Gdy Cię spotkam moja sroczko
wtedy puszczę do Cię oczko
takie perski zamyślone
które myśli me szalone
spakowało w jednej chwili
czy będziemy sobie mili?

Podrywacz

Idę ciemną drogą trochę mocno krętą
i idzie ktoś za mną czuję go za piętą
czuję go na karku choć kurtka zapięta
czuję ciepło dłoni skórę mam napiętą
i już stresować zaczynam się mocno
czuje jak ciśnienie i puls bardzo rosną

Czuję na mym czole błyszczące kropelki
moja wyobraźnia i lęk jest tak wielki
że ledwo oddycham i wzrok już zatracam
i do miłych wspomnień nieświadomie wracam
jakby to już była ta sądna godzina
która klamrą życie teraźniejsze spina

Kiedy głośno krzyczę - o mój Boże wybacz!
świadoma swych grzechów na ziemskim wygnaniu
w swe ramiona chwyta mnie jakiś podrywacz
śmiejąc się z mych lęków podaje mi ramię
i nie wiem co robić i czuję bezsilność
mój lęk już odchodzi zmienia się w naiwność


wyobraźnia

W Twoich słowach lęki, strach i prawie kaźnia
lecz to moja miła tylko wyobraźnia
Nie każdy kot czarny chociaż łazi nocą
jemu czasem z lęku też łapki dygocą

W mym wizażu jesteś bardzo dzielną panią
każdy drab pomyśli czy zdrowo iść za nią
Dwa ostatnie wersy budzą me myślenie
lecz tu odpowiedzią niech będzie milczenie

pośpiech

pośpiech
trzeba brać na śmiech
inaczej zepsuje wszystko
wszystkie starania
i zabiegania
by zdążyć w porę
i nie popaść w niedolę
czasu który trzyma nas w swych objęciach
nie chce puścić z przejęcia
bo co by to było za życie
bez czasu
bez ograniczającego nas nawiasu
byłoby zupełnym chaosem
i cudnym patosem

podniebienie

podniebienie jak kompas
wskazuje mi drogę
to do kosza, do na kompost
do buzi nie mogę....

danse macabre

Dla mnie
Jakieś hokus pokus czy abre kadabre
jest tak samo obce jak danse macabre
To chyba dla tego ze jestem wieśniakiem
na dodatek we wsi zowią mnie ciemniakiem

Mam ja tylko język ten jeden ojczysty
I dbam tylko o to by był zawsze czysty
zawsze piękny barwny i bardzo bogaty
zawsze najważniejszy kiedyś jak przed laty

duma

Duma żaba o życiu
siedząc w trawy poszyciu

W zadumie nie postrzegła,
że bocianica przebiegła
wypatrzywszy żabięcie
w trawce przy strugi zakręcie
na dziób ją sobie nadziała
czem myślicielka mała
swe żabie życie oddała.

I tem sposobem straciła
to co najbardziej ceniła.

Morał z przygody jest taki
Jeśli zatracisz się w życiu
i bedziesz za dużo marzył
i jajki na słońcu smażył...
to wiec że możesz z nienacka*
podzielić los owej zabki
przez jakąś bocianicę
od dołu powąchać kwiatki.

Więc ...
delektujmy się chwilą
nim nasze żabki zginą.

Łosiu rana rana



nienacek

Jacek nienacek
chłopek z nienadzka
z nadzieją baczył
i zniedobacka cegłą onacył

pocięty

leży nieboszczyk pocięty
w kłębek zwinięty
cały pomięty
tu kopnięty
tam trzepnięty
jak kamień na ulicę ciśnięty
nikt go nie zapamięta...nawet bufon nadęty
który właśnie szedł tamtędy

człowieki

Niepoprawne człowieki
tez miewają powieki
Z pod nich czasem po licach
cicho łza się przemyca
jakby śmiechów się bała
i ukrycia szukała

dotyk

Twój dotyk
jest jak narkotyk
i Ty dobrze o tym wiesz
więc czy warto o tym pisać wiersz
to tak osobiste doznanie
niech więc tajemnicą pozostanie

zapomnienie

Piękne!


