Snowid pisze:

Każda religia etniczna ma prawo czuć się dobrze "u siebie" - i odrzucać to, co uzna za "nie swoje".

Dlatego właśnie nie jestem religijny zamiast trego staram się być bardziej uduchowiony.
Ograniczenia religijne to najprostrza droga do sekciarstwa.
Mam nadzieję że Rodzimowierstwo nie stanie się religią/fabryką sekt.
Jeśłi ktoś uważa np poszerzanie świadomości(po obcokrajowemu tantra) za "nie swoje" to niech się ogranicza.
Ja mam świadomość i umysł,nie należę do nikogo do żadenj religii,więc nie będę się ograniczał.
Zaraz sobie zjem pomarańcze chociaż jest egzotyczna i wyślę posta na forum chociaż to nie Słowianie wynaleźli internet.

Zgodnie z postanowieniami starszyzny rodowej, zgromadzonej na II Rodowym Słowiańskim wiecu w Kobryniu na Białorusi (7 sierpnia 2004 r.), do rodzimej słowiańskiej wiary należą osoby które:

- genetycznie należą do ludów słowiańskich
- szanują tradycyjne słowiańskie obyczaje
- uznają rodzimowierczy światopogląd
- sławią odwiecznych Słowiańskich Bogów

Do rodzimej słowiańskiej wiary nie należą:

- genetycznie nie są Słowianami
- odrzucają wielobóstwo
- wyznają obce religie, zarówno monoteistyczne jak i politeistyczne
- czczą zmyślonych bogów
- wymyślają albo dokonują obrzędy nie mające żadnego związku z tradycją narodową
- przedstawiają siebie jako wyrazicieli jakichś proroków lub własnych nauk

Mezamir pisze:Mezamir-pierwszy heretyk Słowiańskiego Rodzimowierstwa Republiki Watykańskiej
(Jakbym kidykolwiek twierdził że jestem członkiem jakiegoś związku wyznaniowego).
Ameryki nie odlryłeś Kolumb zresztą też,ona zawsze tam była ;D

Zmijovitz pisze:Wow, są jeszcze ludzie, którzy pytają o takie rzeczy?

Tak, pozwolę. Z zaznaczeniem, że za żaden autorytet rodzimowierczy się raczej nie uznaję. I przez innych też raczej nie bywam za takowy uznawany. Chyba, że o czymś nie wiem - np. że jestem jakąś szarą eminencją polskiego rodzimowierstwa czy czymś w tym stylu .

Zmijovitz pisze:Rozumiem jeszcze, jak ktoś przychodzi z chęcią dyskusji i zweryfikowania, czy jego spojrzenie pokrywa się z innymi, czy nie, a wtedy albo zmiany poglądów, albo wzbogacenia swojej wiedzy o punkt widzenia innych, z którym można się nie zgadzać. Rozumiem, jak przychodzi człowiek zielony i zastanawia się, czy coś pojmuje dobrze, czy nie albo jak przychodzi człowiek z zewnątrz i testuje, czy podejście samych rodzimowierców do ich wiary jest poważne, czy nie, a gdy dostanie sensowne odpowiedzi, to się zmywa.

Nie rozumiem tego, gdy urywają się z choinki pseudoeksperci nie mający o wierze rodzimej bladego pojęcia i zawsze wszystko wiedzący lepiej. Czort tołku nie dobierze, od kogo oni są, gdzie się uchowali i czy w ogóle są rodzimowiercami, czy mędrcami "Nowej Ery" albo innych farmazonów. Ale kimkolwiek by nie byli, ich zdaniem zawsze to oni mają bezwzględną rację, nawet gdy wszelkie źródła i osoby o poważnym autorytecie śmią podawać to w wątpliwość.
Prorocy z I soboru nibylandzkiego pod przewodnictwem kardynała Białczyńskiego, psia ich mać.

Zmijovitz pisze:Wiersz zainspirowany różnymi najściami i dziwnymi dyskusjami, głównie z świadkami Jehowy, nawiedzonymi chrześcijanami i ateistami, jak i starciami z innymi ludźmi nawiedzonymi, również ostatnio z rodzimowiercami, wciskającymi na siłę swój oderwany od rzeczywistości kit innym, nie mając do spraw wiary nawet w miarę poważnego podejścia.
Oj, co to się z tym światem porobiło...


Do namolnych

Mówią mi: „Wierzysz w zabobon, nie wierz w zabobony!
Wszedłeś między głupie wrony, kraczesz, jak i one…
Otrzeźwiej, nim swoje życie w proch obrócisz jeden!”,
Mówią: „Miej w opiece durnia, boże nasz ty jeden!”,
Straszą piekłem i demonem, co rzekomo srogi,
Straszą gniewem swego boga (ach, jakiż gniew błogi!).

Dlaczego tańczycie wokół mnie szaleńczy taniec?
Pytam, czyjżeś, gwałtowniku, czyjżeś ty posłaniec?

Gdyby nawet moja droga była poplątana,
Gdyby samymi cierniami była mi usłana,
Gdyby mnie na niej czekało też rozczarowanie,
Gdybyście rozpędzić mieli ostatnie zebranie,
Gdyby wiece uchwaliły, że im dęby milczą,
Gdyby brat przemówił do mnie mową iście wilczą,
Wiedzcie, że wśród ciszy drzemie prawda także moja,
Że z chaosu się wyłania, mówcie: „kłamstwo goja”,
Toczcie pianę z pyska swego jakże miłosierną,
Korzyść osiągniecie z tego, zapewniam was, mierną.

Bo już kroczę swoją drogą. Słyszę szepty wiatru,
Tchnienie ziemi, głosy przodków - nie możecie zatruć
Krwi płynącej znowu w żyłach, krwi zaklętej w słowo.
Powstaliśmy i śpiewamy starą pieśń na nowo.