Imladis

Koniec marca finansowy
jest tak jak urwanie głowy
bo skarbówka w swojej racji
oczekuje deklaracji
więc księgowe przez dzień skrycie
wciąż majstrują coś przy Picie
coś tam skrobią i łaskoczą
bardzo przy tym się chichoczą

Baranek

Miałem ci ja stówek pięć,
na wypicie wielką chęć
no i z nikim nie wypiłem,
bo pięć stówek gdzieś zgubiłem.

I zgubiłeś jedno słówko
z czym zrymować nie wiem teraz
więc napiszę tutaj krótko
choć pisałam krótko nie raz



latarnia

Och Mileno Miła moja
Ten Twój szept jak głosów armia
gdy go słyszę postać Twoja
jawi mi się jak latarnia

co do portu spokojnego
wiedzie majtka przez złe fale
nie wiem tylko jak? Dlaczego?
bo nie godny on jest wcale

choinka

Jak latarnia moja postać-to ciekawe myślę
czy jak morska czy malutka z gwiazdą w środku
wyobraźnię uruchamiam potem wyślę
jej esencję w słowach o posmaku miodku

dlaczego w Wielkanoc patrzysz na choinki
ośnieżone zdziwione kaprysem natury
tuż obok puszczają swe listki malinki
niestrudzenie puszczają swe pędy do góry

chmury

Tak w przenośni Tyś latarnią
która moje myśli wiedzie
w noc pochmurną śnioną baśnią
słodką nutką w smutku, biedzie

Gdy wysyłam swe tęsknoty
gdzieś tam w kosmos hen do góry
mimo zwykłej swej prostoty
omijają wszystkie chmury

wtorek ?

W poświąteczny wtorek
miałam dziwny humorek
najpierw łzy potem radości
nawet nie wiem co kiedy mnie złości
trudno czasem wytrzymać
i na wodzy emocje trzymać


ktoś

A ja w poświąteczną środę
miałem w duszy pogodę
az powiedział mi ktoś
że za pogodny żem coś
a to słońce tak sprawia
że mój uśmiech pojawia
się na twarzy od rana
chociaż w duszy wciąż rana

Migdały

Moje migdały
raz rosły raz malały
tak jak mój świat cały

czasami mieści się w dłoni
czasem tak wielki że nie dogonisz
myśli rozproszonych
pośród pół zielonych
szeroko nad błękitną Wartą rozciągnionych


stokrotka

Raz jedna Marysia
pogłaskała misia
po pyszczku malutkim
kochanym milutkim

a kiedyś Dorotka
jak mała stokrotka
tuliła słonika
choć on jej unikał

tulipan

pięknego tulipana
dostałam wczoraj z rana
od pewnego pana
trochę załamana
bo nie od tego pana
chciałam dostać tulipana



poranek

Włożę kask by nie poranił poranek
i watę do uszu by nie zganił ganek
pobiegnę przez łąki by pasował pasek
lecz nie wiem co zrobić by lasem był lasek

szminka

Na zewnątrz mokro
zamykam okno
zapalam światło
nie jest mi łatwo
poprawiam nastrój
choć myśli zastój

chwytam za szminkę
i robię minkę
maluję usta
choć izba pusta
poprawiam nastrój
choć myśli zastój


deszcz

Będę
choć nawet gdzieś zniknę
Będę
choć trochę umilknę
Jesteś
w mej ciszy wieczora
Jesteś
choć późna już pora

A na dworze deszcz
i w mych myślach też
lub tylko to łza
na skrzypcach rzęs gra

Prosi

Zauważyłeś może że tylko my tu piszemy
słowa składając w wersy rymowanki tworzymy
nikt poza nami tego nawet nie czyta

możemy nawet bez rymu i sensu

nie wiem jak zrymować słowo prosi
choć słowo prosi wiele emocji nosi
może zbyt wiele na mą bolącą głowę
więc napiszę dziś wiersza tylko gorszą połowę


milcząc

Tak zauważyłem bezgłośnie czytając
nawet mej uwagi nie odwrócił zając
co go Łosiu spłoszył z zarośli macierzy
teraz biedny szarak gdzieś pod miedzą leży

teraz pliki myśli wciąż wertują milcząc
układając rymy, i sylaby licząc
piszę coś bez sensu tak jak powiedziałaś
ale odpisuję bo Ty tego chciałaś

