''Czytam Cię Piotrze'' .....czytam ,czytam .....w łazience ,w kuchni robiąc obiad dzieciom ,na łóżku ,na krześle i marzę o tym ,żeby dzieci poszły juz spać ,bo dalej chcę czytać ...
...czytam .....
:calus: :przybij:

Dorcik, nie załamuj mnie. Bo Ci wkleję kilka sms-ów, jakie dostałem od znajomych - pierwszych czytaczy :animal5:

PiotrRosa pisze:Dorcik, nie załamuj mnie. Bo Ci wkleję kilka sms-ów, jakie dostałem od znajomych - pierwszych czytaczy :animal5:

Piotrze !!!! Gdy mi na spokojnie wytłumaczysz o co chodzi ,bo nie wiem-to ja spokojnie powiem o co mi chodzi ....
Bo na razie to ja stoje w tak zwanym ''martwym punkcie '' i nie wiem jak dalej pisac i co pisac ,żeby mi jakies ''kołomyje'' nie powychodziły
No i żebys mnie tą małpką nie straszył

Czekaj Piotrze ,po nieprzespanej nocy chyba zatrybiłam ...chyba ....
I się zestresowałam i zdenerwowałam trochę ....

Piotrze -nie załamuje Cie ,bo po pierwsze nie jestem Twoja dobrą znajomą(bez urazy ) ,która dobrze Cię zna i za przeproszeniem chce Ci sprawic przyjemnośc !!!....Tu nie o to chodzi .....!!!
Czytam książki nałogowo ,chociaz ostatnio przez rok sie opusciłam ,ale teraz zaczynam nadrabiac pomału i jest dobrze ....
Nie kupiłam ksiązki ze względu na Ciebie i na sprawianie komus przyjemności ..Kupiłam bo chciałam Ją przeczytać !!! Po prostu !!! Mam nadzieję ,że to rozumiesz ....
Mam dalej ochotę ją czytać ,bo mi się ksiązka po prostu podoba .... !!! Nie patrze na to ,że to pisał ktos kto pisze na Imladis ....
Piotrek ,ja nikomu nie sprawiam przyjemności ,nikomu nie liżę za przeproszeniem tyłka ,bo ja taka nie jestem .... !!!!
A o emocjach i wrażeniach napisze po przeczytaniu jej na PW

Ja czytam Drogi Osamo - Chris Cleave. Opinie napisze jak skończę

No dobra Dorcik..... wygrałaś, kupię książkę i przeczytam, bo teraz to mnie z ciekawości skręci za chwilę.....

Dorcik pisze:.... A o emocjach i wrażeniach napisze po przeczytaniu jej na PW

I za to wielkie dzięki. :animal:

Piotrze -to ja nadstawiam drugi policzek ,hi (żartuję )

Mówisz - masz :animal:

No i wystraczyło się ładnie usmiechnąc ,ładnie poprosic i ma sie buziaka w policzek Miodzio

Czytam Misery King'a. Już drugi raz i podoba mi się chyba jeszcze bardziej niż za pierwszym Zawsze fascynował mnie motyw uzależnienia człowieka od drugiej osoby, a tutaj ta sytuacja przybiera totalną formę. Do tego dorzucamy psychozę i farmę na odludziu- otrzymujemy całkiem milusią historię

"Odważne dusze" Robert Schwartz

Sailor pisze:Czytam Misery King'a. Już drugi raz i podoba mi się chyba jeszcze bardziej niż za pierwszym Zawsze fascynował mnie motyw uzależnienia człowieka od drugiej osoby, a tutaj ta sytuacja przybiera totalną formę. Do tego dorzucamy psychozę i farmę na odludziu- otrzymujemy całkiem milusią historię

King to mnie w gimnazjum fascynował...za dużo tego wszystkiego napisał, teraz to już produkuje...trochę już wyrosłam, ale przyznam, smaczne, smaczne. Film obejrzeć chciałam, ale napisów nie dało się dopasować... :emots8:
Czytam ''Franky Furbo'' Whartona- chyba sobie tego różowego liska namaluję, żeby mnie rozweselał, śliczna książka...
I jeszcze dla jaj troszkę- przypomniałam sobie oglądając film, poszłam szukać do antykwariatu i leżało z wierzchu samiutkiego- ''Pierścień i róża'' Thackeraya... :okey:

Lapi, też zaczęłam przygodę z Kingiem w gimnazjum, ale nie wyrosłam Wracam do niego, czasem wyszperałam coś, czego jeszcze nie czytałam, jakoś się kręci. Ale prawdą jest, że kiedyś pisał bez przyrównania lepsze książki niż teraz.
Też nie widziałam filmu, ale warto pewnie, bo odtwórczyni roli Misery dostała za niego Oscara

