Co do tego ostatniego. Właśnie coś takiego miałam...pamiętam doskonale coś mniej więcej takiego wysłuchaj mnie proszę, nikt mnie nie chce słuchać, chodziło również o to, że czuli że popadli na tym świecie w zapomnienie, że nikt ich po śmierci nie wspominał ich imienia...jakby nigdy nie istnieli. Nie są świadomi do końca, gdzie się znaleźli. modliłam się, aby poszli do kogoś, kto poprowadzi ich dalej.Większości z tych których ''poznałam'' właśnie o to chodziło.Lidka pisze:Krzysiu kochany, ja nie chcę naskakiwać na spirytystów, bardzo sympatyczni ludzie!Krzysiek pisze:Lideńko Słodka..:balon::motyl:
Atoż Spirityści dopiero co się zasiali na naszym forum...Młody, dorodny choć delikatny to szczep. I nasz..Bądźmy dla Nich słoneczni, życzliwi i ciepli...:moj:. Ja wyrażam jedynie moja opinię na temat spirytyzmu, moje osobiste odczucie, ono nie pozwala mi zbliżyć się do pana Kardeca...
(a szanowne grono spirytystów szybciutko się zorientuje, ze trudno mnie dopasować do kogokolwiek i czegokolwiek, cóż, taka jestem, coś w rodzaju "odszczepieńca", albo po prostu indywidualistka?;))
Ale jednocześnie wyrażam moją inną opinię: że jeśli komuś te filozofia pasuje, coś daje, to bardzo się cieszę!
Lapicaroda, widzę, że rozumujemy w podobny sposób, podoba mi się, co piszesz, trafia do mnie
Wiesz co, z tego, co wiem, to duszy "wyższe" są zachwycone (o ile mogę tego słowa użyć), jeśli istota ludzka je potrafi wyczuć, a jeszcze bardziej, jeśli potrafi nawiązać z nimi kontakt. NIC się nie dzieje wbrew woli Boga, bo gdyby tak było, to... nie działoby się i już. Ktoś już z tego się śmiał, ale ja powtórzę: jest cała "armia" dusz "oddelegowana" do kontaktów z ludźmi (niestety nie wszystkie dusze to potrafią, trzeba być na odpowiednim poziomie umiejętności, mówię cały czas o duszach "czystych"). I powiedzą nam tyle, ile możemy "udźwignąć" bez szkody dal nas. Nie w tym żadnej tajemnicy.lapicaroda pisze:Lidka, a może ta negatywna wibracja to efekt tego, że duchy nie do końca akceptują spirytyzm? Może oni wcale nie są tak chętni do tego, abyśmy wtrącali się w ich świat i próbowali zbyt wiele dociekać? A przynajmniej tyczy się to osób, które nie mają ''daru'' kontaktowania się z nimi, a mimo to próbują tamten świat ogarnąć?
Natomiast kontakty z duszami nie z tej sfery dusz "czystych" są łatwe, gdyż one są wśród nas i wibrują na poziomie takim, jaki człowiek jest w stanie odebrać. Ale ich proces przypominania sobie swojej Istoty nie uległ odblokowaniu, gdyż one postanowiły (mówię najogólniej, w tej grupie jest mnóstwo różnych dusz) pozostać przy Ziemi i wśród ludzi. Ich świadomość jest bardzo niska, prawie jak ludzka, zaledwie część wykorzystuje odrobinkę swoich możliwości, jakie daje bycie niematerialnym.
I cóż tu dodać: te dusze strasznie tęsknią za ciałem, uznają je jako swój "prawdziwy" odnośnik i dążą do tego, aby znów móc zachowywać się jak człowiek. One potrafią ludziom naopowiadać mnóstwo różnych rzeczy, byle by tylko zatrzymać kontakt z człowiekiem...
Ciekawe, ale ja osobiście unikam tego towarzystwa, nie mam zaufania.
Wiele osób trafia na spirytyzm wtedy, gdy potrzebuje pomocy.lapicaroda pisze:dopiero wtedy, gdy potrzebowałam pomocy
Tak, traktujemy bardzo poważnie temat Duchów.Lidka pisze:(tylko obawiam się trochę, że może "przepłoszyć" nasze miłe grono spirytystów, jakoś mam wrażenie, że bardzo poważnie traktują życie i temat duchów...)
