a po co grupować ? gatunkować , rejestrować ? kwalifikować ?
moje potrzeby zmieniają sie , czegos wiecej mi trzeba czegos mniej , tak jak z obrazami , moja tapeta na komputerze sie zmienia , nie mam ochoty patrzeć , jeść i słuchać wciaż jakiejs jednej gatunkowo określonej propagandy

Co człowiek, to opinia. Ja muzykę muszę mieć pogrupowaną, każda przedstawia sobą coś innego. Np. podoba mi się jakaś jakaś nutka, to sprawdzam jej gatunek - dowiaduje się, że to oldschoolowy garage z lat 95-97. I mogę znaleźć masę podobnej muzyki, poznać nowe gatunki, których nawet bym nie usłyszał gdybym nie szukał po ich nazwach, etc. To co leci w radiu, to totalna porażka i kompletnie nic do mnie tam nie trafia, a jeśli chce się muzykę znaleźć, to trzeba wiedzieć czego szukać - stąd te nazwy gatunków.

k4cz0r200 pisze:trzeba wiedzieć czego szukać .

jeśli czegos pragniesz ciałem , umysłem i duchem to to samo sie zjawi , nie trzeba tego szukac

Jestem przyjaźnie nastawiony do wszystkich .Zero agresji.Poza ludową.Rzępolenie strasznie mnie ciśnienie podnosi.Koty w marcu jestem w stanie wytrzymać,ale nie dziadka dręczącego dziwny instrument ...

Crows pisze:

k4cz0r200 pisze:trzeba wiedzieć czego szukać .

jeśli czegos pragniesz ciałem , umysłem i duchem to to samo sie zjawi , nie trzeba tego szukac

Nie wierzę :O Próbowałem kiedyś tak leżeć i tylko pragnąć, ale niczego poza lenistwem nie osiągnąłem. Pragnięcie czegoś połączone z działaniem przynajmniej jest skuteczne i przeze mnie sprawdzone.

Absolutnie popieram, chęć poznania jest najważniejsza. Crows dostaje wysypki, gdy słyszy Pendereckiego, a ja dostaję wysypki, gdy słyszę Boysów. Kwestia w tym, że ja słyszę brak logiki w tych koślawych dźwiękach, a Crows nie słyszy piękna w logicznej dysharmonii dźwięków u Pendereckiego. Jego sprawa, nie moja, to że ktoś jest ofiarą promocji miernoty, to akurat nie moja wina.
Ludzie słuchają gówna i gust muzyczny im się spaczył. W radiu i w telewizji puszczają taki szmelc, że chce się rzygać, takiego natłoku muzycznego gówna nie słyszałem odkąd się urodziłem. To powinno być karane śmiercią albo przynajmniej wieloletnim więzieniem, bez zawiasów.
Gówno spuszcza się do toalety, a nie onanizuje się nim. Kiedyś Salvador Dali kontemplował własne odchody, ale ja nie zamierzam kontemplować ani własnych, ani cudzych odchodów. Gówno zawsze będzie śmierdziało, muzyczne gówno również cuchnie i żyć nie daje.
Obrońcy disco polo mogą mnie cmoknąć. Albo nie, kretynom nie pozwolę nawet na pocałunek w moją dupę, na to trzeba sobie u mnie zasłużyć.

Spotkałem wiele osób, które słuchają głównie tego szajsu, który leci w radiu, bo to jest cały czas to samo i nastawione na to, by wpadało jednym i wypadało drugim uchem. To rodzi takie podejście do muzyki, że "słucham co mi wpadnie w ucho", czyli byleby coś grało. Każdy robi co chce, ale "powiedz mi czego słuchasz, a powiem Ci kim jesteś" Książki też można przeczytać nic z nich nie wyciągając, jeśli zaś człowiekowi zwróci się uwagę na to, że muzyka to nie tylko pop i pchnie odpowiednio, to dosyć szybko się to zmienia, widziałem to po znajomych. W szkołach powinna być jakaś edukacja muzyczna Nie chodzi mi o uczenie się grania czy tworzenia, bo to w sumie jest, ale umiejętność słuchania muzyki. Wcale to nie takie trudne, jedynie trzeba przestać tępo słuchać dźwięków, a zacząć słuchać muzyki.

