Czyli szeroko pojęta telepatia
Pozbądźmy się wszelakich iluzji, odrzucając wszystkie nauki i uwarunkowania. Porozumiewajmy się nie za pomocą słowa pisanego, mowy, gestów itp. zbędnych elementów. Przekazujmy sobie na niebotycznym (przynajmniej dla mnie) i skrajnie uduchowionym poziomie nasze myśli.
No ale jak odrzucić sam umysł, kurcze ... Jak precyzować sam przekaz ...
Czy to jest możliwe ???

Wątek z przymrużeniem oka :black3:

Wydaje mi się, że świadome sterowanie tym nie jest możliwe... Przypadki telepatii odkrywamy najczęściej PO fakcie. Mnie, w każdym razie zdarza się to nagminnie (a najlepiej widoczne z bratnią duszą). Ale to jest tak, jakby nasze myśli gdzieś się łączyły, nie ma nich, natomiast, naszej świadomości.

No, chyba żeby może wejść na poziom duchowy doświadczenia? Wierzę, że w tym przypadku byłoby to możliwe dla człowieka.

jest możliwe...znów polecam ( który raz ? ) lekturę Boskiej Matrycy

Szymon, opowiedz, OK?

Pomyśleć tylko, ile by za tym szło pożytecznych rzeczy.
Żona robiła by mi obiad w momencie kiedy robiłbym się głody ... i to bez zbędnego trajkotania.
Czekam na dalsze wypowiedzi bo jestem absolutnym laikiem w tym zakresie

Szymon, opowiedz, OK?

w dużym skrócie...DNA człowieka przeniesione o kilkaset mil reagowało w tym samym momencie co jego myśl - to jedna przesłanka poparta dowodem naukowym.
Druga wiąże się ściśle z holograficznym światem - nasze myśli JUŻ SĄ przy tych, o których myślimy, dlatego myśl nie potrzebuje ani prędkości, ani czasu aby dotrzeć na miejsce - ona juz tam jest

No, to się zgadza. Ale nie ma w tym świadomego korzystania z tego faktu...

Chodzi mi nie o to, żeby mieć świadomość tego faktu (to jak najbardziej warto!), ale żeby świadomie kontaktować się telepatycznie z kimś (trochę tu kontekst się miesza, bo słowo to samo, ale mam nadzieję, że rozumiesz?).

wiem - problem faktycznie tkwi w "otwarciu się" na przekazy - zarówno nadawanie jak i odbiór, choć"nadać" jest znacznie łatwiej niż odebrać

W sieci doczytałem się, że za pewną formę ... "telepatii" odpowiedzialne mogą być tzw. neurony lustrzane.

Nie wiem czy ktoś ma odpowiedź na to pytanie jak to kontrolować, wątpię.

Można zapewne tylko szukać źródła spontanicznych "objawień". Z mojego doświadczenia wynika, że dzieje się to jeśli jesteśmy z kimś związani emocjonalnie, więc "dostrajamy się" do siebie wzajemnie. Kiedyś mój przyjaciel mało co nie padł ze zdziwienia jak pisaliśmy na gadu gadu i zapytałam go czy pali w tej chwili, co okazało się prawdą...bo ja poczułam zapach dymu ( u mnie w domu nikt nie pali więc na pewno nie było to 'realne'), a on mieszka w innym mieście...

Myślę, że dałoby się komuś coś intencjonalnie przekazać, tylko po prostu musiałby w tym być spory ładunek emocjonalny- typu "pomóż mi jestem zagrożony", w jakiejś ekstremalnej sytuacji. Ale żeby osoba mogła to odebrać, musiałaby być na to też otwarta. Musiałby to być ktoś, z kim mamy więź, jakby była między nami jakaś niewidzialna lina stworzona dzięki temu, że często wzajemnie o sobie myślimy.

lufestre pisze:Myślę, że dałoby się komuś coś intencjonalnie przekazać, tylko po prostu musiałby w tym być spory ładunek emocjonalny- typu "pomóż mi jestem zagrożony", w jakiejś ekstremalnej sytuacji. Ale żeby osoba mogła to odebrać, musiałaby być na to też otwarta. Musiałby to być ktoś, z kim mamy więź, jakby była między nami jakaś niewidzialna lina stworzona dzięki temu, że często wzajemnie o sobie myślimy.

Nigdy nie próbowałam tego intencjonalnie, ale wiem, że takie próby są czynione. Z tym, że wydaje mi się, aby coś takiego mogło zaistnieć, 'nadajnik' musiałby być już nie tylko 'dostrojony' do 'odbiornika', ale oba musiałby być na bieżąco z eksperymentem. Czyli ustalić sobie: OK, od godz. do... ja będę coś do Ciebie mówił w myślach...

Bo fakt tego połączenia między ludźmi jest dla mnie ewidentny. Gorzej z odczytaniem tego na bieżąco. To objawia się raczej efektami, jak w moim przypadku, np. Ja o czymś myślę, a ta osoba robi to dla mnie (jest 1600 km ode mnie). Ja o czymś myślę - ona ni stąd, ni zowąd pisze mi dokładnie na ten temat (albo na odwrót).

Moim zdaniem to kwestia przypadku i nie doszukiwałbym się telepatii.

Co kwestia przypadku?

Kwestia przypadku, ze ciągle mi się zdarza z pewną osobą to, że mówimy o tym samym w tym samym momencie albo robimy to samo albo słuchamy tej samej piosenki w tym samym momencie? Za dużo tego przypadku i za często. Nie wiem jak to działa, ale działa.

Przekazy telepatyczne przekazywane są poprzez piąty wymiar, natychmiastowo. Dla nich odległość "nie istnieje" podobnie jak bariera prędkości światła..
Oczywiście " piąty wymiar" jest tu pojęciem umownym, choć jak najbardziej realnym...
Tak jak dla "płaszczaków" znających jedynie wymiary długości i szerokości pojęcia bryły jest abstrakcją....Bryła jednak rzuca swój cień na płaszczyznę; podobnie przekazane telepatycznie myśli, są odzwierciedleniem niedostrzegalnego dla nas wymiaru...

lufestre pisze:Kwestia przypadku, ze ciągle mi się zdarza z pewną osobą to, że mówimy o tym samym w tym samym momencie albo robimy to samo albo słuchamy tej samej piosenki w tym samym momencie? Za dużo tego przypadku i za często. Nie wiem jak to działa, ale działa.

To co ja mam powiedzieć? Raz trafiłem na dziewczynę, której chłopak był identyczny pod względem wyglądu, psychiki i nawet miał tak samo na imię jak ja. Jak zaczęliśmy pisać to myślała, że zmartwychwstał(zginął w wypadku samochodowym). Widać ejst to całkiem możliwe.