Imladis

Gdybyście mieli wybrać trzy tytuły (lub całe ich cykle), które utożsamiają esencję polskiej literatury i mogą najlepiej reprezentować Nas na zewnątrz, co wskazalibyście? Proszę również o krótkie uzasadnienie, takiego a nie innego, wyboru.

Moja "wielka trójka":
1. Trylogia Henryka Sienkiewicza (mieści się tutaj, co prawda, kilka tytułów, ale nie będziemy się rozdrabać )- cenię ją za rozmach, bogactwo treści historycznych i niepowtarzalny klimat,
2. Saga Wiedźmin Andrzeja Sapkowskiego ( w tym momencie daję wyraz mojemu uczuciu do fantasy, ale z dużą dozą obiektywizmu, bo to naprawdę wspaniałe, cieszące się na całym świecie uznaniem, opowieści),
3. Last but not least- poezje Baczyńskiego - katastroficzne, niepokojące, wspaniale oddają cierpienie i spustoszenie dokonane przez wojnę w młodzieńczej psychice, determinację i odwagę, miłość, która nieubłaganie popycha do śmierci.

Jeśli tylko trzy, to ja bym wybrała następujące tytuły:
1. Trylogia - Henryk Sienkiewicz ( jak wyżej - tu się zgadzam z koleżanką )
2. Chłopi - Władysław Reymont ( wspaniale oddaje naturę życia polskiej wsi z opisami tradycji i obrzędów, radości i ucisków ale też zacofania i zawiści)
3. Pan Tadeusz - Adam Mickiewicz - (doceniłam ją dopiero po maturze, gdy po raz kolejny przeczytałam od deski do deski. - Mistrzostwo słowa, piękno polskich krajobrazów, idealnie uchwycone cechy charakteryzujące ówczesną szlachtę, jak próżność, warcholstwo, pieniactwo itd. z wątkiem polityczno - historycznym w tle)

1.Iżykowski "Płuba"
2.Mickiewicz "Dziady cz.III"
3.Prus-Lalka

Grzesiek, a uzasadnienie gdzie? :pif:

Sailor pisze:Grzesiek, a uzasadnienie gdzie? :pif:

Pójdźmy na kompromis ok?:wrrrr:
Daj mi trochę czasu - to nie będzie krótkie uzasadnienie!

Przyznam, iż kompromis wydaje się nie do odrzucenia

Dobrze, czekamy w takim razie na esej Twojego autorstwa

Do mojego uzasadnienia dodałabym jeszcze jedno zdanie a właściwie zamiast zbędnego rozpisywania, ujęłabym wszystko w jednym krótkim zdaniu:

A TO POLSKA WŁAŚNIE ! ;D

Trylogia-bo lubię Sienkiewicza,mentalnie odpowiada mi buta szlachecka opisywana w powieściach,zakochałam się w Azji (dawne dzieje),autor genialnie stworzył postaci-choćby Imć Zagłoba-i generalnie wracam do pozycji dosyć często,każdorazowo odkrywając w nich coś nowego.
W pustyni i w puszczy-autor wiadomy.Za fabułę,doskonałą znajomość opisywanego tematu.Dodatkowo,mam wrażenie ,że gdyby ekranizacją zajął się Spielberg ,zyskalibyśmy rozgłos i przebój kasowy na miarę Indiana Jones czy innych przygodowych.
Chłopi Reymonta-bo jest to lektura skłaniająca do myślenia o tym,co by było gdyby..Obraz polskiej wsi,mentalności Polaków ,jaka do dziś dnia w nas siedzi.Ciekawa konstrukcja i po przeczytaniu odczuwalna ulga-jak to dobrze ,że żyjemy w XI wieku..

1. Zawsze i ponad wszystko Sienkiewiczowska Trylogia (nie będę oryginalny)
2. Przedwiośnie Żeromskiego
3. Tadeusz Dołęga-Mostowicz Kariera Nikodema Dyzmy
Ale to moje typy, malo obiektywne...

Ciężko mi wybrać bo jest tylko 3 możliwości ale ostatecznie zdecyduję się na:
1. Krzyżacy - nie wiem czy na zewnątrz nas dobrze utożsamiają, ale jest to nasza historia.
2. Lalka - Pokazuje relacje międzyludzkie.
3. Pan Tadeusz - Jak czytałam to podobało mi się to dzieło.
To jest mój wybór, każdy pewnie wybierze inaczej.

DziewczynaBezSerca pisze:Ciężko mi wybrać bo jest tylko 3 możliwości ale ostatecznie zdecyduję się na:
1. Krzyżacy - nie wiem czy na zewnątrz nas dobrze utożsamiają, ale jest to nasza historia.
2. Lalka - Pokazuje relacje międzyludzkie.
3. Pan Tadeusz - Jak czytałam to podobało mi się to dzieło.
To jest mój wybór, każdy pewnie wybierze inaczej.

Podobnie....