Pełna zgoda. Nie proponuję nikomu poznawać jazzu od Davisa, Coltrane'a czy Gillespiego. Niech zaczną od Armstronga, Ellingtona. Podobnie z bluesem, najpierw Hooker, B. B. King, a później Winter, Ray Vaughan, Mayall, no i klasyka, najpierw Vivaldi, Beethoven, Mozart, a później Lutosławski, Penderecki, Reich, Górecki. Wtedy nikt się nie zrazi taką muzyką, a pozna podstawy kompozycji, aranżacji, formy muzycznej. Dla każdego oczywistym będzie zeszmacenie współczesnej muzyki. Tak nie jest i różne Rihanny i inne ruchane i ruchani zdobywają sławę i karierę, to jest psucie gustu, to powinno być karalne!!!

A nie przyjdzie Ci na mysl, ze muzyki sie slucha dla przyjemnosci, i nie jest do tego potrzebna znajomosc kompozycji, aranzacji itp?
Uwazasz ze do podziwiania "Giocondy" niezbedne jest ukończenie ASP?
Odpowiedz na pytanie: absolutnie blues. Wszystko inne roznie, zaleznie od nastroju, poza discopolo, bo nie trawie warstwy slownej, ale blues to jest to, do czego zawsze chce wracac i zawsze wracam.

ayalen pisze:A nie przyjdzie Ci na mysl, ze muzyki sie slucha dla przyjemnosci, i nie jest do tego potrzebna znajomosc kompozycji, aranzacji itp?
Uwazasz ze do podziwiania "Giocondy" niezbedne jest ukończenie ASP?
Odpowiedz na pytanie: absolutnie blues. Wszystko inne roznie, zaleznie od nastroju, poza discopolo, bo nie trawie warstwy slownej, ale blues to jest to, do czego zawsze chce wracac i zawsze wracam.

W takim razie powiedz mi, kto podziwia Giocondę? Śmiem twierdzić, że dla większości to bohomaz, który przedstawia jakąś babę i ludzie nie widzą w nim nic pięknego. Nie jest taka kolorowa, farby już spłowiały, po prostu, nie jest cool. Teraz ludzie lubią krzykliwość, mocne barwy, wyraźny przekaz i na większości ludzi obraz Da Vinciego nie robi żadnego wrażenia, uważają, że to dobre dla zramolałych intelektualistów, a przecież to nieprawda. Tak samo, wręcz identycznie, jest z muzyką. Słuchają papki muzycznej, bo wydaje im się, że blues, jazz, klasyka, to "zbyt trudna" muzyka. Rany boskie, przecież w swoich czasach, to była szeroko rozumiana, muzyka rozrywkowa!

Polli, teraz Ty przesadzasz. Sa konsumenci i koneserzy. Pewnie ze wskazane jest rozbudzanie i ksztaltowanie wrazliwosci artystycznej, ale ta wrazliwosc jest rozna.
Z Gioconda przesadzasz, niejednemu jeszcze zapiera dech w piersiach, mimo podeszlego wieku.

Pewnie, że przesadzam, ale tylko ciut, ciut. :rotfl:
Naprawdę, znam wielu ludzi, na których Gioconda nie robi najmniejszego wrażenia, za to ekscytują się jakimiś krzykliwymi obrazkami zrobionymi na komputerze. Ubolewam nad tym, jak ubolewam też nad poziomem osłuchania naszego społeczeństwa.

Są gusta i guściki, zawsze były i to nie podlega dyskusji, tu chodzi o zwykłą ocenę, że coś jest dobrą muzyką albo nią nie jest. Ja nie lubię wielu wykonawców, twórców, kompozytorów, ale nie odbieram im miana artystów, po prostu tworzą muzykę, która do mnie nie dociera. Ale gdy słyszę coś, co za muzykę próbuje uchodzić, a nią nie jest, to krew mnie zalewa. Do tego te peany na cześć najzwyklejszego w świecie gówna... To nie ma nic wspólnego z gustem, każdy przeciętnie osłuchany człowiek powie, że discopolo jest gównem, że elektronicznie tworzony chłam nadawany w radiu i telewizjach muzycznych jest gównem, tylko ludzie tego nie słyszą i uważają te muzyczne wypierdki za dzieła sztuki. W pełni się zgadzam, potrzebna jest edukacja, która wyrabia smak, żeby każdy człowiek mógł odróżnić gniota od prawdziwego dzieła. Tylko to, a gust jest rzeczą drugorzędną. W gust ingerować nie zamierzam, bo każdy ma swój. Można nie lubić Mozarta, ale doceniać się powinno.

Otóż to gusta i guściki i rozumienie ma tu nie wiele do rzeczy, ludzie słuchaja i patrzą bez zrozumienia, dlatego lepiej im wpada w ucho Ona tańczy dla mnie niż Talkin' Hawkin i cóż, trzeba się z tym pogodzić i jest to stan rzeczy niestety postępujący...

lubie posluchac czegos mocniejszego jak Metallica, ale na codzien raczej taki dobry pop i troche hiphopu.

A no i tak byłą tu mowa o Jazzie. To jest moim zdaniem właśnie ten gatunek muzyczny, który mógłby mi spasować, gdyby nie trąbka i saksofon

Herezja pewnie myślicie, no ale są gusta i guściki . Nie cierpię obu tych instrumentów, a saksofonu najbardziej, więc poszukując alternatyw odnalazłem się w elektronice Trip hop, chillout, jazzrap - jak dla mnie gatunki, które przebiły mistrza, czyli sam jazz. Jeśli słuchacie jazzu, to polecam posłuchać takich artystów jak Morcheeba, np. Trigger Hippie, naszą polską Husky, np. melodia i sznur czy Portishead z Glory Box. Wszystkie 3 artystki grają głównie trip hop, więc bywają psychodeliczne. Chaos in my head w wykonaniu Husky, Threads w wykonaniu Portishead są tego dobrym przykładem. Nie będę wam tu spamował filmami, więc wrzucę tylko linki gdybyście chcięli zobaczyć. Swoją drogą możecie wrzucić swoje ulubione kawałki jazzowe, chętnie przesłucham.

Bardziej jazzowe:




No i bardziej psychodeliczne



Swoją drogą jestem jednym z niewielu, którzy przeszli na ciemną stronę mocy. Ogólnie nigdy nie akceptowałem muzyki elektronicznej, sam gram zresztą na elektryku i całe życie byłem fanem jedynie muzyki akustycznej, to od dobrych paru lat nie słucham niczego innego poza elektroniką. Tak jak w muzyce akustycznej znajdziemy kwiatki jak prymitywny punk rock, czy młodzieżową muzykę alternatywną, tak też w elektronice znajdzie się masa kiepskiej muzyki jak dance, disco. Z tym, że w elektroncie ten proceder jest zdecydowanie większy i jeśli zdecydujecie się na eksplorowanie elektroniki, to polecam uzbroić się w cierpliwość, ale gwarantuję, że są nuty i gatunki zwalające z nóg, a szczególnie dlatego, że nie ograniczają się tylko do paru instrumentów, ale też przeróżnych dźwięków.

k4cz0r200 pisze:A no i tak byłą tu mowa o Jazzie. To jest moim zdaniem właśnie ten gatunek muzyczny, który mógłby mi spasować, gdyby nie trąbka i saksofon

Przykro mi,bez trąbki i saksofonu w zasadzie się nie da .

mordotymoja pisze:

k4cz0r200 pisze:A no i tak byłą tu mowa o Jazzie. To jest moim zdaniem właśnie ten gatunek muzyczny, który mógłby mi spasować, gdyby nie trąbka i saksofon

Przykro mi,bez trąbki i saksofonu w zasadzie się nie da .

Przez to moje uszy krwawią, a serce unosi się ku niebu. Jazz powoduje u mnie jakiś rodzaj muzycznej schizofrenii.

A piosenki Armstronga? Dixieland? Big bandy z lat czterdziestych? To też wywołuje u Ciebie schizofrenię? To jazz w najczystszej postaci i dużo tam dęciaków. Jeśli ktoś zaczyna od Coltane'a, Davisa, "Birda", free i bepopu, to nic dziwnego, że może się zrazić do jazzu. Na tym właśnie polega odpowiednie poprowadzenie edukacji muzycznej, zacząć od klasyków, a kończyć na bardziej wymagających formach. Ważne, by nie pomylić kolejności, bo łatwo się zniechęcić.

polliter pisze:A piosenki Armstronga? Dixieland? Big bandy z lat czterdziestych? To też wywołuje u Ciebie schizofrenię? To jazz w najczystszej postaci i dużo tam dęciaków. Jeśli ktoś zaczyna od Coltane'a, Davisa, "Birda", free i bepopu, to nic dziwnego, że może się zrazić do jazzu. Na tym właśnie polega odpowiednie poprowadzenie edukacji muzycznej, zacząć od klasyków, a kończyć na bardziej wymagających formach. Ważne, by nie pomylić kolejności, bo łatwo się zniechęcić.