Jestem obecnie w pierwszym tomie Złotej wolności Zofii Kossak. Powieści osadzonej w XVII- wiecznej Polsce, w realiach sarmatów, różnorodności religijnej i nieustannych wojen. Podoba mi się przybliżony tu wątek rzekomego carewicza Dymitra, opisy zborów braci polskich i ukazywanie gloryfikowanej ówczesnej tolerancji w wielu aspektach- wcale nie było tak znowu kolorowo Jak zwykle u pani Kossak można przenieść się w czasie do innej epoki, nasycić barwnymi opisami, spotkać znane z podręczników historii postacie i szczerze powzruszać

Żyjemy jeszcze- Annik Kayitesi i Psie serce- M. Bułhakow

A ostatnio skończyłam:
- Dusze cieni- L. J. Smith

I nadeszła chwila gdzie skończyłam czytać trzecią, przed ostatnią księgę Pamiętników Ta księga skupia się na Damonie, nie jak dotychczas na Elenie. Skupia się na jednym z braci Savatore- na tym złym . Po odebraniu Damonowi pamięci przez Lisołaka i zamknięciu Stefano w więzieniu również przez Lisołaka Elena wraz z przyjaciółkami wyrusza na poszukiwanie dwóch części kluczy. Kluczy, które uwolnią jej ukochanego. Lisołaki zamknęli Stefano w innym wymiarze. Odkrycie co mają robić nie jest łatwe. Zagadka sięnie kończy i brak pamięci u Damona nic nie ułatwia. .Gdy trafiają do innego wymiaru spotyka ich pełno przygód. Nie koniecznie dobrych. Damon i Elena się brdzo do siebie zbliżają w tym czasie i co uważam za ważne, ten zły się zmienia. Czy odnajdą klucz schowany przez Lisołaki i uwolnią Stefano?

- Najgłupszy anioł- Ch. Moore

Szczerze przyznaję, że ciężko jest mi coś napisać o tej książce, gdyż nie lubię tego typu literatury. Widząc okładkę może się wydawać, że będzie to historia o jakimś miłym, psotnym aniołku… Jednak pamiętajmy, że pozory mogą mylić. Mnie bardzo zmyliła okładka…

Czytając Najgłupszego anioła stykamy się z opowieścią przesiąkniętą sexem, narkotykami, dziwnymi stworami i wreszcie morderstwem- głównym wątkiem powieści. Okładka książki, to nie wszystko. Dopiero czytając , czytelnik poznaje prawdę o książce.

Powieść zaczyna się niewinnie. W mieście Pine Cove ludzie szykują się do świąt. Szał zakupów, przystrajanie domów i choinek, pieczenia ciast, ciasteczek… Jednym słowem świąteczna gorączka. Wszystko się zmienia, gdy tytułowy bohater- Anioł Razjel zstępuje na ziemię, by spełnić życzenie małego chłopca.

Anioł przybywa jednak za późno… Mikołaj zostaje zamordowany przez swoją żonę na oczach Joshuy. I tu zaczyna się absurd. Żona ukrywająca ciało Mikołaja, pilot posiadający nietoperza w okularach, policjant- dawniej hipis…

Czy to książka na święta? Nie wiem… Moore w jednym miał racje nie mylił się, gdy wspominał, że czytelnik może spotkać się z brzydkimi słowami. Nie jestem do końca przerażona ta książką. Czasem na mej twarzy pojawił się uśmiech...

Te i więcej recenzji na moim blogu

Bardzo mi się podoba ''Era Pięciorga'' Trudi Canavan. Jestem na drugim tomie. Osobom w temacie z religią, może się spodobać, na tle światka herosów i bogów, bardzo fajnie przedstawiona kwestia tego, że ten święty cyrklianin okazuje się nagle szurniętym inkwizytorem,a Dzicy i reszta ''pogan'' ludźmi, którzy muszą walczyć o przetrwanie, bo nie chcą wierzyć w to, co religia Białych narzuca...Nic nie jest czarne czy białe...

Sailor pisze:Jak w tytule wątku

Ja zaczęłam dzisiaj Worek kości Stephena Kinga i od razu spodobał mi się klimat, bo po niedawnym zmęczeniu Bezsenności tegoż autora miałam bardzo mieszane uczucia.

"Worek Kości" jest niezłą książką, ale polecam "Misery" i "Dolores Claiborne", dla mnie najlepsze Kingowe powiesci (a to podobno pisarzyna :stu:)

Właśnie skończyłem "Biesy" Dostojewskiego (trzeci raz) i "Nienasycenie" Witkacego (drugi raz), żeby to odreagować zabrałem się za "Siłę strachu" MacLeana (nie wiem, który raz, ale doskonale się przy tym relaksuję )

Zasadę mam prostą: po ciężkich, dołujących książkach (np. Dostojewski, Witkacy, Kafka, de Sade itp.) lubię się zrelaksować twórczością Pratchetta, MacLeana, Forsytha i Ludluma. Wyjątek stanowi Umberto Eco, którego czyta się lekko, a obcuje się z wielką literaturą :kw:.