Znaczy podoba Ci się traktowanie tematu Duchów poważnie? OK, ale bez przesady, żartowanie jest źródłem energii pozytywnej, a tylko ona jest "życiodajna". Możliwe, że w tej negatywności, jaką odczuwam względem spirytyzmu, jest też to Wasze "poważne" podejście do sprawy?Voldo pisze:Tak, traktujemy bardzo poważnie temat Duchów.
Życie niektórzy również traktują poważnie (no, do granic przyzwoitości oczywiście).
Wierzcie mi lub nie, obydwa mi się bardzo podobają
A szczególnie to ten pierwszy
Paru pomogłam z tego co wiem, ale nie chciałam tego robić. Dusze potrzebują kogoś z bardzo pozytywną, dodatnią energią. A ja...sama czasem potrzebuje duchowego przewodnika. Jest jeszcze za wcześnie. Właśnie dlatego nie rozumiałam wszystkiego tego do końca, dlaczego j a , skoro samej ze sobą nie umiem sobie czasem poradzić.Lidka pisze:Lapicaroda, to Ty możesz pomagać tym biednym duszom, wiesz?. Wystarczy, że uzmysłowisz im, kim są, w jakiej sytuacji się znajdują i że mogą to zmienić. Wystarczy, że zapragną tej zmiany, a ona nastąpi. Ich droga ma być w kierunku Światła, nie człowieka i życia na Ziemi, w kierunku Miłości. One nie są tam same, każda z tych dusz jest pod opieką, ale one nie widzą opiekuna, bo ich uwaga jest skierowana w drugą stronę. Jak dotrze do nich że mogą się z tego uwolnić, zauważą opiekuna, a ten je dalej poprowadzi.
(ja wiem, brzmi to jak bajeczka, ale sądzę, że Ty rozumiesz)
. Super Ja bym powiedziała, że to jest jedna z możliwości, a nie kwintesencja...Artur pisze:Czyli ideą spirytyzmu, jego kwintesencją, jest psychoterapia
Tak, dla jednej z osób. Ale mam nadzieję, że trzech panów spirytystów (którzy ciągle mi się mylą, chyba spirytysta, Voldo i Sebastian) przedstawi nam cel tej filozofii?Artur pisze:Lidko, chwilowo deklaracja o byciu psychoterapią jest jedyną ze złożonych.
Nie, nie są wydane, ja też sprawdzałam (dlatego czytam w oryginale).rafaella pisze:Kochana Lidko,na pewno znasz ksiażki ks.Brune(uwielbiam Go)-w nich to włąśnie cytuje on wielokrotnie "Listy " ,o których wspominasz.Nie mam pojęcia,czy zostały one wydane w Polsce,szukałąm w internecie,ale nie znalazłam.Może kiedyś ktoś pokusi się o ich wydanie.
Dziękuję za miłe słowa.:thx:
Hm... Cel...Lidka pisze:cel tej filozofii?
OK, rozumiem. Czyli, praktycznie, to jest dokładnie to samo, co ja sama sobie "funduję". Własnymi środkami, bez korzystania z czyjegoś zrozumienia problemu.Voldo pisze:Hm... Cel...Lidka pisze:cel tej filozofii?
Celem na pewno jest czynienie dobra, pomoc innym ludziom, samodoskonalenie się i przynoszenie ukojenia (np. właśnie osobom które kogoś straciły).
A tak poza tym, to możliwe wytłumaczenie sensu egzystencji, wyjaśnienie dlaczego jest tak a nie inaczej, wyjaśnienie dziwnych zjawisk oraz wyjaśnienie co nas czeka po śmierci (jeżeli cokolwiek nas czeka - to dla tych, którzy wierzą w to, że śmierć jest końcem istnienia).
Moje pytanie brzmi: A cóż ma na celu to pytanie?Artur pisze:Moje pytanie brzmi:
Czy, a jeśli tak, to ile, kosztuje wiedza w grupach spirystystycznych?
Aha. A więc o to chodzi.Artur pisze:To sensowne pytanie. Rodzic spragniony kontaktu ze zmarłym dzieckiem (zwłaszcza matka) ... cóż nie istnieje cena, której nie zapłaci za możliwość rozmowy, możliwość kontaktu. Więc pytam o cenę wiedzy.
Wróć do „Filozofia spirytystyczna”
:motyl: