). Kiedyś miałam prawie cały czas dłuuuuugie. I proste, takie mam z natury, niestety... (a marzą mi się kręcone, marzenie ściętej głowy). Jak raz je obcięłam, to na mojej głowie było już do dziś sporo: od trwałej (niestety, natura zawsze wygrywa, skręt włosów nie trzyma się wcale), przez rozczochranego jeża (dobrze się czułam z nim), pasemka, włosy średnio długie, fryzurki "grzeczne", albo wręcz przeciwnie, rewolucyjnie rozczochrane. Aktualnie mam włosy krótkie z fryzurką raczej "wygodną". Ale i tak dochodzę do wniosku, że najmniej roboty miałam z włosami długimi... Dziś siedzę rano pół godziny i kręcę je, żeby wyglądały na... proste? (bo są tak proste z natury, że gdyby nie to, miałabym na głowie wiecheć, nie fryzurę :okey:)mogę sie pod tym podpisać, miałam wszystkie długości, kolory i proste i loczki i przynajmniej wiem, czego unikać na mojej głowieLidka pisze:Ja jestem odważna, wychodzę z założenia, że włosy nie ręka, odrosną (nawet te kiepsko obcięte
Dwa razy w życiu miałam boba, raz w połączeniu z grzywką i to całe moje szaleństwo w tym temacie. Mam zazwyczaj włosy po łopatki lub nieco dłuższe. Noszę je po prostu rozpuszczone, przewiązane opaską, albo upięte, ostatnio wracam też do warkoczy, bo są miłe dla oka i praktyczne. Kolor ciemnobrązowy (lekko wspomagany, bo naturalne mam troszkę jaśniejsze ) i falowane/ kręcone (zależy, jak im się zechce). Lidko nawet nie wiesz, jak Ci zazdroszczę prostych włosów, moje pomimo tortur prostownicą i różnymi specyfikami, zawsze żyją własnym życiem :/ Z kolorem natomiast zdarzyło się poeksperymentować (kiedyś miałam nawet czerwone i fioletowe pasemka), ale zawsze były to szybko zmywalne rzeczy, które nie uczyniły mi poważniejszej krzywdy. Z góry dzięki!