Łosiu zadumek....


zatkało mnie

zatkało mnie
milczenie twe
zatkało mnie
i trwa

zamilkło mnie
bez słowie twe
więc powiedz
słowa dwa


plomyczek

Entliczek pętliczek czerwony policzek
na ustach uśmieszek a w oku płomyczek

Wypowiedz dwa słowa szepnęła dziewczyna
więc szybko je piszę bo groźna jaj mina

Ma ręce za sobą i w dłoniach coś trzyma
lecz co to takiego? Czy to się wygina?

A może jest twarde jak gdyby ze stali?
i co będzie ze mną jak mi tym przywali?

Entliczek pętliczek to nie jest kamyczek
lecz słodkich moreli pełniutki koszyczek

Ślimaczek

ślimaczek
nieboraczek
powolny mięczaczek
swawolny wędrowniczek
zdobywca chodników i uliczek
uważaj drogi kolego
by nie nadepnąć na niego
i nie skrócić mu życia
i tak krótkiego

nostalgia

Trudno mi rym znaleźć do słowa nostalgia
bo czymże ono jest? Czyżby to nos Talgia?
I kimże ten Talgio? Rycerz znamienity?
Gdy ma nos czerwony znaczy że podpity.

Lubię tutaj pisać i lubię rymować
tylko czasem trudy tak ciężko pokonać
bo niby sens słowa budzi skojarzenia
ale to zrymować to mnóstwo cierpienia.

Kasztany

O rany
gdy spadają z drzew kasztany
jesień pewnikiem już mamy
a gdy jej zbytnio nie kochamy
wołamy by sobie poszła w tany
i przywiodła zimowy puch
by nas okrył znów
swa miękkością
i puszystością
czyniąc świat
jedną wielką cudnością

gruszka

dojrzała gruszka
choć podobna do jabłuszka
wywołuje bóle brzuszka
zwłaszcza u obżartuszka
który wpija w nią swe zęby
sok ocieka z mokrej gęby
rozkosz w oczach można dostrzec
nawet nie da się go ostrzec
że to skończyć źle się może
potem...lekarz dopomoże



wieczorem

Gdy dzień jest już senny i myśli o spaniu
to marzę o łóżku i miłym chrapaniu
i mimo że charczę nie jestem potworem
bo tak to się dzieje lecz tylko wieczorem

bo gdy sen już błogi mnie porwie w ramiona
to chrumkam przymilnie. Tak mówi ma żona
i często mnie rankiem podpytuje miło
czy dobrze się spało i co mi się śniło

Lecz ja jej nie mówię bo po co mam gadać
że co noc w przestworzach ochotę mam latać
odwiedzać te miejsca tak bardzo mi bliskie
i zbierać łzy szczęścia by znów były wszystkie

słodycze

Kiedy rano wstaję i patrzę w lusterko
ale w to ogromne gdzie widać mnie całą
wtedy wciągam brzuszek i na profil zerkam
widzę do korekty jedną fałdkę małą

I myślę co zrobić i kalorie liczę
pożeram warzywa w ogromnej ilości
cóż kiedy wciąż grzeszę bo lubię słodycze
jest to jedna z moich rozlicznych miłości



brzuszek

brzuszek
na środeczku pępuszek
a w tym pępuszeczku
w samiuteńkim środeczku
zakotwiczył ...
cd.pozostawiam wyobraźni czytaczy

rym

Nocami marzyłem by stać się poetą
lirycznych stadionów natchnionym atletą
zdobywać myślami przestworza bez granic
lecz w moim wydaniu treningi są na nic

bo nie wiem jak słowa ustawiałbym
to mego pisania nie ima się rym

z przenośnią też miewam poważne kłopoty
i choć kombinuję to same głupoty
spływają na kartkę z mojego ołówka
widocznie jest kiepska ta moja makówka