Tak, to dobre powieści , choć wg mnie najlepsze są: Lśnienie, Zielona mila, Martwa strefa, Serca Atlantydów i Cztery pory roku. Worek... podobał mi się ze względu na wątki spirytystyczne, miał też naprawdę upiorną atmosferę. Aaa i Czerwona róża też zrobiła na mnie wrażenie.

Poza tym dla mnie King to mistrz i niech ludzie mówią, co chcą, ale nikt tak nie potrafi tak oddać momentu zacierania się granicy pomiędzy realnością a nadprzyrodzonym, stanu ludzkiej psychiki, która napotyka na swej drodze coś niepojętego, jak on. Zdumiewa mnie także to, jak potrafi "wcielić się" w dziecięcego bohatera i z jego perspektywy opisywać akcję swoich książek- dzieci są niewinne, bezinteresowne i ciekawe wszystkiego i to one najlepiej radzą sobie z koszmarem, stają się w jego obliczu herosami. Teraz czytam Wielki marsz , ale jeszcze nie potrafię określić czy podoba mi się czy też nie.

Jestem na finiszu i odwlekam moment zakończenia lektury, chociaż pewnie jak skończę to i tak zacznę od razu od nowa. Powiem krótko: kochałam, kocham i będę kochać Wojciecha Manna po wsze czasy. Amen.

Zrobiłam sobie przerwę od literatury naukowej i skończyłam w nocy Wielki Marsz . Omg, co za zakończenie! Miałam gęsią skórkę na całym ciele. Zamiast spodziewanego spadku napięcia, King potęguje je do granic wytrzymałości i… pozostawia czytelnika bez zasadniczej odpowiedzi- czy można przeżyć Wielki Marsz? A raczej- czy zwycięzca może przeżyć W. M.? Bo kiedy wydaje się, że nadchodzi czas wyzwolenia od prześladującego widma śmierci, ona (niczym ostatni przeciwnik) zagradza drogę do mety…

Przejmująca opowieść o pragnieniu życia przeplatającym się z pragnieniem śmierci o woli przetrwania, wyniszczeniu, szaleństwie i prawdziwej chłopięcej przyjaźni. Na pewno na dlugo pozostaje w pamięci.

Zabrałam się za Michela Fabera, a dokładniej za powieść Szkarłatny płatek i biały. Muszę przyznać bez przesady, że doznałam czegoś na kształt objawienia już przy czytaniu kilku pierwszych stron. Wg recenzji The Guardian- "tak pisałby Dickens, gdyby wolno mu było mówić o wszystkim" i absolutnie się z tym zgadzam.

Książka opowiada o rzeczywistości XIX-wiecznego Londynu z niezwykle naturalistycznej i realistycznej perspektywy. Rozprawia się z naszym romantycznym obrazem tej epoki, rozpościerając prawdziwe oblicze biedy, wykluczenia ówczesnej epoki, kontrastujące z blichtrem arystokratycznych czy burżuazyjnych salonów. Autor plastycznie opisuje losy prostytutek, pracujących ponad siły dzieci, brak opieki medycznej, patologie, a przy tym rozpasane życie i ekscesy wyższych sfer.

Lektura wciąga i aż za bardzo pozwala wczuć się w klimat epoki, naprawdę mocno przezywa się doświadczenia bohaterów.

Widzę, że wątek zamarł i nikt nie kwapi się z dzieleniem refleksjami A ja polecę dwie przyjemne książki, które ostatnio mi się spodobały.


Właśnie skończyłam Powiedz, gdzie cię boli dra Nicka Trout . Pan ów jest chirurgiem weterynaryjnym w bostońskim szpitalu Angell Animal Medical Centre, a książka ma formę dziennika, na łamach którego dzieli się on historiami, anegdotami, przemyśleniami na temat wyzwań i specyfiki weterynarii, pacjentów, ich właścicieli, więzi łączących małe futrzaste (pierzaste, łuskowate czy jakieś inne jeszcze ) istoty z ich opiekunami.
To tacy weterynaryjni Chirurdzy Powieść jest rozczulająca, ciepła, mądra. Sam pan Trout błyskotliwy, troskliwy i zabawny.
Świetna lektura nie tylko dla zdeklarowanych wielbicieli zwierzaków