W przypadku Armstronga jest mniej saksofonu, ogólnie jest bardziej lajtowe, jeszcze do słuchania, ale nadal trąbka, to 90 procent jego muzyki. Przyjemnie się tego słucha, ale ta trąbka jest jakoś nie dla mnie, wydaje nieprzyjemny, ostry dźwięk. Przy dłuższym słuchaniu wywołuje ból głowy. Dixeland przesłucham, nigdy się z tym nie spotkałem. Z tak dawnych lat najbardziej lubię muzykę z lat 30, np. mój ulubiony Ink Spots:
[youtube][/youtube]
[youtube][/youtube]


Do tego billy holyday, Cole Porter, Ella Fitzgerald długo by wymieniać. Z tym, że w tej muzyce są skrzypce, gitara, fortepian, ale nie ma trąbki Jest taka przyjemna dla ucha, spokojna. Solówki trąbki kojarzą mi się z muzyką taneczną, a jazz nie pasuje mi do tańca, nie rusza mi się nóżka, a ta trąbka zamiast uspokajać drażni ucho. Pewnie to kwestia przyzwyczajenia, myślę, że dam szansę jazzowi, ale zacznę faktycznie od armstronga, czy tego wczesnego jazzu tak jak mówisz, bo trzeba się powoli przyzwyczajać.

O Jezu, jak mozna nie kochac saksofonu???

ostatnio po obejrzeniu "whipasha" zafiksowałem się z powrotem na jazz ale lubie sobie posłuchać różnych gatunków:)

Lubię każdą muzykę oprócz - niestety - metalu. Wiemy, że muzyka powinna łagodzić obyczyje,a nie stresować, co wg mnie oznacza jedno - metalowe "wycia" nie należą do najprzyjemniejszej melodii dla ucha. Z tym,że są pasjonaci takiej muzyki - wolno im,ale to nie moja bajka.

ja słucham gatunku pop, rap, tehno, electro, house, dark electro, rock, metal i drum&bass.

Ja lubię muzykę graną na gitarze klasycznej. Pewnie dlatego, że sam na niej gram (dopiero się uczę). W kwietniu mam pierwszy koncert w Poznaniu: edycja administracji - jesteś uparty, my też, tylko ze my nie stoimy na straconej pozycji, chcesz zaprosić na koncert podaj miejsce i czas, a nie reklamuj stron Gdyby ktoś chciały przyjść, chętnie zapraszam

Pozdrawiam

Kiedyś słuchałem niemal wyłącznie ciężkich brzmień, a teraz prawie w ogóle. Ostatnio słucham najwięcej Brodki - z dwóch ostatnich płyt, a od niedawna jeszcze "Miejscovi" - płytę "tak się nie gra", czyli skręt w stronę hmm folk popu? W każdym razie gitara elektryczna ustąpiła akordeonowi i smyczkom.

Własnie w piątek słyszłam w muzo fm rozmowę z nimi Brzmi to bardzo ciekawie, muszę ogarnąć inne kawałki i może nawet skuszę się na płytę w oczekiwaniu na nową Anitę Lipnicką

Właśnie widzę, że jest Lipnicka, Kasia Kowalska, Chylińska - idolki z mojego dzieciństwa. Ta piosenka Kowalskiej nowa też jest całkiem spoko, ale to raczej nie jest to co było na płycie "Gemini"- jeszcze było całkiem rockowo.

A tu recenzja płyty "Tak się nie gra" - zgadzam się z nią w 100%.
https://moreovermusic.wordpress.com/201 ... cie-racje/

Muzyki elektronicznej ostatnio odkrywam na nowo Kombi oryginalne stworzone przez Łosowskiego.

A nie przed dwa ii Skawińskiego czyli chałturę.

Wrzucam jeden z kawałków: