Złoty środek jak zwykle.
Część zasad można złamać i pójść na skróty, osiągając spektakularny sukces, część należy przestrzegać do ostatniej literki bo inaczej spadniesz na na prawdę twardy grunt...
IMO obw.

Jesli istniejace zasady krzywdza ludzi - to zawsze trzeba je zmienic.
Ten swiat jest domem dla nas wszystkich. My jestesmy odpowiedzialni za to jakim go zostawimy dla przyszlych pokolen.

Walka o to, co można zmienić, ale akceptacja tego, czego zmienić się nie da. Rozwój to ciągła zmiana, ale niekoniecznie muszą to być zmiany rewolucyjne, ważne, aby się rozwijać i nie doprowadzać do zastoju.

Abesnai pisze:Akceptacja - czy negacja ?
Podporządkowanie - czy bunt ?
Pokora - czy walka ?
Przyjmowanie zasady - czy łamanie,tworzenie nowych ?
Dostosować się - czy starać się zmieniać świat wokół siebie ?

Jaką macie filozofię,ścieżkę swego życia ?

wszystko po trochu ,
niczego sie nie wyrzekaj i do niczego sie nie przyzwyczajaj,
pozwól aby zaistniało i pozwól aby przeminęło - to boska dychotomia zakotwiczona intuicyjnie już w pierwszej żywej komórce , która sie pojawiła na matce ziemi, to prawo przenika przez wszystkie procesy stworzenia az do dnia dzisiejszego.

Na tym etapie życia staram się jak najwięcej dla siebie, byle nie po trupach. Do tego jeszcze ( )nie dorosłam
Ale już wiem, że złoty środek jest przereklamowany. Sama starałam się iść taką drogą. Czasami zupełnie się nie da.
Negacja wielu zastanych zasad, z umiarkowanym buntem i walką o swoje, w imię własnych Zasad, żeby budowac świat po swojemu Takie moje "wszystko po trochu".

Wszystko wróci do nas cokolwiek zdecydujemy. Wybierając bunt doświadczymy buntu. Wybierając nienawiść doświadczymy nienawiści. Buntuje się ten który widzi zbyt krótko w czasie zarówno w przeszłość jak i w przyszłość, ten który nie zna zasad rządzących rzeczywistością. Zamiast je poznawać woli się buntować przeciwko nim i niszczyć. Dla mnie to oznaka braku mądrości i jest to charakterystyczne dla młodych ludzi wiekiem i duszą. Jest też oznaką strachu i braku oparcia w rodzinie i w sobie. Wszystko ma swoje pozytywne strony, gdy się koncentrujemy tylko na negatywnych ze względu na strach to nie zobaczymy pozytywnej strony, a wtedy wszystko ma się ochote zniszczyć. Nie widzimy wtedy że sami jesteśmy jak demon którego inni mają ochote zniszczyć bo patrzą tak samo jak my. Podobne patrzenie na rzeczywistość przyciąga ten sam wzrok na nas.

a co do buntu- on musi istnieć, nie mogę się podporządkowywać bo zniknie we mnie ciekawość ,chęć poznawania
czasami trzeba coś zniszczyć by powstało coś nowego
Jest takie powiedzenie: ugnij się a nie zostaniesz złamany.
Zdrowy bunt jak najbardziej, podporządkowanie co najwyżej tylko iluzoryczne.

Nie walcz z nikim i z niczym to nikt i nic nie będzie walczyło z tobą.

moja filozofia to filozofia islamu czyli obowiazek walki ze zlem i niesprawiedliwoscia, zarowno w sobie jak i w obronie slabszych.

Prorok Mohammad powiedzial 'wierzacy jest jak mżawka, gdziekolwiek nie spadnie jest uzyteczny'
„obojętna postawa wobec niesprawiedliwości powoduje rzucenie klątwy na obecnych, którzy nie stanęli w obronie pokrzywdzonego”
„jeżeli ktokolwiek z was będzie świadkiem złego czynu, niech naprawi go ręką, a jeśli nie potrafi tego uczynić, niech zrobi to językiem, a jeśli i tego nie potrafi uczynić, niech zrobi to sercem, lecz to jest dowodem najsłabszej wiary”.

czlowiek nie moze sie godzic z otaczajacym go zlem, jest na swiecie po to, aby czynic go lepszym.

asmaani pisze:Prorok Mohammad powiedzial 'wierzacy jest jak mżawka, gdziekolwiek nie spadnie jest uzyteczny'
.

tak może twierdzić ktoś kto mieszka na piachu , bo ci co mieszkaja na mokradłach lub powodzianie juz nie .

mżawka nikomu nie szkodzi to nie deszcz czy ulewa.

Człowiek jest po to by się godzić ze wszystkim łącznie ze złem ale jest też po to by wybierać i tworzyć i tworzyć dobro.

JA?! aczkolwiek zauważ że jedno z drugim może stać w mocnej opozycji

wszystko jest możliwe a ograniczenia wynikają z subiektywnego postrzegania świata- to moje zdanie

Oczywiście sirflinket
Można też być człowiekiem pełnym wątpliwości i równocześnie pełnym wiary.
Sprzeczne ? Haaa Świat jest pełen sprzeczności i właśnie min. tymi sprzecznościami (jak i w nich) żyje

PS
No a awatara z Icewindale chyba masz

Sprzeczności nas nie poróżnią ciągle natrafiamy na coś nowego i z każdym z nas jest coś interesującego.Przyjmujemy ten świat jaki jest i wiemy,że w nim Tajemniczości nie brakuje.Natura już dawno przewyższyła Człowieka,a my Jesteśmy garstką tego wszystkiego,co powstało z niczego..Ktoś w Niebie panuje nad nami i nie koniecznie to musi być Bóg tylko siła wyższa.

Moja droga?
Nie poddawać się, dążyć do celu oraz rozwijać się i nie krzywdzić.


EDIT: zmiana kolejności, na wypadek złej interpretacji.

Kiedy świat (czyt. zbiorowość społeczna) nie przyjmie nas takimi jakimi jesteśmy ... to nas odrzuci. I bywa, że przeklnie.
Wracam do tego starego tematu.

Czy jesteśmy w stanie żyć podług własnych reguł i wbrew przekonaniom innych ludzi, zamknięci w granicach wąskiej, określonej społeczności ?
Czy tylko zachowując grę pozorów, mamiąc ich złudnym podobieństwem.

tak, można żyć na własnych zasadach ale z dala od innych lub myśleć swoje a robić to co innych za bardzo nie razi.

Ja?! pisze:tak, można żyć na własnych zasadach ale z dala od innych lub myśleć swoje a robić to co innych za bardzo nie razi.

I co z tego wynika dla świata?

Ayalen pisze:

Ja?! pisze:tak, można żyć na własnych zasadach ale z dala od innych lub myśleć swoje a robić to co innych za bardzo nie razi.

I co z tego wynika dla świata?

a dla nich ?

Ja?! pisze:

Ayalen pisze:

Ja?! pisze:tak, można żyć na własnych zasadach ale z dala od innych lub myśleć swoje a robić to co innych za bardzo nie razi.

I co z tego wynika dla świata?

a dla nich ?

A dla kogonich?

Ayalen pisze:

Ja?! pisze:

Ayalen pisze: I co z tego wynika dla świata?

a dla nich ?

A dla kogonich?

a dla togonich

A co to są togonie?

kosmity

Ayalen pisze:

Ja?! pisze:tak, można żyć na własnych zasadach ale z dala od innych lub myśleć swoje a robić to co innych za bardzo nie razi.

I co z tego wynika dla świata?

oportunizm.