Crows pisze:nie jestem ani koniem ani idiotą panie kultura mistyk
I też tego nie powiedziałem, ani nie twierdzę, że tak jest.
Przytoczyłem cytaty, dobrze wpisujące się w temat moim zdaniem.
"kopać się z koniem" - to jak podaje słownik (
wiktionary) znaczy:
walczyć z czymś bez szans na powodzenie, daremnie, na próżno...
Crows pisze:ci co wierzą że wszystko jest jednością powinni zauważyć , że wszyscy mają wpływ na los tego swiata , nawet ten najmniejszy może wywołac lawine zjawisk ( np "efekt motyla" )
Powiem ci, że ja tam w nic nie wierzę - wszystko sprawdzam, na ile mogę to podchodzę rozumowo, kiedy rozum nie ogarnia to intuicyjnie... Zawsze trzeba mieć otwarty umysł i nie trzymać się sztywno określonych poglądów.
Nie wierzysz w "teorie spiskowe", ale wierzysz w coś tak bzdurnego jak "efekt motyla". Pogratulować. Dlatego nie znajdziemy wspólnego języka jeszcze długo, o ile w ogóle.
Efekt motyla – był taki thriller fantastyczno
naukowy, z tym że z nauką to miał jeszcze mniej wspólnego niż wiara we wróżki (bo w tych bajkach jest ziarnko prawdy, a w efekcie motyla nawet tego ziarnka nie odnajdziesz).
Nawet wikipedia podaje "
anegdotyczne przedstawienie chaosu deterministycznego...";"...To przekonanie okazało się jednak
błędne..."
polliter pisze:Są bardziej i mniej idiotyczne teorie spiskowe, to ja już wolę te o masonach, że Ziemia jest płaska, słońce się wokół niej kręci i nie jest kulą, amerykańskich zamachach na samych siebie, UFO itp.
Przynajmniej można się pośmiać i jest wesoło.
Zapomniałeś o cyklistach.
A... szkoda słów...
Robisz krecią robotę. Wiesz jak się takich ludzi nazywa? "Pożyteczni idioci". Tylko stwierdzam fakt - nikogo nie wyzywam.
"amerykańskich zamachach na samych siebie" - tu akurat jest trochę prawdy, tylko źle sformułowane, błędnie, prześmiewczo.
Nie na samych siebie, bo ci co to zorganizowali nie siedzieli w tych wieżowcach! To chyba logiczne.
Z czym masz problem, czego nie jesteś w stanie ogarnąć: że to był zamach terrorystyczny? Pewnie, że był.
Że stali za tym ludzie z najwyższych szczebli władzy, politycy, służby specjalne, wywiadowcze, Mosad itd..., a nie banda pastuchów z azjatyckich stepów? To już twój problem - ja nie będę kopał się z koniem jak już mówiłem.
civilmonk pisze:Mistyk pisze:Badacze, poszukiwacze prawdy poświęcają całe życie, często po kilkadziesiąt lat, by dojść do prawdy, zbudować zrozumienie..., napisano grube tomy..., a ty byś chciał dostać od razu gotową wiedzę podaną na talerzu, do tego ładnie przyrządzoną i najlepiej żeby była lekkostrawna jeszcze.
Obawiam się iż Ci Twoi poszukiwanie nie tyle znajdują prawdę ale budują swoją prawdę nakręcającą ich pasję. A przynajmniej na początku jest to pasja. Potem uzasadnienie siebie raczej.
CM
Nie wiem co dokładnie masz na myśli (chyba błąd się wdarł) ale spróbuję odpowiedzieć.
Nie moi poszukiwacze (jeśli miało tam być to słowo zamiast "Twoi poszukiwanie"), ale moje poszukiwanie.
Nie wiem skąd ty czerpiesz informacje o świecie - z tv, z mediów? To by wiele wyjaśniało. W takim razie powodzenia, jak wyżej - nie znajdziemy wspólnego języka.
Nie będę już raczej burzył waszej wizji świata i
wybijał was z waszej strefy komfortu. Tak długo ją budowaliście (a raczej została zbudowana), tyle energii poświęcacie na jej obronę, jest wam w niej dobrze, więc śpijcie sobie dalej słodko.