bo nie wiem jak słowa ustawiałbym
to mego pisania nie ima się rym

Metafor nie ruszam bo brak zrozumienia
przyprawia mnie często o wielkie cierpienia
mój podmiot liryczny to cep idiota
i znowu mi wyszła jak zwykle głupota

bo nie wiem jak słowa ustawiałbym
to mego pisania nie ima się rym


halny

halny
czy bywa niemoralny
a może jowialny
czy może jedno i drugie
i dodałabym jeszcze
narcyz do przesady
fakt to są jego wady
lecz zalet też mnóstwo posiada
ale czy warto chwalić sąsiada

udręka

Wędrowiec pisze:Nocami marzyłem by stać się poetą
lirycznych stadionów natchnionym atletą
zdobywać myślami przestworza bez granic
lecz w moim wydaniu treningi są na nic

bo nie wiem jak słowa ustawiałbym
to mego pisania nie ima się rym

z przenośnią też miewam poważne kłopoty
i choć kombinuję to same głupoty
spływają na kartkę z mojego ołówka
widocznie jest kiepska ta moja makówka

bo nie wiem jak słowa ustawiałbym
to mego pisania nie ima się rym

Metafor nie ruszam bo brak zrozumienia
przyprawia mnie często o wielkie cierpienia
mój podmiot liryczny to cep idiota
i znowu mi wyszła jak zwykle głupota

bo nie wiem jak słowa ustawiałbym
to mego pisania nie ima się rym

Świetna samokrytyka :witka: ale bardzo przesadzona jeśli chodzi o Twoje talenty

Gdy twoje pisanie jest dla ciebie męką
gdy tworzenie wersów graniczy z udręką
to daj sobie spokój i rzuć w kąt ołówki
poczekaj spokojnie coś przyjdzie do główki

A wtedy z twych palców słowotok wypłynie
metafor przenośni porównań bez liku
słów pięknych i nowych co nie ma w słowniku
dbaj to a talent twój nigdy nie przeminie




czas

Na niby jesteśmy i niby nas nie ma
już sam teraz nie wiem co jest czego nie ma
zmieszało sie całkiem to życie codzienne
tak samo zbełtane te sny bardzo senne
Dziękuję Mileno za Twe dobre słowa
lecz to co tu czytasz to tylko połowa
postaci mej biednej i duszy szkaradnej
chociaż tak na pozór przyjemnej poprawnej
Me myśli co nocy targają pragnienia
tych rzeczy tak chcianych lecz nie do spełnienia
Na szczęście z tych myśli wybudzi mnie czas
nie późno, nie wcześnie lecz zawsze w sam raz

A teraz już jestem wielgachnym uśmiechem
i krzykiem radości co niesie się echem


Echo

Echo
złośliwie się uśmiecho
zza płotu
i nie ma w nim leśnego polotu
jest za to złośliwe
i mściwe
zazdrosne
stare i żałosne
ma sztuczną szczękę
podnieca się czyimś jękiem
tylko dlatego że to sfrustrowane echo
dlatego tak szyderczo się uśmiecho

kara

Mam wśród najbliższych pewnego Oskara
gdy patrzę na niego powraca mi wiara
że będzie ciąg dalszy pstrokatych mych myśli
i co nie wyśniłem to jemu się przyśni
i właśnie dlatego ze ja mam Oskara
to pójścia w niepamięć nie spotka mnie kara

szaruga

Już zbyt długa
ta szaruga
brak słonka doskwiera
chyba sem wykupię wycieczkę na Riwiera
tylko jaką wybrać
Turecką
a może Włoską
cudną boską
właściwie to obojętnie
byle by tylko było ......

Eden

Z Dobrego Miasta Mądrale jeden
chciał wybudować prywatny Eden
Aż w jeden raz
zabrał go czas
lepiej się zająć powszednim chlebem

Cmok