Możemy tu pisać o różowych słoniach
łosiach z sierścią w kratkę i skrzydlatych koniach
Kopiku co pisze swoje rapowanie
całkiem tak bezkarnie. Nic nam się nie stanie.


rosa

Lubię kiedy rosa
i ja na niej bosa
lubię kiedy rano
pachnie mocno siano
lubię też gdy nocą
dwa ciała się pocą

kąpiel

Malutka duszyczka z domku pod konwalią
caluteńki wieczór mocuje się z balią
musi ją ustawić i napełnić mlekiem
i w nim się zanurzyć ono dla niej lekiem

W mlecznej kipieli
zażywa kąpieli

urodziny

swoje urodziny
w gronie rodziny
spędziłam spokojnie
podjadając hojnie
czereśnie z miseczki
malowanej w kwiateczki

powrót

Po wrót progi
moje nogi
mnie przywiodły
na te blogi.
Progi wrót tych i me nogi
powitawszy się wylewnie
otrzepawszy popiół z drogi
sandał zdjąwszy i zakląwsz
u fotela siadły sobie
i swą podróż wspominają

co gdzie w kraju powiadają
i gdzie wszystko w życi mają.

Łosiu życiomiesz

Życie w życie

Zycie w życie
o mój Boże
czy to chodzi o zboże
czy o to żeby
w życiu być i żyć

Figa

Figa

Czy urośnie figa w życie
wiem że mi nie uwierzycie
Bo w klimacie naszym przecie
figi w życie nie znajdziecie

Żyta u nas jest dostatek
A tu patrzcie jaki kwiatek
Gdy sadzili ją na wiośnie
Dziadka z babciem ze Sniadowa
To myślili sobie skrycie
w życiu w życie nie uroście
jednak nie spróbować szkoda

Wszak okazja się trafiła
U proboszcza na bankiecie
Dziabek figę był skosztował
A że smaczna była przecie
Tak się w fidze rozsmakował
Ze wieczorem postanowił
Razem z babciem w polu, chyba
Ekskremenci swój zakopać
By im tu wyrosła figa...

Ivyrosła figa w życie
teraz mi już uwierzycie.


Łosiu figas


figi

Na plantacji
panny Figi
rosły dorodne
łodygi
pewnej rośliny
która powoduje głupie miny
nie za sprawą smaku
a obłędnego aromatu
który wyzwala w smakoszach
że taplają się w rozkoszach
świata wyimaginowanego
do przebudzenia pierwszego

ziąb

Ziąb łazi po szybie
i puka do okien

otwórzcie mi ludzie
przeszyję was wzrokiem

do szpiku do kości
mój ziąb poczujecie

i tedy dopiero
sens ciepła pojmiecie


Łosiu pojmany za młodu


świerszcz

Pewien świerszcz
chciał napisać wiersz
Lecz wena się gdzieś ulotniła
i świerszczową w serce ugodziła
Więc zamiast recytacji
będzie koncert w restauracji
Na leśnej polanie
nastąpi spotkanie
Potem kolacja
i największa atrakcja
Świerszczowe granie
na pożegnanie

morze

Morze bezkoteriowe

Czy może do rzeki wpadać czasami Morze? Czy jemu wypada?
Wszak woda ta sama do wody tej samej czasami sobie wpada.
I rzeki płynęły by wtedy do żródła
i ryby wraz z nimi pod górkę.
Czy dało by się prąd w rzece odwrócić
i z ziemi deszcz puszcić w chmurkę?

Może i można by było to zrobić
Lecz trzeba mieć znajomości
Układy w senacie W powiecie rodzinę
A w gminie poparcie ludności.

I nie ma rzeczy takiej w mym kraju
Której nie można by zrobić
Trzeba jedynie coś komuś obiecać
By wspólny interes pogodzić.

Łosiu pogodzik

zapominalski

Przedsięwziąść ( )....

Przedsięwziąć
i zawczasu sobie siędnąć.
By Cię nie zwaliło z nóg,
gdy przekroczysz już próg
swej wyobraźni....
Oby się tylko nie zbłaźnić,
albo nie narazić miejscowej dewotce
co to plecie o plotce.
W najbardziej poczytnej gazecie,
takiej nie znajdziecie .

wisienka