Skorzystam z rady De Mello, której na początku nie rozumiałem zbytnio, kiedy to czytałem, dopiero po latach dojrzałem, zrozumiałem, a nawet nie ja, życie udowodniło, zrozumienie samo przyszło, czego życzę wszystkim:
Ludzie tak naprawdę nie chcą dojrzeć, nie chcą się zmienić, nie chcą być szczęśliwi. Jak to mi kiedyś ktoś mądrze powiedział: "Nie staraj się ich uszczęśliwiać na siłę, bo narobisz sobie kłopotów. Nie próbuj uczyć świni śpiewu. Stracisz swój czas, a i świnię zdenerwujesz".
Przypomina mi się tu jeszcze inna historia o biznesmenie, który wszedł do baru, usiadł i zobaczył faceta z bananem w uchu. Wyobraź sobie, z bananem w uchu! I myśli sobie: "Czy ja czasem nie powinienem mu jakoś o tym powiedzieć? Nie, przecież to nie moja sprawa". Ale myśl ta nie daje mu spokoju. Po jednym czy dwóch drinkach zwraca się do faceta:
- Przepraszam, hmm, ma pan banana w uchu.
Facet na to: - Przykro mi, ale nie wiem, o co panu chodzi.
Biznesmen powtarza: - Ma pan banana w uchu!
Na co indagowany: - Głośniej proszę, bo mam banana w uchu!
Takie działanie nie ma sensu. "Przestań, przestań i jeszcze raz przestań" - mówię do siebie. Powiedz swoje i zmykaj stąd. Jeśli skorzystają z tego, to dobrze. Jeśli nie, to trudno!
I na koniec wywodu mój ulubiony cytat z książki
ANTHONY DE MELLO - PRZEBUDZENIE
Ktoś kiedyś zapytał: "Czym jest oświecenie? Czym jest przebudzenie?" Nim omówię tę kwestię, pozwolę sobie opowiedzieć pewną historyjkę.
Oto pewien londyński tramp poszukiwał miejsca na nocleg. Z trudem zdobył kromkę chleba do zjedzenia. Doszedł do bulwaru nad Tamizą. Ponieważ mżyło, owinął się w swój stary płaszcz. Właśnie miał się ułożyć do snu, gdy nagle pojawił się elegancki Rolls-Royce. Wysiadła z niego piękna młoda dama i powiedziała:
- Mój dobry człowieku, chyba nie zamierzasz spędzić nocy na tym nabrzeżu?
A tramp na to: - Ależ tak.
Ona w odpowiedzi: - Nie mogę na to pozwolić. Proszę jechać do mego domu, gdzie wygodnie się prześpisz i zjesz dobrą kolację. Nalegała, by włóczęga wsiadł do samochodu. Wyjechali poza granice Londynu, gdzie znajduje się okazała rezydencja i rozległe włości damy. Został wprowadzony przez majordomusa, któremu dama poleciła:
- James, dopilnuj, by położono go w którymś z pokoi dla służby i dobrze potraktowano.
Tak też James uczynił. Młoda dama rozebrała się i już miała się położyć do snu, gdy nagle przypomniała sobie o swoim gościu. Narzuciła coś na siebie i powędrowała korytarzem do skrzydła przeznaczonego dla służby. Dostrzegła światło w pokoju, w którym zakwaterowano trampa. Pukając delikatnie w drzwi, otworzyła je i zauważyła, że mężczyzna jeszcze nie śpi.
- Czy coś cię gnębi, mój dobry człowieku, czy podano ci dobry posiłek? - zapytała.
- Nigdy w życiu nie jadłem lepszego, proszę pani - padła odpowiedź.
- Czy nie jest ci zimno? - pytała dalej.
- Ależ nie, jest cudownie ciepło.
Zapytała w końcu:
- A może potrzebujesz towarzystwa? Posuń się trochę! - mówiąc to podeszła do niego.
On odsunął się nieco w bok i... wpadł do Tamizy! Ha! Nie spodziewaliście się tego! Oświecenie! Oświecenie! Przebudzenie. Kiedy będziesz gotów zamienić swe iluzje na rzeczywistość, gdy będziesz już przygotowany, by zamienić sny na fakty, to oznaka, że jesteś na dobrej drodze. Tu życie zaczyna mieć sens. Wówczas dopiero życie jest piękne.
Święte słowa...
?