Oj tyle jest tych dzieł ale nie odbiegnę od reszty Po 1 Cała trylogia H.Sienkiewicza Po 2 "Chłopi"St.Reymonta i po 3 wiersze Wisławy Szymborkiej To są nasi Nobliści i chwała im za takie utwory To są perełki naszej polskiej literatury dla "pokrzepieniu ludzkich serc"W utworach Sienkiewicza i największym dziele Reymonta oraz w wierszach Szymborskiej zawarte są nie tylko sceny dramatyczne ale i humorystyczne I o to właśnie chodzi aby nie zanudzać czytelnika a także umieć rozbawić

"Pan Tadeusz"
"Wesele"
"Faraon"

:bałwan: :dzwon: :choinka1:
Lalka
Faraon
Trylogia

Co Wy z tym Sienkiewiczem? Jedyna porządna jego książka to "Quo vadis?", ale nie jest w mojej trójce.

"Lalka" Prusa - niedocenione arcydzieło, genialne
"Pamiętnik znaleziony w Saragossie" Potockiego - niesamowite doznania, zresztą kapitalna ekranizacja Hassa
"Nienasycenie" Witkacego - ostra jazda, zrozumiała dla każdego (w znaczeniu, nie Polaka), tu akurat, fatalna ekranizacja

Szkoda, że tylko trzy, bo jeszcze jest Gombrowicz, Konwicki, Mrożek, Słowacki, Kochanowski (zbyt wcześnie wprowadza się go do szkół, bo tę literaturę trzeba zrozumieć), Głowacki, Sapkowski, Hłasko... oj, wielu ich jest, a to tylko prozaicy, do tego same nazwiska, bo o dziełach nie chcę się rozpisywać (nie zmieściłoby się w polu wiadomości) :ahah:

Sapkowski ... wszystkie fantastyczne utwory...z swoich utworach przemyca do świadomości czytelnika ukryte prawdy o prawach tego świata ,o roli człowieka i jego nie odkrytych możliwościach,o walce dobra ze złem , o magi białej i magii mroku...i o tym ,że na pewnym poziomie rozwoju świadomości człowiek może stać się wolnym...

Gombrowicz,, Ferdydurke" ukazuje zniewolenie jednostki przez tradycję ,normy społeczne.Tłumienie nowego spojrzenia na wiele spraw . Gobrowicz jest całkowicie swiadomy ze społeczeństwo jest po to ,by bronić swojego ,,status qvo" a jednostka ,by tworzyć awangardę nowego spojrzenia na zycie , które za jakis czas stanie się normą....

Mój laptop się buntuje, więc swoją wypowiedż umieszczę w 2 postach...
Wracając do Gombrowicz ....Czytając ten utwór możemy odkryć własne zniewolenie .. przez rodzinę , historię ,tradycję.przez szkołę, to co nas nauczono przyjmujemy za obowiązującą normę ... Czas płynie i to co nam słuzyło kiedyś ,dziś może być anachronizmem....i kulą u nogi...

Jan Brzechwa..Akademi Pana Kleksa.....Barwna opowieść ,w której wszystko się może zdarzyć.. Łamie schematy myślowe, schematy zachowań i funkcjonowania w świecie.... Wprawdzie istnieje tez tu walka dobra ze złem ,ale na pewien czas bohaterowie żyją w świecie ,,sielskim ,anielskim" czują smak bycia kreatorami a nie odtwórcami.... I tworzą postawię..... wszystko jest możliwe....

H.Sienkiewicz...,,Qvo vadis" Ten utwór przywołuje zapomniane wartości chrześcijaństwa..Nie chodzi mi o puste słowa i bezmyslne nawykowe działanie,ale o prawde wypływającą z otwartej czakty serca.... O potędze wybaczania i miłości.... Czytającym często umyka fakt ,że prawdziwa miłość zmienia człowieka ,jak za dotknięciem rózczki... Bez walki , racji, kontroli ,podporządkowywania,cierpienia wpływamy na drugiego człowieka otwierajac go na uczucia , których jeszcze w pełni nie doświadczał...a które go całkowicie zmienają....Zwracają go samemu sobie....

Pan Tadeusz - to mistrzostwo słowa się docenia dłuuuugo po szkole
Chłopi - tamtych opisów ja do tej pory nie doceniałem i nie doceniam nadal
Wiersze dla dzieci Jan Brzechwa - światowy wzorzec literatury dziecięcej

Dwie ostatnie pozycje popieram. "Chłopi" i Brzechwa, to kawał dobrej literatury (epika i liryka dla dzieci, cholernie trudna sztuka). "Pan Tadeusz" to tylko piękno języka i nic poza tym, wolę sonety Mickiewicza.

Nie wiem czy najważniejsze, ale o dziwo w latach szkolnych przeczytane w całości Ludzie bezdomni i Wierna rzeka ... dlaczego, sama nie wiem, bo Judym reprezentował to co dla młodych ludzi ważne pasje, marzenia, chęć działania, coś co potem ginie w dorosłym życiu a druga, bo o powstaniu tak po ludzku...

Trylogia Sienkiewicza
Pan Tadeusz
Transatlantyk Gombrowicza