Czytam też Troję Północy Zofii Kossak i Zygmunta Szatkowskiego. Jest to opowieść o losach Słowian i inny plemion Europy na przestrzeni X- XII wieku n. e. Mnie szczególnie interesuje chrystianizacja niepokornych pogan, o czym można sporo się dowiedzieć- poznać np. przyczyny, uwarunkowania, przebieg i skutki powstań pogańskich. Książka obrazuje także wiele wierzeń i rytuałów. Ukazuje zawikłane losy dynastii Piastów i innych ówczesnych królewskich/książęcych rodów europejskich, poczynania kościelnych dostojników, walkę o wpływy obrządku rzymsko- i grekokatolickiego, sojusze świecko- kościelne czy stosunki pomiędzy poszczególnymi plemionami.
Niezwykle treściwa, ale i barwna lektura. Należy jednak zgłębiać ją w skupieniu, ponieważ składa się głównie z zapisków średniowiecznych kronik m. in. Widukina, Adama z Bremy, Thietmara czy naszego Galla Anonima.

Obie lektury polecam, choć ta drugą raczej koneserom gatunku

Ja czytam "Piąty elefant" Terry'ego Pratchetta. Drugi raz zresztą. Uwielbiam go, ale po skończeniu którejś z jego książek mam ten problem, że wszystkie inne wydają mi się mało ciekawe. To przechodzi, na szczęście, jest przecież mnóstwo cudownych książek, które warto przeczytać...

''Diabeł ubiera się u Prady'' (za co jestem ochrzaniana przez mężulka, że czytam pierdoły gdzie co drugą strona jest o modnych torebkach) a w kolejce czeka kolejny tom Wiedźmina ''Krew elfów''.

lapicaroda pisze:''Diabeł ubiera się u Prady'' (za co jestem ochrzaniana przez mężulka, że czytam pierdoły gdzie co drugą strona jest o modnych torebkach) a w kolejce czeka kolejny tom Wiedźmina ''Krew elfów''.

"Wiedźmin" uwielbiam Sapkowskiego za poczucie humoru i zdolność mądrego pisania z luzem. Jeśli lubisz takie klimaty, to polecam Pratchetta i jego "Świat Dysku"

A jak ktoś już lubi pana Sapkowskiego, to może spokojnie sięgną również po twórczość pani Anny Brzezińskiej Moje ulubione jej dzieła to Opowieści z Wilżyńskiej Doliny i Wiedźma z Wilżyńskiej Doliny - dobre fantasy oparte na słowiańskiej mitologii, okraszone ułańską fantazją i rubasznym nieco humorem

Zaczęłam trzecią część Millenium i liczę, że będzie równie dobra jak druga

Przeczytałem "Oczy Smoka" Kinga i mnie zatkało... King pisze bajki

Skoro to skończyłem, to znaczy, że świetnie sobie radzi :black2:
Polecam, fajnie się czyta.

To nie do końca bajka W bajkach istnieje dychotomia: bohater zły - bohater dobry. W Oczach smoka każda postać ukazana jest jako złożona istota, która ma i dobre i złe strony, nawet o Flaggu możemy przeczytać, że na swój egoistyczny i destrukcyjny sposób był przywiązany do Thomasa, choć zło dominowało w jego naturze. Ogólnie konwencja jednak odpowiada baśni, np.: postacie mityczne, eukatastrofa czy ostateczny triumf dobra nad z pozoru potężniejszym złem itd., ale wątek psychologiczny jest jakby poniekąd zaprzeczeniem tej baśniowości, prostoty, utartych schematów i mnie podoba się takie połączenie

Ja aktualnie czytam Kwietniową czarownicę Majgull Axelsson. Jak na razie to pół- realna, pół- magiczna historia o Desiree uwięzionej w schorowanym, kalekim ciele, która potrafi wcielać się w zwierzęta i ludzi. Jest to nawiązanie do skandynawskiej mitologii, wedle której istoty określane mianem "kwietniowych wiedź" miały zdolność zasiedlania organizmów innych stworzeń. Sama ta kanwa tworzy dość specyficzny klimat i w połączeniu z opisami przeżyć głównej bohaterki, której wyjątkowo sprawny mózg został uwięziony w bezwładnym niemal ciele, sprawia iż lektura staje się o tyle fascynująca co i niepokojąca momentami.

Sailor, ta książka wygląda na bardzo interesującą Zapiszę sobie tytuł

Ja czytam teraz książkę Douglasa Couplanda pt. "Wszystkie rodziny są nienormalne". Na razie wydaje się bardzo fajna. Czyta się szybko, bo jest fajnie i momentami zabawnie napisana. Fabuła dotyczy losów dość zakręconej współczesnej rodziny i przy okazji komentuje społeczenstwo amerykańskie i jego dziwactwa.