Najbardziej bawią mnie francuskie komedie
Czy macie jakieś swoje ulubione które warto zobaczyć ?

Mam.Stare.Ze starym facetem.Tak starym że już nie żyje.

Ja najbardziej lubię angielski humor, ale z francuskich filmów bawił mnie "Nietykalni". Ciężko to nazwać komedią, ale jest z czego się pośmiać

Monty Python . Żywot Briana .Wiem że nie francuskie :/ ...ale nie daleko przecież :rotfl1: .

Louis de Funes i Pierre Richard, dwie francuskie ikony kinematografii komediowej

Kiedyś de Funes mnie śmieszył, jak byłem dzieckiem, teraz raczej zniesmacza, ale Richard to zawodowstwo. Uwielbiam serię o "Tajemniczym blondynie w czarnym bucie" i "Pechowca".

'Pechowiec' z Pierre Richard i takie coś 'RRRrrrr!!!' z Gérard Depardieu

polliter pisze:Kiedyś de Funes mnie śmieszył, jak byłem dzieckiem, teraz raczej zniesmacza, ale Richard to zawodowstwo. Uwielbiam serię o "Tajemniczym blondynie w czarnym bucie" i "Pechowca".

Mnie nadal śmieszy...kurde może dziecinnieć zaczynam :/ ...

No a mnie jakoś nie bardzo, kurde, chyba się starzeję...
Podobnie mam z Benny Hillem, kiedyś się turlałem po podłodze, teraz nie mogę tego oglądać.

Z de Funesem fajny był "Kapuśniaczek" o kosmitach, a z Żandarmów wciąż mnie śmieszy jedynie szalona siostrzyczka pędząca jak wariatka swoją "cytryną". :ahah:

"Pechowca" z Richardem uwielbiam.
Lubię też surrealistyczne komedie Jauneta ("Amelia", "Delicatessen", "Miasto zaginionych dzieci"), ale nie jestem pewien czy to Francuz czy Belg. :co:

Duet Bourvil z de Funes

[youtube][/youtube] [youtube][/youtube]

Och definesy wszystkie, bez dwóch zdań, no Goście, Goście, ale pierwsza część? Ale czy ona francuska to nie wiem?

Wioletta jest po czterdziestce i właśnie przeżywa drugą młodość, spędzając wakacje życia na południu Francji u boku nowego partnera. Jean-René może nie jest typem eleganta, za to charakteryzują go nieprzeciętne poczucie humoru i spontaniczność, które udzielają się nieco sztywnej i pedantycznej Wioletcie. Kłopoty zaczynają się, gdy zakochana para wraca razem do Paryża. Tam następuje brutalne zderzenie z rzeczywistością, a dokładnie z zaborczym, nastoletnim synem Wioletty, który zrobi wszystko, by zniechęcić kochanka matki i pozbyć się go raz na zawsze.

Lolo nie widziałam, ale wczoraj byłam na "Facet na miarę" rewelacja - malutki Jean Dujardin uroczy taaaki A byliśmy w cinema city, to jeszcze wygrałam bilet 1 plus 1, bo tam loteria jest, w której za każdy kupiony bilet dostajesz nagrodę.

To co prawda belgijski film, ale francuskojęzyczny. Naprawdę fajny, lekki i... śmieszny. Polecam.

[youtube][/youtube]

serducho pisze:Lolo nie widziałam, ale wczoraj byłam na "Facet na miarę" rewelacja - malutki Jean Dujardin uroczy taaaki A byliśmy w cinema city, to jeszcze wygrałam bilet 1 plus 1, bo tam loteria jest, w której za każdy kupiony bilet dostajesz nagrodę.

Ja wygrałem już dwa razy po dodatkowym bilecie i raz popcorn Zawsze to przyjemniej człowiekowi jak tak za nic w sumie coś dostaje
polliter no właśnie ciekaw jestem tego filmu, ale słyszałem różne opinie, do jakiego filmu byś go porównał?
A z francuskich klasyków polecam Delicatessen

Ja w ogóle wszystkim polecam filmy Jeuneta, nie tylko przepyszny "Delicatessen", ale też "Miasto zaginionych dzieci" i "Amelię".

Co do "Zupełnie...", to trudno go porównywać do innych dzieł, to bardzo oryginalny film ze świetnym pomysłem. Temat mógłby sugerować jakieś obrazoburcze potraktowanie przesłania, a to bardzo ciepły film, wyważony, który nie wyśmiewa religii, tylko lekko ją podszczypuje. Ma trochę mankamentów, nie jest jakimś arcydziełem, czasami wpada w niepotrzebny patos, ale ogląda się naprawdę przyjemnie.

polliter pisze:To co prawda belgijski film, ale francuskojęzyczny. Naprawdę fajny, lekki i... śmieszny. Polecam.

[youtube][/youtube]

Na to nie załapałam się w kinach, ale mam wielką ochotę to obejrzeć

Można obejrzeć w sieci.

[youtube][/youtube]

Pod prysznic wchodzi ze stoperem. Myje się wyłącznie w zimnej wodzie. Telewizję ogląda przez lornetkę w oknie sąsiada. W domu korzysta tylko ze światła ulicznych neonów. Utalentowany skrzypek Francois Gautier od dziecka jest chorobliwie skąpy. Nie ma przyjaciół, bo postawienie drinka kosztowałoby go zawał serca. Nie związał się z kobietą, bo nawet zakup uschłych kwiatów to w jego oczach finansowe szaleństwo. Pewnego dnia świat Francois staje na głowie. Do orkiestry dołącza młoda i piękna wiolonczelistka, którą oczaruje jego muzyczny talent. Na domiar złego znikąd pojawia się 16-letnia Laura, przekonana, że jest jego córką. Biedny dusigrosz nagle poczuje, że jest kochany przez dwie kobiety, które nie wiedzą, że jego serce jest już zajęte przez… lokatę bankową.

Fajna, lekka komedia, chociaż temat wcale nie taki lekki. Szczerze się śmiałem na seansie, chociaż było i trochę miejsca na przemyślenia.

[youtube][/youtube]

[youtube][/youtube]