„I Chwała Pańska, כבד השם spoczęła na górze Synaj” (Wyj. 24.16)
Rambam w „Przewodniku błądzących” r.64 tłumaczy כבד השם jako światło, światło, które dzięki boskiemu wskazaniu spoczywa na danym miejscu, człowieku czy narodzie i wyodrębnia go. Czyni go קודש , czyli świętym.
כבד השם oznacza również boską obecność w materialnym świecie.
Właśnie to Światło widzieli Żydzie pod górą Synaj, jak jest napisane: „A wygląd Chwały Pana כבד השם w oczach Izraelitów był jak ogień pożerający na szczycie góry” (Wyj.24.17)
Interpretując zdanie z Księgi Estery, „Żydzi mieli światło, szczęście, radość i honor” (K.Est. 8.16) Rabi Jehuda (Megila 16b) mówi „światło” to Tora, gdyż zostało powiedziane „Przykazania to lampa, Tora to światło” (K.Przysl 6.23)
Raszi tłumacząc zdanie z Księgi Rodzaju „I był wieczór i był ranek dzień szósty” (K.Rodz. 1.31) mówi, że dzień kiedy zostało ukończone stworzenie to szósty dzień miesiąca Siwan, dzień nadania Tory.
Dopiero gdy Tora została dana ludzkości, proces tworzenia świata dobiegł końca.
Dlatego też Midrsz mówi, ze gdy Bóg tworzył Świat to patrzył w Torę.
Przed nadaniem Tory Haszem nakazał Żydom szczególny proces oczyszczenia, musieli zanurzyć się w mykwie, uprać swoje szaty i pozostawać w separacji z współmałżonkami.
Moment obcowania z כבד השם wymaga szczególnego stanu, nie tylko duchowego ale i fizycznego.
Z tego samego powodu kapłani pełniący służbę w Świątyni musieli pozostawać rytualnie czyści, gdyż przebywali w obliczy כבד השם.
Wszystko co otrzymywali musiało mieć podobny status aby nie naruszyć świętości, miejsca.
Aby zapobiec naruszeniu tego specjalnego stanu kapłanów, Izraelici, którzy nie byli kapłanami również, w pewnych sytuacjach, starali zachowywać rytualną czystość.
Tak właśnie było z obmywaniem rąk przed jedzeniem chleba.
Chleb jedzony przez zwykłych Żydów nie posiadał statusu świętości i jako taki nie podlegał prawom o rytualnej czystości.
Jednak część plonów które naród zbierał i pieczywa które piekł, miał obowiązek oddawać kapłanom.
Aby przez pomyłkę nie „zanieczyścić” tej porcji chleba, nasi nauczyciele nakazali aby przy każdym spożyciu chleba obmywać ręce.
Prawo to obowiązuje do dnia dzisiejszego, kiedy Świątynia pozostaje zburzona i cały Świat ma status rytualnie nieczystego.
Obmywając ręce wspominamy świątynie, kapłanów i כבד השם Chwałę Pana, która przebywała w Świątyni.
Wskazujemy również כבד השם , które jest obecne w każdej drobinie materii, w każdej okruszynie chleba i dlatego Ten Świat, tak jak Świątynia, wymaga podejścia w stanie rytualnej czystości.
Nadając Torę Haszem powiedział: „Lecz wy będziecie Mi królestwem kapłanów i ludem świętym.”(wyj.19.6)
Od czasu otrzymania Tory Izrael zyskał wyjątkowy status, narodu wybranego.
Wybranego do określonych zadań – spełniania przykazań Tory, oraz – zachowania stanu rytualnej czystości.
autor artykułu: Tomek Krakowski
więcej:
http://poznan.jewish.org.pl/index.php/j ... -Tory.html