by w nastepnej reinkarnacji doznal zycia kogos, kogo w tym zyciu skrzywdzil. To jest zawsze wolny wybor danej duszy. I im bardziej dusze sa rozwiniete - tym lepiej rozumieja, ze powinny poznac "dwie strony medalu."

krystek pisze:Chyba, ze mowimy o powaznych chorobach umyslowych

Właśnie o to mi chodzi-o tym myślałem,ale nie raczyłem napisać.

Lidka - mówisz z poziomu świadomości duszy z świata dusz między wcieleniami czyli 5 gęstość. Tam można i całą wieczność spędzić poza skutkami karmicznymi bo jest to świat odizolowany i stworzony na potrzeby młodych dusz, ale tam rozwój też jest tylko znacznie wolniejszy. Byłaś tam kimś w rodzaju opiekuna młodych dusz ? Poza tym miejscem karma działa normalnie i można zabójstwo przerobić nie koniecznie będąc zabitym chyba że się ma potrzebe unicestwienia a taką zwykle mają osoby które zabijały i niszczyły. Zasada jest prosta *dajemy sobie to co dajemy innym, czyli dając coś komuś wróci to w formie nie koniecznie identycznej i w swoim czasie*

Żeby mieć jasność - po śmierci i przed kolejnym życiem w materii jest świadomość na poziomie wyższej jaźni ale nie ona decyduje o karmie jaka czeka jaźń w materii choć czasem tak, choćby częściowo. Większą władze decydującą ma bóg w każdym z nas. Nawet jak myślimy że to nasz wybór to nie ma takiej pewności dopóki nie ma przytomności rozwiniętej na maxa.