Kwestionariusz Proust’a ( albo niedokończone zdania Proust'a) to pytania, które na przełomie XIX i XX w. krążyły wśród bywalców europejskich salonów. Dwukrotnie odpowiadał na nie Marcel Proust.
- Główna cecha mojego charakteru:
- Cechy, których szukam u mężczyzny
- Cechy, których szukam u kobiety:
- Co cenię najbardziej u przyjaciół:
- Moja główna wada:
- Moje ulubione zajęcie:
- Moje marzenie o szczęściu:
- Co wzbudza we mnie obsesyjny lęk:
- Co byłoby dla mnie największym nieszczęściem:
- Kim (lub czym) chciałabym być, gdybym nie była tym, kim jestem:
- Kiedy kłamię:
- Słowa, których nadużywam:
- Ulubieni bohaterowie literaccy:
- Ulubieni bohaterowie życia codziennego:
- Czego nie cierpię ponad wszystko:
- Moja dewiza:
- Dar natury, który chciałabym posiadać:
- Jak chciałabym umrzeć:
- Obecny stan mojego umysłu:
- Błędy, które najłatwiej wybaczam:
na zachete:
a zachete :
Odpowiedzi na pytania Kwestionariusza Prousta wypełnia w 1991 r Zbigniew Herbert
(kilka pytań jest zmodyfikowanych a zdaje się dwóch brakuje )
Cytat
Pana główny rys charakteru?
- To inni powinni osądzić.
Jakie cechy najbardziej ceni pan u mężczyzny?
- Dzielność w czasie wojny, odwaga cywilna w czasie pokoju.
Jakie cechy najbardziej ceni pan u kobiety?
- Siła i zdolność wybaczania prawie wszystkiego.[/right]
Co najbardziej ceni pan u przyjaciół?
- Lojalność i poczucie humoru.
Pana największa wada?
- Inteligencja, perfekcjonizm.
Ulubione zajęcie?
- Pakować kupione w obcych krajach książki i wysyłać do Warszawy.
Pana sen o szczęściu?
- Ja właściwie nie śnię. Ale dwa koszmary senne się powtarzają. Pierwszy: jestem doktorem Marcelem Reich-Ranickim i swoją drewnianą niemczyzną piszę na zamówienie doktora Siegfrieda Unselda pochwalną recenzję z najnowszej powieści Martina Walsera. Drugi: jestem doktorem Karlem Dedeciusem, który swoją słodką niemczyzną na zamówienie doktora Siegfireda Unselda pisze nową antologię zatytułowaną „Nowa poezja polska”.
Na czym polega dla pana doskonałe szczęście na ziemi?
- Całkiem realnie czuć na czole tchnienie Ducha Świętego.
Co jest dla pana największym nieszczęściem?
- Musieć kłamać.
Pana ulubiony bohater powieściowy?
- Prości ludzie u Czechowa, Italo Sveva. Ale także Achilles.
Ulubiona postać historyczna?
- Romuald Traugutt, przywoła polskiego powstania 1863-1864. Bez nadziei, ale mimo wszystko.
Ulubione bohaterki w rzeczywistości?
- Matka Teresa i moja biedna żona Katarzyna.
Ulubione bohaterki literackie?
- Joanna d’Arc, Antygona.
Ulubiona cnota?
- Sapientia.
Kim albo czym chciałby pan być?
- Lampartem.
Co byłoby dla pan największym nieszczęściem?
- Gnębić ludzi. Szkodzić innym.
Jaki chciałby pan być?
- O wiele lepszy, niż jestem.
Ulubiony pisarz?
- W XX wieku: Conrad, Faulkner.
Ulubiony poeta?
- W XIX i XX wieku: Keats, Słowacki, Norwid, Rilke, Celan.
Bohaterowie w rzeczywistości?
- Prości ludzie.
Bohaterki w historii?
- Joanna d’Arc, ona też kiedyś straciła wiarę.
Czego pan najbardziej nie cierpi?
- Kłamstwa.
Jakie osiągnięcia militarne najbardziej pan podziwia?
- Bitwę pod Termopilami widzianą od strony greckiej.
Jakie reformy najbardziej pan podziwia?
- Wszystkie, które przynoszą ludziom jakąś cząstkę ziemskiego szczęścia, ale nie ograniczają wolności indywidualnej.
Jaki talent chciałby pan mieć?
- Umieć śpiewać. Belcanto. O!
Jak chciałby pan umrzeć?
- W pozycji wyprostowanej, samotnie, w schludnym hotelu.
Pańskie motto? - Mimo wszystko marglé tout (mimo wszystko).
Jakie błędy najłatwiej pan wybacza?
- Swoich błędów nie wybaczam nigdy.
Źródło: Gazeta
Re: Kwestionariusz Proust'a
1
Ostatnio zmieniony 13 lut 2014, 15:12 przez Kopik, łącznie zmieniany 1 raz.
